Makul olmayan ölçüde büyük beklentiler kolayca mükemmeliyetçiliğe dönüşür, bu ise fazlasıyla moral bozucu olabilir. Evli bir genç adam olan Ben şunu söylüyor: “Davranışlarımı, düşüncelerimi ve duygularımı irdelediğimde, hep, şöylesi daha iyi olurdu, diye düşünüyorum. Sürekli mükemmellik arıyorum, bu da sabırsızlığa, moral bozukluğuna ve düş kırıklığına neden oluyor.” İsa’nın takipçisi ve evli bir kadın olan Gail şöyle diyor: “Mükemmeliyetçi düşünüş başarısızlığa izin vermez. Süperanneler ve süpereşler olmak isteriz. Mutlu olmak için verimli olmamız gerekir, bu yüzden de boşa giden çabalar bizi rahatsız eder.”

Mükemmeliyetçi düşünüşün sonuçları şu özdeyişte çok güzel özetlenmiştir: “Tam istediğimiz gibi bir hayat beklemek moral bozukluğuna davetiye çıkarır.” Bundan kaçınmak için, düşünüş tarzımızda düzeltmeler yapmak gerekir. Alçakgönüllülük ve haddinibilirlik, başka sözlerle sınırlarımız konusunda gerçekçi bir bakış açısı beklentilerimizin dengeli ve makul olmasına mutlaka katkıda bulunacak. Romalılar 12:3, uygun bir uyarıda bulunarak bize ‘kendimiz hakkında gereğinden fazla düşünmememizi’ söylüyor. Ayrıca, Filipililer 2:3 bizi alçakgönüllü bir zihin tutumuna sahip olmaya ve başkalarını üstün görmeye teşvik ediyor.