2. (a) Pavlus’un Filipi’deki duyuru faaliyeti nasıl gelişme gösterdi? (b) Filipi cemaatinin kuruluşu sırasında hangi sıkıntılar yaşandı?

² Pavlus yeni bir şehre gittiğinde iyi haberi ilk olarak havradaki Yahudilere duyururdu. Ancak MS yaklaşık 50’de Filipi’ye ilk geldiğinde orada çok az Yahudi olduğunu gördü. Anlaşılan şehirde havra da yoktu; çünkü Yahudiler dua etmek için şehrin dışındaki bir ırmak kenarında toplanıyordu. Pavlus’un duyuru faaliyeti kısa sürede meyve verdi. İman eden ilk kişiler arasında Lidya adında Yahudiliği benimsemiş bir işkadını vardı. O Mesih’le ilgili hakikati hemen kabul etti ve Pavlus ile yol arkadaşlarına evinde kalmaları için ısrar etti. Luka Lidya hakkında “Evine gitmemiz için bizi zorladı” diye yazar. Ne var ki çok geçmeden zulüm patlak verdi ve Pavlus ile Silas değnekle dövülüp hapse atıldılar. Onlar hapisteyken deprem oldu ve gardiyan Pavlus ile Silas’ın anlattıklarını dinleyip ev halkıyla birlikte iman etti. Ertesi gün Pavlus ve Silas serbest bırakıldı, hemen Lidya’nın evine gidip oradaki kardeşleri teşvik ettiler. Pavlus şehirden ayrıldıktan sonra da Filipi cemaatinin kuruluşu sırasında yaşanan sıkıntıları sık sık düşünmüş olmalı (Elçi. 16:9-40).

7. (a) Pavlus ve Filipililer arasında nasıl bir bağ vardı? (b) Pavlus neden onlara mektup yazdı? (c) Filipililer nasıl bir kayıttır?

⁷ Filipi cemaati kurulma aşamasındayken doğum sancılarına benzer sıkıntılar yaşanmıştı. Pavlus’un hakikat sözü aracılığıyla sahip olduğu bu çocuklar kendisine büyük sevgi duymuş, yaptığı onca yolculuk sırasında ve zor zamanlarında ihtiyacı olan şeyleri cömertçe göndermişlerdi. Ayrıca Yehova Makedonya’daki ilk vaizlik faaliyetini desteklediğini açıkça göstermişti. Tüm bunlar Pavlus ile Filipi’deki kardeşler arasında çok güçlü bir sevgi bağı oluşmasını sağladı. Filipililerin gönderdiği bağışı alan ve Epafroditos hakkında kaygılandıklarını öğrenen Pavlus, iyi haberle ilgili Roma’daki olumlu gelişmelerin de verdiği sevinçle onları teşvik edip güçlendirecek sıcak ve şefkatli bir mektup yazdı.

FİLİPİLİLER KİTABININ İÇERİĞİ

8. (a) Pavlus Filipi’deki kardeşlerine güvenini ve şefkatini nasıl dile getirdi? (b) Pavlus tutukluluğu hakkında ne dedi? (c) Onlara ne öğütledi?

⁸ İyi haberin savunulması ve yayılması (1:1-30). Mektup Pavlus ve Timoteos’un iyi dilekleriyle başlar. Pavlus, Filipililerin iyi haberi “ilk günden bu yana” desteklediğinden söz ederek bunun için Tanrı’ya şükreder (1:5). Başladıkları iyi işi tamamlayacaklarından emindir; çünkü onlar da kendisi gibi Tanrı’nın lütfuna sahiptir ve bu lütfa ‘iyi haberi savunmak, hukuken tanınmasını sağlamak’ da dahildir (1:7). Pavlus hepsini şefkatle özlemektedir. Şöyle der: “Sevginizin daha da artması için sürekli dua ediyorum. Böylece, nelerin daha önemli olduğunu saptayabilirsiniz” (1:9, 10). Elçi ‘başına gelen olayların aslında iyi haberin yayılmasıyla sonuçlandığını’ bilmelerini ister (1:12). Çünkü bu sayede, hapsedildiğini herkes öğrenmiş ve kardeşler Tanrı’nın sözünü korkusuzca bildirme cesareti bulmuştur. Pavlus bir an önce ölmeyi kazanç saysa da, Filipililerin ilerlemesi ve sevinç duyması için yaşamasının daha gerekli olduğunu bilmektedir. Onlara iyi habere layık bir yaşam sürmelerini öğütler. Yanlarına gelse de gelmese de, omuz omuza mücadele ettiklerini ve ‘muhaliflerinden hiçbir şekilde yılmadıklarını’ duymak ister (1:28).

Elçi ‘kendisini kuvvetlendirenin sayesinde’ her şeyi yapabilecek güçte olsa da, Filipililerin ona yardımda bulunmayı düşünmesine çok sevinmiştir (4:13). Onlara hediyeleri için içtenlikle teşekkür eder. İyi haberi Makedonya’da duyurmaya başlamasından itibaren maddi destek konusunda herkesten daha cömert olmuşlardır. Buna karşılık Tanrı da ‘Mesih İsa aracılığıyla, onların tüm ihtiyaçlarını görkemli zenginliğiyle bol bol karşılayacaktır’ (4:19). Pavlus mektubun sonunda tüm kardeşlerin, özellikle de imparatorun ev halkından olanların selamını iletir.

KİTABIN YARARLARI

12. Filipi’deki kardeşler gibi nasıl Tanrı’nın onayını kazanabilir ve kardeşlerimiz için sevinç kaynağı olabiliriz?

¹² Filipililer gerçekten çok yararlı bir kitaptır. Elbette bugün biz de Yehova’nın onayını kazanmak ve Pavlus tarafından övülen Filipi cemaati gibi gözetmenlerimiz tarafından övülmek isteriz. Filipilileri örnek alıp Pavlus’un sevgi dolu öğütlerine uyarsak bunu başarabiliriz. Filipililer gibi biz de cömert olmalı, sıkıntı çeken kardeşlerimize yardım etmeye özen göstermeli, iyi haberin savunulmasına ve hukuken tanınmasına katkıda bulunmalıyız (1:3-7). Hepimiz ‘iyi habere imanımız uğrunda omuz omuza mücadele ederek, tek ruh ve tek vücut halinde sarsılmadan durmalıyız’ (1:27). Yoldan çıkmış bozuk bir neslin ortasında “ışıklar” olarak parlamalıyız (2:16). Bunları yaptığımızda ve ciddiye alınması gereken şeyler üzerinde düşündüğümüzde, Filipililer nasıl elçi Pavlus’un ‘sevincinin tacı’ olduysa biz de kardeşlerimiz için sevinç kaynağı olabiliriz (4:1, 8).