Hapishaneden 1952’de serbest bırakıldıktan kısa süre sonra gayretli bir öncü olan Nela’yla tanıştım. O bir süre Polonya’nın güneyinde öncülük yapmıştı. Daha sonra da “fırın” adını verdiğimiz, yayınlarımızın basıldığı gizli yerde çalışmaya başlamıştı. Burada çalışmak, zor olmasının yanı sıra tedbirli olmayı ve özveride bulunmayı gerektiriyordu.

“Fırınlarla” İlgili Sorumluluğum

O zamanlar bölge gözetmeni, tenha yerlerde bulunan “fırınlardan” da sorumluydu. Basım işini yaptığımız yerleri bulup kapatmaya çalışan polis sürekli ensemizdeydi. Bazen bu konuda başarılı olsalar da ruhi gıdadan asla mahrum kalmadık. Yehova’nın bizimle ilgilendiği açıkça görülüyordu.

Birinin zor ve tehlikeli basım işinde çalışması için sadık, uyanık, özverili ve itaatli olması gerekiyordu. Bunlar bir “fırının” güvenli şekilde işlemeye devam etmesini mümkün kılan niteliklerdi. Gizli basım işi için iyi bir yer bulmak da zordu. Bazı yerler uygunmuş gibi görünüyordu, ancak oradaki kardeşler fazla tedbirli değildi. Başka yerlerde de durum tam tersi oluyordu. Kardeşler çok büyük özverilerde bulunmaya hazırdı. Birlikte çalışma ayrıcalığına sahip olduğum tüm birader ve hemşirelere gerçekten minnettarım.