1199 yılında Papa III. Innocentius Kutsal Kitabı Fransızcaya çeviren ve kendi aralarında Kutsal Kitap hakkında konuşmaya cüret eden “sapkınlara” hüküm verdi. Onların, İsa’nın “Kutsal olanı köpeklere vermeyin ve incilerinizi domuzların önüne atmayın” sözüne uygun davranmadığını söyledi (Matta 7:6). Onun son kararı neydi? “Basit ve okumamış insanlar haddini aşarak ihtişamlı Kutsal Yazılarla ilgilenmemeli veya onlar hakkında vaaz etmemeli.” Papa’nın bu emrine karşı gelenler genellikle engizisyon mahkemesine gönderilirdi ve orada “suçunu” kabul edene dek işkence görürdü. “Suçundan” vazgeçmeyenler ise diri diri yakılırdı.

Sonraki yıllarda Kutsal Kitabı diğer dillere tercüme etme yasağını desteklemek için Papa Innocentius’un bu mektubu sık sık kullanıldı. Onun bu bildirisinden kısa bir zaman sonra halk dillerindeki Kutsal Kitapları toplayarak yakmaya başladılar, hatta bazen bu kitaplarla birlikte sahiplerini de yaktılar. İleriki yüzyıllarda, Katolik Avrupa’nın piskoposları ve yöneticileri Papa III. Innocentius’un getirdiği yasağı uygulatmak için ellerinden gelen her şeyi yaptılar.

1199

Papa III. Innocentius, Kutsal Kitabı tercüme edenleri ve Kutsal Kitap hakkında konuşanları sapkın olarak adlandırdı. Papanın emrini çiğneyenler işkence ve ölümle cezalandırıldı