‘Duayı İşitene’ Nasıl Yaklaşmalıyız?

“Ey sen duayı işiten, bütün beşer [insanlar] sana gelecek” (MEZMUR 65:2).

1. İnsanları, dünyadaki diğer canlılardan ayıran nedir? Bu bize hangi fırsatı sunar?

DÜNYADAKİ binlerce canlı içinde, sadece insanlar Yaratıcıya tapınma yetisine sahiptir. Yalnızca insanlar Tanrı’ya tapınmaya ihtiyaçları olduğunun farkına varıp bu ihtiyacı gidermek ister. Bu bize, gökteki Babamızla kişisel bir ilişki kurmak gibi şahane bir fırsat sunar.

2. Günah, insanın Yaratıcısıyla ilişkisini nasıl olumsuz yönde etkiledi?

² Tanrı, insanı Yaratıcısına yaklaşabilecek şekilde yarattı. Âdem ve Havva günahsız yaratılmışlardı. Bu nedenle onlar Tanrı’ya, bir çocuğun babasına yaklaştığı kadar rahat yaklaşabiliyorlardı. Ancak işledikleri günah yüzünden bu büyük ayrıcalığı kaybettiler. Âdem ve Havva, Tanrı’ya itaatsizlik etti ve O’nunla aralarındaki yakın ilişki bozuldu (Tekvin 3:8-13, 17-24). Bu, Âdem’in kusurlu soyunun, artık Tanrı’yla iletişim kuramayacağı anlamına mı geliyordu? Hayır, Yehova onların Kendisine yaklaşmasına hâlâ izin veriyor; fakat sadece belirli talepleri karşılamaları şartıyla. Bu talepler nelerdir?

Tanrı’ya Yaklaşmak İçin Talepler

3. Günahkâr insanlar Tanrı’ya nasıl yaklaşmalıdır? Bunu hangi örnekten görebiliriz?

³ Âdem’in iki oğlunun başından geçen bir olay, Tanrı’nın O’na yaklaşmak isteyen kusurlu bir insandan ne talep ettiğini anlamamıza yardım eder. Hem Kain hem de Habil, Tanrı’ya kurban sunarak O’na yaklaşmak için çaba gösterdiler. Habil’in sunusu kabul edildi, fakat Kain’inki kabul edilmedi (Tekvin 4:3-5). Aralarında ne fark vardı? İbraniler 11:4 şunları söyler: “İman sayesinde Habil, Tanrı’ya Kain’inkinden daha değerli bir kurban sundu. İmanı sayesinde, doğru bir insan olduğu kendisine gösterildi.” O halde açıkça anlaşıldığı gibi, Tanrı’ya yaklaşmanın ön koşullarından biri imandır. Başka bir ön koşul ise Yehova’nın Kain’e söylediği şu sözlerde görülür: “Eğer iyi davranırsan, o yükseltilmiyecek mi?” Evet, Kain iyi davranmaya başlasaydı, Tanrı’ya yaklaşma girişimi kabul edilecekti. Fakat Kain, Tanrı’nın öğüdünü reddetti, Habil’i öldürdü ve sonuçta toplumdan dışlandı (Tekvin 4:7-12). Böylece daha insanlık tarihinin başlangıcında, Tanrı’ya iyi davranışlarla ve imanla yaklaşmanın önemli olduğu ortaya çıktı.

4. Tanrı’ya yaklaşmak konusunda neyin farkında olmalıyız?

⁴ Tanrı’ya yaklaşmak istiyorsak günahkâr durumumuzun farkında olmamız da önemlidir. Tüm insanlar günahkârdır ve günah, Tanrı’ya yaklaşmayı engeller. Yeremya peygamber, İsrailoğulları hakkında şunları yazdı: “Biz günah edip âsi olduk; sen . . . . bulutla örtündün, dua ondan geçmiyor” (Yeremya’nın Mersiyeleri 3:42, 44). Buna rağmen insanlık tarihi boyunca Tanrı, O’na imanla ve doğru bir tutumla yaklaşıp emirlerine itaat eden kimselerin dualarını kabul etmeye istekli olduğunu gösterdi (Mezmur 119:145). Bu kişilerden bazıları kimlerdi? Biz onların dualarından neler öğrenebiliriz?

5, 6. İbrahim’in Tanrı’ya yaklaşmasından ne öğrenebiliriz?

⁵ Bu kişilerden biri İbrahim’di. Tanrı’nın, İbrahim’in Kendisine yaklaşmak için gösterdiği çabaları kabul ettiğini, onu “dostum” diye adlandırmasından biliyoruz (İşaya 41:9). İbrahim’in Tanrı’ya yaklaşmasından ne öğrenebiliriz? Bu sadık ata, mirasçısıyla ilgili olarak Yehova’ya şöyle sormuştu: “Ya RAB Yehova, bana ne vereceksin? Ben çocuksuz gidiyorum” (Tekvin 15:2, 3; 17:18). İbrahim, Sodom ve Gomorra şehirlerindeki kötü insanlara Tanrı hükmünü infaz ettiğinde kimin kurtulacağı konusundaki kaygılarını da dile getirmişti (Tekvin 18:23-33). İbrahim başka kişiler için de dua etti (Tekvin 20:7, 17). Habil gibi İbrahim de kimi zaman Yehova’ya bir kurban sunarak yaklaştı (Tekvin 22:9-14).

⁶ Tüm bu olaylarda İbrahim, Yehova’yla konuşma cesaretine sahipti. Ancak İbrahim konuşma cesaretinin yanı sıra, Yaratıcısının önündeyken alçakgönüllü bir tutum da sergiliyordu. Onun, Tekvin [Yaratılış] 18:27’de [YÇ] kayıtlı şu alçakgönüllü sözlerini düşünelim: “İbrahim, ‘Ben toz ve külüm, bir hiçim’ dedi, ‘Ama seninle konuşma yürekliliğini göstereceğim.’” Örnek alınması gereken ne şahane bir tutum!

7. İsa’dan önce yaşamış imanlı kişiler, Yehova’ya hangi konularda dua ettiler?

⁷ İsa’dan önce yaşamış imanlı kişiler de çeşitli konularda dua ettiler ve Yehova onları işitti. Örneğin Yakub’un duası, bir adaktı. Tanrı’dan onu desteklemesini diledikten sonra, ciddi bir şekilde şu sözü verdi: “Bana vereceğin her şeyin mutlaka ondalığını sana vereceğim” (Tekvin 28:20-22). Daha sonra Yakub, ağabeyiyle buluşacağı zaman kendisini koruması için Yehova’ya şöyle yalvardı: “Beni kardeşimin elinden, Esavın elinden kurtar, çünkü . . . . ondan korkuyorum” (Tekvin 32:9-12). Ata Eyub, ailesi için Yehova’ya yaklaştı ve onlar adına kurbanlar sundu. Eyub’un üç arkadaşı konuşmalarıyla günah işlediğinde, Eyub onlar için dua etti; Yehova da onun duasını kabul etti (Eyub 1:5; 42:7-9). Bu kayıtlar, Yehova’ya hangi konularda dua edebileceğimizi anlamamıza yardımcı olur. Ayrıca Yehova’nın, O’na uygun şekilde yaklaşan kimselerin dualarını kabul etmeye hazır olduğunu da görüyoruz.

Kanun Ahdinde

8. Kanun ahdi yürürlükteyken, meseleler toplum adına Yehova’ya nasıl sunuluyordu?

⁸ Yehova, eski İsrail ulusunu Mısır’dan çıkardıktan sonra onlarla Kanun ahdi yaptı. Kanun, Tanrı’ya yaklaşmak için bir kâhinlik düzenlemesini yürürlüğe koydu. Bazı Levililer, toplum adına kâhinlik etmekle görevlendirilmişlerdi. Ulusal önem taşıyan meseleler söz konusu olduğunda, toplumu temsil eden biri, bazen bir kral veya peygamber, dua ederek meseleyi Tanrı’ya sunardı (1. Samuel 8:21, 22; 14:36-41; Yeremya 42:1-3). Örneğin mabedin adanması sırasında Kral Süleyman, yürekten dua ederek Yehova’ya yaklaştı. Bunun üzerine Yehova, Süleyman’ın duasını kabul ettiğini göstermek için mabedi İzzetiyle doldurdu ve şunları söyledi: “Bu yerde yapılan duayı” işiteceğim (2. Tarihler 6:12–7:3, 15).

9. Kutsal mekânda Yehova’ya uygun şekilde yaklaşılması için karşılanması gereken talep neydi?

⁹ Yehova’nın İsrailoğullarına verdiği Kanuna göre makdiste, yani kutsal mekânda O’na kabul edilir şekilde yaklaşılması için, bir talebin karşılanması gerekiyordu. Bu talep neydi? Başkâhinden, her sabah ve her akşam hayvan kurbanları sunmasının yanı sıra, Yehova’nın önünde hoş kokulu buhur yakması da talep ediliyordu. Sonraları, Kefaret Günü dışındaki zamanlarda, yardımcı kâhinler de bu hizmeti yerine getirdiler. Eğer kâhinler Yehova’yı böyle saygılı bir şekilde yüceltmezlerse, Yehova onların hizmetinden hoşnut olmayacaktı (Çıkış 30:7, 8; 2. Tarihler 13:11).

10, 11. Yehova’nın, bireylerin dualarını kabul ettiğini nereden biliyoruz?

¹⁰ Eski İsrail’de Tanrı’ya sadece belirlenmiş temsilciler aracılığıyla mı yaklaşılabiliyordu? Hayır, Kutsal Yazılar, Yehova’nın bireylerin kişisel dualarını kabul etmekten de hoşlandığını gösteriyor. Süleyman, mabedin adanması sırasında yaptığı duada Yehova’ya şöyle yalvarmıştı: “Her hangi bir adam tarafından, yahut bütün kavmın İsrail tarafından bir dua ve yalvarış olursa, herkes . . . . bu eve doğru ellerini açarsa; o zaman gökten, meskeninden işit” (2. Tarihler 6:29, 30). Luka kaydına göre, Vaftizci Yahya’nın babası Zekarya kutsal mekânda buhur sunarken, Yehova’ya tapınan, ancak kâhin olmayan çok sayıda insan, “dışarıda dua ediyordu.” Belli ki, altın sunakta Yehova’ya buhur sunulurken, insanların kutsal mekânın dışında toplanıp dua etmesi âdet haline gelmişti (Luka 1:8-10).

¹¹ O halde Yehova, Kendisine uygun şekilde yaklaştıklarında, tüm ulusu temsil edenlerin veya bireylerin dualarını kabul etmeye istekliydi. Bugün bizler Kanun ahdi altında yaşamıyoruz. Yine de geçmişte yaşamış İsrailoğullarının Tanrı’ya nasıl yaklaştıklarına bakarak, dua etmekle ilgili çok önemli dersler alabiliriz.

Mesih’in Açtığı Yoldan Tanrı’ya Yaklaşmak

12. Hakiki Hıristiyanların Tanrı’ya yaklaşması için hangi düzenleme yapılmıştır?

¹² Şimdi bizler, Mesih’in kurduğu düzenleme altında yaşıyoruz. Artık içindeki kâhinlerin Tanrı’nın tüm toplumu adına dua ettiği veya bizim ona doğru yönelip dua edebileceğimiz fiziksel bir mabet yok. Yine de Yehova, Kendisine yaklaşmamız için bir düzenleme yaptı. Bu düzenleme nedir? İsa, MS 29 yılında meshedilip Başkâhin olarak atandığında, ruhi mabet düzenlemesi yürürlüğe girdi.a Bu ruhi mabet, tapınma amacıyla Yehova’ya yaklaşmak için yapılan yeni düzenlemeydi ve İsa Mesih’in, insanları Tanrı’yla barıştıracak bir kurban niteliğindeki fidyesine dayanıyordu (İbraniler 9:11, 12).

13. Dua konusunda, Yeruşalim’deki mabetle ruhi mabet arasında hangi paralellik vardır?

¹³ Yeruşalim’deki mabedin birçok özelliği, ruhi mabet düzenlemesinin çeşitli yönlerini temsil ediyordu. Bunlar arasında duayla ilgili olanlar da vardı (İbraniler 9:1-10). Örneğin, mabedin Kutsal Yerinde bulunan buhur sunağı üzerinde sabah akşam sunulan buhur neyi temsil ediyordu? Vahiy kitabına göre “bu buhur kutsal kişilerin dualarıdır” (Vahiy 5:8; 8:3, 4). Davud ilhamla şunları yazdı: “Duam senin önünde tütsü gibi . . . . oldu” (Mezmur 141:2). Bu nedenle, Mesih’in kurduğu düzenlemede hoş kokulu buhurun, Yehova’ya sunulan makbul duaları ve övgüyü temsil etmesi yerindedir (1. Selanikliler 3:10).

14, 15. Şu kişilerin Yehova’ya yaklaşması hakkında ne denebilir: (a) İsa’nın meshedilmiş takipçileri? (b) “başka koyunlar”?

¹⁴ Bu ruhi mabette Yehova’ya kimler yaklaşabilir? Fiziksel mabette, kâhinler ve Levililer, iç avluda hizmet etme ayrıcalığına sahipti, fakat Kutsal Yere sadece kâhinler girebiliyordu. İsa’nın gökte yaşama ümidine sahip olan meshedilmiş takipçileri de, iç avlu ve Kutsal Yerle temsil edilen eşsiz bir ruhi konuma sahiptirler. Bu onların Tanrı’ya dua ve övgü sunmalarını mümkün kılar.

¹⁵ Peki ya yeryüzünde yaşama ümidine sahip olan “başka koyunlar” için ne denebilir? (Yuhanna 10:16). İşaya peygamber, “son günlerde” birçok milletten insanın, Yehova’ya tapınmaya geleceğini belirtti (İşaya 2:2, 3). Ayrıca, ‘yabancıların’ Yehova’ya bağlanacaklarını da yazdı. Tanrı, onların Kendisine yaklaşmasını kabul etmeye istekli olduğunu belirtmek üzere şunları söyledi: “[Onları] dua evimde sevindireceğim” (İşaya 56:6, 7). Vahiy 7:9-15 bu konuda daha fazla ayrıntı verir ve “her milletten” gelen ‘büyük kalabalığı’ anlatır. Onlar tapınmada birleşirler ve ruhi mabedin dış avlusunda dururken “gece gündüz” Tanrı’ya dua ederler. Bugün Tanrı’nın tüm hizmetçilerinin, O’nun kendilerini duyacağına tam anlamıyla güvenerek Tanrı’ya özgürce yaklaşabileceklerini düşünmek ne kadar rahatlatıcı!

Hangi Dualar Kabul Edilir?

16. Dua konusunda ilk Hıristiyanlardan neler öğrenebiliriz?

¹⁶ İlk Hıristiyanlar duaya önem veren kişilerdi. Onlar hangi konularda dua ederdi? Cemaat ihtiyarları, teşkilatla ilgili sorumlulukları üstlenecek erkekleri seçerken Tanrı’dan, kendilerine yol göstermesini istediler (Elçiler 1:24, 25; 6:5, 6). Epafras iman kardeşleri için dua etti (Koloseliler 4:12). Petrus hapishanedeyken Yeruşalim’deki cemaat onun için dua etti (Elçiler 12:5). İlk Hıristiyanlar, muhalefet karşısında onlara cesaret vermesi için Tanrı’dan şu ricada bulundular: “Şimdi Yehova, onların tehditlerine bak; . . . . biz kullarına da sözünü tam bir cesaretle söyleme gücü bağışla” (Elçiler 4:23-30). Öğrenci Yakub, Hıristiyanları denemeler karşısında kendilerine hikmet vermesi için Tanrı’ya dua etmeye teşvik etti (Yakub 1:5). Siz de dualarınızda böyle konulardan söz ediyor musunuz?

17. Yehova kimlerin duasını kabul eder?

¹⁷ Tanrı tüm duaları kabul etmez. O halde dualarımızın kabul edileceğinden nasıl emin olabiliriz? Duaları Tanrı tarafından işitilen geçmişte yaşamış imanlı kişiler, O’na samimi şekilde ve doğru yürek tutumuyla yaklaşmışlardı. Onlar iman ettiler ve iyi işleriyle bunu gösterdiler. Yehova’nın bugün de Kendisine bu şekilde yaklaşanları dinleyeceğinden emin olabiliriz.

18. İsa’nın takipçileri, dualarının işitilmesi için hangi talebi karşılamalıdırlar?

¹⁸ Başka bir talep daha var. Elçi Pavlus bunu şu sözlerle açıkladı: “Onun sayesinde Babaya aynı ruhla yaklaşma olanağı bulduk.” Pavlus “onun sayesinde” derken kimi kastetmişti? İsa Mesih’i (Efesoslular 2:13, 18). Evet bizler sadece İsa aracılığıyla Babaya rahatça yaklaşabiliriz (Yuhanna 14:6; 15:16; 16:23, 24).

19. (a) Eski İsrail’deki buhur sunusu Yehova’ya ne zaman iğrenç geldi? (b) Dualarımızın Yehova’ya hoş kokulu buhur gibi geldiğinden nasıl emin olabiliriz?

¹⁹ Daha önce değinildiği gibi, İsrailli kâhinlerin sunduğu buhur, Tanrı’nın imanlı hizmetçilerinin kabul edilebilir dualarını temsil ediyordu. Ancak Yehova’nın, İsrailoğullarının sunduğu buhurdan iğrendiği zamanlar da vardı. İsrailoğulları hem mabette buhur yakıp hem de putlara eğildikleri zaman durum böyleydi (Hezekiel 8:10, 11). Bugün de benzer şekilde, bir yandan Yehova’ya hizmet ettiğini iddia edip bir yandan O’nun kanunuyla çelişen işler yapanların duaları, Yehova’ya iğrenç bir koku gibi geliyor (Süleyman’ın Meselleri 15:8). O halde yaşamımızı her yönden temiz tutalım ki dualarımız Tanrı için hoş kokulu buhur gibi olsun. Yehova, O’nun adil yolunda yürüyenlerin dualarından zevk alır (Yuhanna 9:31). Ancak cevaplanmamış birkaç soru daha var. Nasıl dua etmeliyiz? Neler için dua edebiliriz? Tanrı dualarımızı nasıl cevaplar? Sonraki makalede bu ve benzeri sorular ele alınacak.

[Dipnot]

‘Her Dileğinizi Tanrı’ya Bildirin’

“Her dileğinizi Tanrı’ya dua ve yakarışla, şükrederek bildirin” (FİLİPİLİLER 4:6).

1. Kiminle iletişim kurma ayrıcalığına sahibiz? Bu neden harika bir ayrıcalıktır?

ÜLKENİZİN en üst düzeydeki yöneticisiyle görüşmek isteseydiniz, nasıl bir yanıt alırdınız? Belki sekreterinden nazik bir cevap gelirdi, fakat büyük ihtimalle kendisiyle konuşmanıza izin verilmezdi. Oysa her şeyin en üstün Yöneticisi ve evrenin Egemeni olan Yehova Tanrı’yla ilgili durum farklıdır. O’na, mümkün olan her yerden, istediğimiz herhangi bir zamanda ulaşabiliriz. Kabul edilebilir dualar, O’na her zaman ulaşacaktır (Süleyman’ın Meselleri 15:29). Bu gerçekten muhteşem bir ayrıcalık! Buna duyduğumuz takdir nedeniyle, yerinde olarak “duayı işiten” diye adlandırılan Kişiye dua etme isteği duymuyor muyuz? (Mezmur 65:2).

2. Tanrı’nın dualarımızı kabul etmesi için ne gerekir?

² Ancak bir kimse, ‘Tanrı hangi duaları kabul eder?’ diye sorabilir. Mukaddes Kitap duaların kabul edilir olması için neyin talep edildiğini şu sözlerle açıklıyor: “İman olmaksızın Tanrı’yı hoşnut etmek olanaksızdır. Tanrı’ya yaklaşan kişi O’nun varlığına ve Kendisini ciddiyetle arayanları ödüllendirdiğine iman etmelidir” (İbraniler 11:6). Evet, önceki makalede açıklandığı gibi, Tanrı’ya yaklaşmanın bir anahtarı imandır. Tanrı, Kendisine yaklaşanların dualarını dinlemeye isteklidir; fakat bu kişiler samimi ve doğru bir yürek tutumunun yanı sıra, iman ve iyi işlerle de Tanrı’ya yaklaşmalıdırlar.

3. (a) İmanlı kişilerin örneklerinden gördüğümüz gibi, dualarımızda ne gibi ifadeler kullanabiliriz? (b) Ne tür dualar vardır?

³ Elçi Pavlus o günlerde yaşayan Hıristiyanları şöyle uyardı: “Hiçbir konuda kaygı çekmeyin, her dileğinizi Tanrı’ya dua ve yakarışla, şükrederek bildirin” (Filipililer 4:6, 7). Mukaddes Kitapta, kaygıları hakkında Tanrı’ya dua eden birçok kişinin örneği yer alır. Bunlar arasında Hanna, İlya, Hizkiya ve Daniel gibi kişiler var (1. Samuel 2:1-10; 1. Krallar 18:36, 37; 2. Krallar 19:15-19; Daniel 9:3-21). Onların örneğini izlemeliyiz. Dikkat ederseniz Pavlus’un sözleri, dualarımızın çeşitli türlerde olabileceğini de gösteriyor. Örneğin, Pavlus şükretmekten söz etti. Bunlar, Tanrı’nın bizim için yaptıklarına duyduğumuz takdiri ifade ettiğimiz dualardır. Buna övgü eşlik edebilir. Yakarış kelimesiyle kastedilen, alçakgönüllükle ve içtenlikle yalvarmaktır. Ayrıca bazı özel konularda dileklerimizi veya ricalarımızı da ifade edebiliriz (Luka 11:2, 3). Gökteki Babamız, O’na bu yollardan herhangi biriyle yaklaşmamızı memnuniyetle kabul eder.

4. Yehova ihtiyaçlarımızı bildiği halde O’na neden dua etmeliyiz?

⁴ Bazıları, “Yehova zaten tüm ihtiyaçlarımızı bilmiyor mu?” diye sorabilir. Tabii ki biliyor (Matta 6:8, 32). O halde neden dualarımızla O’na yaklaşmamızı istiyor? Şöyle örnekleyelim: Bir mağaza sahibinin bazı müşterilerine hediye vermeyi teklif ettiğini varsayalım. Ancak müşterilerin, mağaza sahibine gidip hediyelerini almaları gerekiyor. Bunun için çaba harcamaya isteksiz olanlar, aslında bu teklifi takdir etmediklerini göstermiş olurlar. Benzer şekilde dileklerimizi dua aracılığıyla bildirmeyi ihmal etmemiz, Yehova’nın sağladığı bu olanağı takdir etmediğimizi gösterir. İsa, “dileyin, alacaksınız” demişti (Yuhanna 16:24). Bu şekilde, Tanrı’ya güvendiğimizi göstermiş oluruz.

Tanrı’ya Nasıl Yaklaşmalıyız?

5. Neden İsa’nın adıyla dua etmemiz gerekir?

⁵ Yehova nasıl dua edilmesi gerektiği konusunda bir yığın katı kural koymaz. Yine de Tanrı’ya nasıl uygun şekilde yaklaşabileceğimizi öğrenmemiz gerekir; bu da Mukaddes Kitapta açıklanır. Örneğin İsa öğrencilerine şunu öğretti: “Babamdan benim adımla ne dilerseniz verecektir” (Yuhanna 16:23). Dolayısıyla, Tanrı’nın tüm insanlığa nimetler vermek için kullandığı tek kanalın İsa olduğunu kabul edip, İsa’nın adıyla dua etmemiz talep ediliyor.

6. Dua ederken fiziksel duruşumuz nasıl olmalı?

⁶ Dua ederken fiziksel duruşumuz nasıl olmalı? Mukaddes Kitap dualarımızın işitilmesi için özel bir duruş almamız gerektiğini belirtmez (1. Krallar 8:22; Nehemya 8:6; Markos 11:25; Luka 22:41). Önemli olan, samimi bir şekilde ve doğru yürek tutumuyla dua etmektir (Yoel 2:12, 13).

7. (a) “Âmin” kelimesi ne anlama gelir? (b) Bu kelime dualarda uygun şekilde nasıl kullanılır?

⁷ Peki, “âmin” kelimesinin kullanımı için ne diyelim? Kutsal Yazılar, özellikle topluluk önünde yaptığımız duaları genellikle bu kelimeyle bitirmenin uygun olduğunu gösterir (Mezmur 72:19; 89:52). İbranice amen kelimesinin temel anlamı “öyle olsun”dur. Bir ansiklopedi, duanın sonunda “âmin” demenin ne anlama geldiğini şöyle açıklar: “Söylenenleri onaylamak ve bunların gerçekleşmesi için yalvarmak” (Cyclopedia, McClintock ve Strong). Bu nedenle duasını samimi bir şekilde “âmin” diyerek bitiren biri, söyledikleriyle ilgili duygularının içtenliğini göstermiş olur. Duada cemaati temsil eden İsa’nın bir takipçisi duasını bu ifadeyle bitirdiğinde, dinleyiciler de içlerinden ya da sesli şekilde “âmin” diyerek söylenen şeylere yürekten katıldıklarını göstermiş olurlar (1. Korintoslular 14:16).

8. Bazı dualarımız ne bakımdan Yakub ve İbrahim’in dualarına benzeyebilir? Bu bizimle ilgili ne gösterir?

⁸ Kimi zaman Tanrı, dua ettiğimiz konularla ne kadar yakından ilgilendiğimizi göstermemize fırsat verebilir. Geçmişte yaşamış olan Yakub gibi davranmamız gerekebilir; o, kendisine bereket dilemesi için tüm gece bir melekle güreşmişti (Tekvin 32:24-26). Bazı durumlarda da İbrahim gibi davranmamız gerekebilir. O, Lût için ve Sodom’da olabilecek başka adil kişiler için Yehova’ya defalarca yalvarmıştı (Tekvin 18:22-33). Benzer şekilde biz de Yehova’nın adaletine, vefasına ve merhametine dayanarak bizim için önemli olan konularda O’na yalvarabiliriz.

Neler Dileyebiliriz?

9. Dua ederken ilgilendiğimiz başlıca konu ne olmalı?

⁹ Pavlus’un şu sözlerini hatırlayın: “Her dileğinizi Tanrı’ya . . . . bildirin” (Filipililer 4:6). O halde kişisel dualarımızda yaşamın hemen her yönüne değinebiliriz. Ancak dualarımızın başlıca konusu Yehova’nın amacıyla ilgili meseleler olmalı. Daniel bu konuda iyi bir örnek bıraktı. Eski İsrail ulusu işlediği günahlar yüzünden cezalandırıldığında Daniel, merhamet göstermesi için Yehova’ya şöyle yalvardı: “Kendi uğrunda geciktirme, ey Allahım, çünkü kendi şehrin ve kavmının üzerine senin ismin çağırılıyor” (Daniel 9:15-19). İlgilendiğimiz başlıca konunun, Yehova’nın isminin kutsal kılınması ve amacının yerine gelmesi olduğu bizim dualarımızdan da belli oluyor mu?

10. Kişisel konularda dua etmenin uygun olduğunu nereden biliyoruz?

¹⁰ Bunun yanında, kişisel konularda ricada bulunmak da uygundur. Örneğin mezmur yazarı gibi biz de, ruhi konularda anlayışımızın derinleşmesi için dua edebiliriz. O şöyle dua etmişti: “Bana anlayış ver de şeriatini koruyayım; ve onu bütün yüreğimle tutayım” (Mezmur 119:33, 34; Koloseliler 1:9, 10). İsa, “kendisini ölümden kurtarabilecek olana, . . . . yakarışlar ve dilekler” sunmuştu (İbraniler 5:7). Böyle yapmakla İsa, tehlike veya denemeler karşısında güç istemenin çok uygun olduğunu göstermiş oldu. İsa, öğrencilerinin önünde yaptığı örnek duada hataların bağışlanması ve gündelik ekmeğin kazanılması gibi kişisel konulardan da söz etti.

11. Dua etmek, bizi ayartmalara yenik düşmekten nasıl korur?

¹¹ Bu örnek duada İsa, şu ricada da bulundu: “Ayartılmamıza izin verme, bizi kötü olanın elinden kurtar” (Matta 6:9-13). Daha sonra da “hep uyanık kalıp dua edin ki, ayartılmayasınız” diye öğütledi (Matta 26:41). Ayartmalarla karşılaştığımızda dua etmemiz çok önemlidir. İşte veya okulda Mukaddes Kitap ilkelerini göz ardı etmek konusunda ayartmalarla karşılaşabiliriz. Şahit olmayan kişiler, bizi şüpheli faaliyetlere katılmaya davet edebilirler. Doğru ilkeleri ihlal eden şeyler yapmamız istenebilir. Böyle zamanlarda İsa’nın öğüdüne uyup Tanrı’ya dua ederek yenik düşmememiz için bize yardım etmesini isteyebiliriz. Bunu hem bir ayartmayla karşılaşmadan önce hem de ayartmayla karşılaştığımızda dua ederek yapabiliriz.

12. Kaygıya yol açan ne tür etkenler bizi dua etmeye yöneltmeli? Yehova’dan ne bekleyebiliriz?

¹² Bugün Tanrı’nın hizmetçileri, yaşamda çeşitli baskı ve kaygılarla karşılaşıyorlar. Birçoklarını kaygılandıran başlıca etkenler hastalık ve strestir. Çevremizdeki şiddet dolu ortam yaşamı stresli bir hale getiriyor. Ekonomik sıkıntılar geçimi zorlaştırıyor. Yehova’nın, O’na bu konulardan bahseden hizmetçilerine kulak verdiğini bilmek ne kadar teselli edici! Mezmur 102:17 Yehova hakkında şöyle der: “Yoksulun duasına baktı, ve onların duasını hor görmedi.”

13. (a) Hangi kişisel konularda dua etmek uygundur? (b) Böyle bir duayla ilgili bir örnek verin.

¹³ Aslında Yehova’ya sunduğumuz hizmeti ya da O’nunla ilişkimizi etkileyen herhangi bir konuda dua etmemiz uygundur (1. Yuhanna 5:14). Hizmetinizde daha faal olmak, evlilik veya iş gibi konularda karar vermeniz gerekiyorsa, bu konuları Tanrı’ya açıp O’nun rehberliğini istemekten çekinmeyin. Örneğin, Filipinler’de genç bir kadın, Yehova’ya tamgün hizmet etmek istiyordu. Ancak geçimini sağlayacak bir işi yoktu. Şunları anlatıyor: “Bir cumartesi günü, öncülük yapmak konusunda Yehova’ya özel olarak dua ettim. Aynı gün, duyuru işi sırasında bir genç kıza kitap sundum. Durup dururken bana, “Pazartesi günü ilk iş olarak benim okuluma gitmelisiniz” dedi. “Neden?” diye sordum. Acilen bir elemana ihtiyaç olduğunu söyledi. Gittim ve hemen işe kabul edildim. Her şey çok çabuk oldu.” Dünya çapında sayısız Şahit benzer deneyimler yaşamıştır. Bu nedenle içten dilekleriniz konusunda Yehova’ya dua etmekten çekinmeyin.

Günah İşlediysek

14, 15. (a) Bir kimse günah işlese bile neden dua etmeyi bırakmamalıdır? (b) Kişisel olarak dua etmenin yanı sıra hangi yardım, kişinin ruhen iyileşmesine katkıda bulunur?

¹⁴ Dua etmek, günah işleyen birine nasıl yardım edebilir? Günah işleyen bazı kimseler, suçluluk duygusu yüzünden dua etmeyi bırakırlar. Ancak bu, hikmetli bir yol değildir. Şöyle örnekleyelim: Pilotlar, kayboldukları takdirde yardım için kontrol kulesiyle bağlantıya geçebileceklerini bilirler. Peki eğer pilot kaybolduğu için utanıp kuleyle bağlantı kurmazsa ne olur? Sonuç bir felaket olabilir! Benzer şekilde, günah işleyen ve Tanrı’ya dua etmekten utanan biri daha çok zarar görebilir. Günahın getirdiği suçluluk duygusu kimseyi Yehova’yla konuşmaktan alıkoymamalı. Aslında Tanrı ciddi hatalar yapanları dua etmeye çağırıyor. İşaya peygamber, kendi günlerinde günah işleyen kişileri Yehova’yı aramaları konusunda uyardı, çünkü Yehova “bol bol bağışlar” (İşaya 55:6, 7). Tabii bir kimsenin Yehova’nın ‘lütfunu dilemesi’ için önce günah işlemeyi bırakıp içtenlikle tövbe ederek alçakgönüllük göstermesi gerekir (Mezmur 119:58; Daniel 9:13).

¹⁵ Günah söz konusu olduğunda duayı önemli hale getiren bir etken daha var. Öğrenci Yakub, ruhi yardıma ihtiyacı olan biri hakkında şunları yazdı: “Cemaatin ihtiyarlarını çağırsın, . . . . kendisi için dua etsinler. . . . . Yehova onu ayağa kaldıracaktır” (Yakub 5:14, 15). Gerçi kişi, günahını duada Yehova’ya bizzat itiraf etmelidir, fakat ihtiyarların da kendisi için dua etmelerini rica edebilir. Bu, onun ruhen iyileşmesine yardım edecektir.

Duaların Cevapları

16, 17. (a) Yehova duaları nasıl cevaplar? (b) Hangi tecrübeler, dua etmekle duyuru işinin yakından bağlantılı olduğunu gösterir?

¹⁶ Dualar nasıl cevaplanır? Bazıları hızlı ve açık şekilde cevaplanabilir (2. Krallar 20:1-6). Bazılarının cevaplanması zaman alabilir ve onları fark etmek daha zor olabilir. İsa’nın, ısrarla hâkime gitmeye devam eden dul kadınla ilgili örneğinde olduğu gibi, Yehova’ya tekrar tekrar dua etmek gerekebilir (Luka 18:1-8). Ancak, Tanrı’nın isteğiyle uyumlu şekilde dua edersek Yehova’nın asla, “beni rahatsız etme” demeyeceğinden emin olabiliriz (Luka 11:5-9).

¹⁷ Yehova’nın toplumu birçok defa dualarının cevaplandığına tanık olmuştur. Halka yönelik hizmetimizde bu birçok kez açıkça görülmüştür. Örneğin Filipinler’de, İsa’nın takipçisi iki hemşire, ülkenin ücra bir bölgesinde Mukaddes Kitaba dayalı yayınlar dağıtıyordu. Bir bayana broşür sundular. Gözleri dolan bayan şunları söyledi: “Dün gece, bana Mukaddes Kitabı öğretecek birini göndermesi için Tanrı’ya dua etmiştim ve sanırım bu, duamın cevabı oldu.” Kısa süre sonra bu bayan, ibadetlere katılmaya başladı. Güneydoğu Asya’nın başka bir yerinde bir birader, sıkı güvenlik önlemlerinin alındığı apartmanlarda iyi haberi duyurmaktan tedirgin oluyordu. Ancak Yehova’ya dua etti, cesaretini topladı ve binaya girdi. Bir dairenin kapısını çaldı ve kapıya genç bir kız çıktı. Birader ziyaretinin nedenini anlatınca kız ağlamaya başladı. Dediğine göre Yehova’nın Şahitlerini arıyordu ve onları bulmasına yardım etmesi için Tanrı’ya dua etmişti. Birader büyük bir mutlulukla onun, Yehova’nın Şahitlerinin yerel cemaatiyle bağlantı kurmasına yardımcı oldu.

18. (a) Dualarımız cevaplandığında nasıl karşılık vermeliyiz? (b) Her fırsatta dua edersek hangi güvenceye sahip olabiliriz?

¹⁸ Dua gerçekten muhteşem bir düzenlemedir. Yehova dualarımızı dinlemeye ve cevaplamaya isteklidir (İşaya 30:18, 19). Ancak bizim de, dualarımızın nasıl cevaplandığına dikkat etmemiz gerekir. Bu her zaman bizim umduğumuz gibi olmayabilir. Yine de O’nun rehberlik sağladığını fark ettiğimizde, O’na şükran ve övgülerimizi sunmayı kesinlikle unutmamalıyız (1. Selanikliler 5:18). Ayrıca elçi Pavlus’un şu tembihini aklımızdan hiç çıkarmayalım: “Her dileğinizi Tanrı’ya dua ve yakarışla, şükrederek bildirin.” Evet, Tanrı’yla konuşmak için her fırsattan yararlanın. Böylelikle Pavlus’un, duaları cevaplanan kişilerle ilgili şu sözlerinin ne kadar doğru olduğunu görmeye devam edeceksiniz: “Tanrı’nın, her düşünüşün çok üstünde olan barışı, . . . . yüreğinizi ve zihninizi koruyacaktır” (Filipililer 4:6, 7).