Oraya yaklaşırken büyük ihtimalle Hanna duasında Yehova’ya ne diyeceğini düşünüyordu. Şilo’ya vardıklarında ailece yemek yediler. Hanna fırsatını bulur bulmaz gruptan ayrılıp Yehova’nın Kutsal Çadırına gitti. Başkâhin Eli oradaydı, mabedin kapı sövesinin yanında oturuyordu. Fakat Hanna’nın düşündüğü tek şey Tanrı’ya dua etmekti. Burada, yani Kutsal Çadırda, duasının işitileceğinden emindi. Hiç kimse çektiği acıyı anlamasa bile gökteki Babası anlayabilirdi. Öyle kederliydi ki kendini daha fazla tutamadı ve ağlamaya başladı.

Hanna içinden Yehova’yla konuşurken hıçkıra hıçkıra ağlıyordu. Acısını kelimelere dökerken dudakları kıpırdıyordu. Uzun uzun dua etti ve gökteki Babasına yüreğini açtı. Ancak çocuk sahibi olmak için duyduğu müthiş arzuyu dile getirmekle yetinmedi. Hanna sadece Tanrı’dan bereket istemiyordu, kendisi de O’na elinden geleni vermek istiyordu. Dolayısıyla bir adakta bulundu ve eğer bir oğlu olursa, onu ömrü boyunca Yehova’nın hizmetine adayacağını söyledi (1. Samuel 1:9-11).

Hanna böylece Tanrı’nın tüm hizmetçilerine dua konusunda örnek oldu. Tıpkı çocuğunun kendisine içini açmasını isteyen sevgi dolu bir baba gibi, Yehova Tanrı da toplumunu hiç çekinmeden, açık açık dertlerini Kendisine açmaya davet ediyor (Mezmur 62:8; 1. Selanikliler 5:17). Kutsal Kitapta Tanrı’ya dua etme konusunda şu rahatlatıcı sözler bulunur: “Tüm kaygılarınızı da O’na bırakın, çünkü O sizinle ilgileniyor” (1. Petrus 5:7).

Ancak insanlar Yehova kadar anlayışlı ve duygudaş olmayabilir. Hanna gözyaşları içinde dua ederken bir sesle irkildi. Bu, o ana dek onu izleyen başkâhin Eli’ydi. Eli ona şöyle dedi: “Daha ne kadar sarhoş gezeceksin? Git, şarabın etkisinden kurtul!” Eli Hanna’nın dudaklarının kıpırdadığını, hıçkırdığını ve ruh halini fark etmişti. Fakat sorunun ne olduğunu sormak yerine hemen onun sarhoş olduğu sonucuna vardı (1. Samuel 1:12-14).

Böylesine haksız bir suçlamaya maruz kalmak, üstelik de bu kadar saygın konumda birinden bu sözleri duymak zaten acı içinde olan Hanna’yı çok incitmiş olmalıydı. Buna rağmen o yine harika bir iman örneği sergiledi. Bir insanın kusurları yüzünden Yehova’ya tapınmaktan vazgeçmedi. Eli’ye saygıyla cevap verdi ve durumunu açıkladı. Bunun üzerine Eli belki de mahcup ve daha yumuşak bir ses tonuyla “Öyleyse selametle git kızım” dedi. “İsrail’in Tanrısı dileğini yerine getirsin” (1. Samuel 1:15-17).

Yüreğini Yehova’ya açmasının ve Kutsal Çadırda O’na ibadet etmesinin Hanna üzerinde nasıl bir etkisi oldu? Kayıt şöyle diyor: “Sonra gidip yemek yedi, yüzündeki kaygılı ifade silinmişti” (1. Samuel 1:18). Hanna rahatlamıştı. Bir anlamda duygusal yükünü kendisinden kat kat güçlü birinin, yani gökteki Babasının omuzlarına bırakmıştı (Mezmur 55:22). Yehova’nın taşıyamayacağı kadar ağır bir sorun olabilir mi? Tabii ki hayır; ne o zaman, ne şimdi, ne de bundan sonra.

Bazen taşıyamayacağımız bir yükün altında olduğumuzu düşünebilir ve kendimizi çaresiz ya da mutsuzluğa mahkûm hissedebiliriz. Böyle zamanlarda Hanna’yı örnek alalım ve “duayı dinleyen” Yehova Tanrı’ya içimizi açalım (Mezmur 65:2). Eğer Tanrı’nın bizi dinleyeceğine iman edersek, bizim de üzüntümüzün yerini “Tanrı’nın, her düşünüşün çok üstünde olan barışı” alacak (Filipililer 4:6, 7).

Sonra Hanna dua etti ve Tanrı bu duayı öyle değerli gördü ki Kutsal Kitaba dahil etti. Onun 1. Samuel 2:1-10’da kayıtlı bu duasını okuduğunuzda, her satırda imanının ne kadar derin olduğunu görebilirsiniz. Hanna Yehova’yı, gücünü muhteşem bir şekilde kullandığı için yüceltti. Kibirlileri alçaltma, düşkünlere nimetler verme, yaşamı sona erdirme, hatta insanı ölümden kurtarma yeteneğinden dolayı O’na övgüler sundu. Gökteki Babasını eşsiz kutsallığı, adaleti ve vefası için yüceltti. Haklı olarak şöyle diyebildi: “Tanrımız gibi sağlam kaya yok.” Yehova kesinlikle güvenilirdir, değişmez ve Kendisinden yardım isteyen tüm düşkün ve ezilmiş kişiler için sığınaktır.

[Sayfa 17’deki çerçeve]

Dikkate Değer İki Dua

Hanna’nın 1. Samuel 1:11 ve 2:1-10’da kayıtlı iki duasında bazı göze çarpar noktalar bulunur. Şimdi bunlardan birkaçına bakalım:

◼ Hanna ilk duasına “göklerin hâkimi Yehova” ifadesini kullanarak başlar. Bu unvan Kutsal Kitapta ilk olarak Hanna tarafından kullanılır ve sözcük anlamıyla “gökteki orduların hâkimi” anlamına gelir (1. Samuel 1:3, dipnot). Kitabın tamamında toplam 285 kez geçer ve Tanrı’nın ordu gibi kalabalık ruhi oğulları üzerindeki yetkisine atfeder.

◼ Hanna’nın ikinci duasını, oğlu doğduğunda değil, Elkana ile beraber onu Tanrı’ya hizmet etmesi için Şilo’ya getirdiğinde etmesi dikkate değerdir. Belli ki o, kuması Peninna’yı susturduğu için değil, Yehova’dan nimetler aldığı için çok sevinçliydi.

◼ Hanna “Yehova gücüme güç kattı” dedi. Burada sözcük anlamıyla “boynuzumu yükseltti” anlamına gelen bir ifade kullandı. Herhalde bunu, kuvvetli bir yük hayvanı olan öküzün boynuzlarını nasıl büyük bir güçle kullandığını düşünerek söyledi (1. Samuel 2:1, dipnot).

◼ Hanna’nın Tanrı’nın ‘mesihiyle’ ilgili sözlerinin, ileride ortaya çıkacak biri hakkında olduğu düşünülür. Kutsal Kitap kaydında, gelecek bir meshedilmiş krala atfen “mesih” sözcüğünü kullanan ilk kişi Hanna’dır (1. Samuel 2:10).

◼ O dönemden yaklaşık 1.000 yıl sonra İsa’nın annesi Meryem de Hanna’nın kullandığı ifadelere benzer sözlerle Yehova’yı yüceltti (Luka 1:46-55).