önemini vurgulamasıdır. (Sunduğunuz herhangi bir kitaptan uygun bir bölüm gösterin ve sohbeti bu bölüme dayandırarak sürdürüp İsa’nın Kral olarak rolünü vurgulayın. Ya da Gözcü Kulesi’nin 2. sayfasında bulunan, derginin amacıyla ilgili kısma değinin.)’

Ya da şöyle diyebilirsiniz: ‘Neden böyle düşündüğünüzü sorabilir miyim?’

Başka bir yaklaşım: ‘Bu düşüncenizin nereden kaynaklandığını bilmiyorum ama size böyle olmadığını kesinlikle söyleyebiliriz; bizim İsa Mesih’e güçlü bir inancımız var.’ Sonra şunları ekleyebilirsiniz: (1) ‘Ancak biz insanların İsa hakkında söylediği her şeye inanmıyoruz. Örneğin, İsa’nın Tanrı’nın Oğlu olmadığı, sadece iyi bir insan olduğu söyleniyor. Biz buna inanmıyoruz; herhalde siz de inanmıyorsunuzdur, değil mi? . . . Kutsal Kitap böyle öğretmiyor.’ (2) ‘Biz İsa’nın kendisi ve Babasıyla olan ilişkisi hakkında söyledikleriyle çelişen öğretilere inanmıyoruz (Yuhn. 14:28). Babası İsa’ya krallık yetkisi verdi; bu, bugün yaşayan hepimizin hayatını etkiler (Dan. 7:13, 14).’

Kader

Tanım: Genelde olumsuz olan kaçınılmaz son. Kadercilik tüm olayların Tanrı’nın isteğiyle ya da insanüstü güçler tarafından önceden belirlendiğine dair inanıştır; buna göre her olay önceden belirlendiği şekilde gerçekleşir. Kutsal Kitapta yer alan bir ifade ya da öğreti değildir.

Her insanın ölüm “vakti” önceden belirlenmiş midir?

Bu inanış Yunanlılar ve Romalılar arasında çok yaygındı. Yunan mitolojisinde yaşam ipini eğiren, uzunluğunu belirleyen ve kesen üç kader tanrıçası vardı.

Vaiz 3:1, 2 ayetleri “ölümün vakti” olduğundan söz eder. Ancak, her kişi için önceden belirlenmiş kesin bir vakitten söz etmez. Vaiz 7:17 şu öğüdü verir: “Ne çok