Peki Tanrı önyargılı olan, fakat bunları yüreğinden söküp atmaya çalışan biri hakkında ne düşünür? Bir kez daha Kutsal Kitap bizi bu konuda rahatlatan bilgiler verir.

Tanrı Bize Sabreder

Birinci yüzyılda hem Yahudilerden hem de başka milletlerden birçok kişi İsa’nın takipçisi oldu. Fakat Yahudilikten gelenler, kendi milletlerinden olmayanlara karşı eskiden beri duydukları önyargıyı başta yenemedi. Yehova Tanrı İsa’nın takipçilerinin cemaati içinde bölünmeye yol açabilecek bu sorunu nasıl ele aldı? Cemaati sabırla eğitti (Elçiler 15:1-5). O’nun sabrı iyi sonuçlar verdi. Makalenin başında da söz edildiği gibi, ‘sosyal, ırksal ve ulusal farklılıklar aşıldı.’ Bunun sonucunda “cemaatlerin imanı güçleniyor ve kardeşlerin sayısı günden güne artıyordu” (Elçiler 16:5).

Bundan hangi dersi çıkarıyoruz? Pes etmeyin ve ‘imanla dileyenlere’ bol bol hikmet ve doğruyu yapma gücü veren Tanrı’ya güvenin (Yakup 1:5, 6). Bu makale dizisinin başında sözü edilen Jennifer, Timothy, John ve Olga’yı hatırlıyor musunuz? Jennifer ortaokula başladığında Tanrı hakkında öğrendikleri sayesinde artık olgunlaşmıştı, ırkçılık yansıtan aşağılamaları ve boyuyla ilgili olumsuz sözleri umursamamayı öğrenmişti. Kısa süre sonra sınıfındaki başka bir kız aynı aşağılamalara hedef olduğunda Jennifer onu savundu ve teselli etti.

Ya sınıf arkadaşları Timothy’ye sataşıp ırkıyla alay ettiklerinde o kendini nasıl tutabildi? Timothy şöyle diyor: “Yehova Tanrı’nın ismine leke sürmekten korkuyordum. Ayrıca ‘kötülüğü her zaman iyilikle yenmemiz’ ve kötülüğün bizi yenmesine izin vermememiz gerektiğini aklımdan hiç çıkarmadım” (Romalılar 12:21).

John da Hausa halkından olan sınıf arkadaşına duyduğu önyargıyı yendi. Şöyle anlatıyor: “Birkaç yıl sonra bazı Hausa öğrencilerle tanıştım ve arkadaş olduk. Onlardan biriyle okulda ortak bir proje çalışması yaptık ve çok iyi geçindik. Artık insanların ırkına ya da milliyetine bakmıyorum, onları bireyler olarak görmeye çalışıyorum.”

Olga ile vaiz arkadaşı da nefret dolu muhaliflerden zulüm gördüklerinde korkup geri çekilmediler. O bölgede Kutsal Kitabın mesajını takdir edecek birçok insan olduğuna inanarak hizmetlerine devam ettiler. Gerçekten de haklıydılar. Olga şöyle diyor: “Yaklaşık 50 yıl sonra bir adam yanıma gelip bana güzel bir çanta verdi. Çantanın içinde küçük taşlar vardı ve üzerlerine iyilik, iyilikseverlik, sevgi ve barış gibi Tanrı’ya hizmet edenleri tanıtan nitelikler kazılmıştı. Bana, yıllar önce taş atan o çocuklardan biri olduğunu ve artık bir iman kardeşim olduğunu söyledi. O ve karısı bana ayrıca kocaman bir buket beyaz gül verdi.”

[Sayfa 8, 9’daki çerçeve/resim]

İZLEMEMİZ GEREKEN TANRISAL İLKELER

◼ “Kimsenin kötülüğüne kötülükle karşılık vermeyin. . . . . Kötülüğe yenilme, onu her zaman iyilikle yen” (Romalılar 12:17-21). Bu ilke bizi nasıl etkilemeli? Başkalarının kötü davranışları sizdeki iyi yönleri ortaya çıkarsın. İsa Mesih, “Benden sebepsiz yere nefret ettiler” dedi. Buna rağmen kendisi onlardan nefret etmedi (Yuhanna 15:25).

◼ “Kendini beğenmiş . . . . ve birbirini kıskanan kişiler olmayalım” (Galatyalılar 5:26). Kıskançlık ve uygun olmayan bir gurur, Tanrı ile ilişkimize zarar verir, genellikle nefrete ve önyargıya yol açar (Markos 7:20-23).

◼ “İnsanların size nasıl davranmasını istiyorsanız, siz de onlara öyle davranın” (Matta 7:12). Kendinize ‘Bana nasıl davranılmasını isterim?’ diye sorun. Siz de insanlara yaşları, ırkları, dilleri ve kültürleri ne olursa olsun öyle davranın.

◼ “Mesih’in sizi kabul ettiği gibi siz de birbirinizi kabul edin” (Romalılar 15:7). Özgeçmişleri ve kültürleri farklı olan kişileri, özellikle de böyle iman kardeşlerinizi tanımaya çalışıyor musunuz? (2. Korintoslular 6:11).

◼ “Anam babam beni bıraksa da, Yehova kabul eder” (Mezmur 27:10). Başkaları size nasıl davranırsa davransın, Tanrı’ya vefalı kalırsanız O sizi asla terk etmez.