◼ Kutsal Kitap bu konuda ne der? “Tanrı dünyayı [tüm insanlığı] öyle sevdi ki, biricik oğlunu verdi; ona iman eden hiç kimse yok olmasın, hepsi sonsuz yaşama sahip olsun diye bunu yaptı” (Yuhanna 3:16). “Tanrı taraf tutmuyor, her millette Kendisinden korkan ve doğruluktan ayrılmayan kişi O’nun gözünde makbuldür” (Elçiler 10:34, 35). Kendinize şöyle sorun: ‘Tanrı’nın sevgisi tarafsızsa ve ben dahil tüm milletlerden insanları kapsıyorsa, Tanrı’ya tapınan biri olarak O’nu örnek almaya çalışmam gerekmez mi?’

◼ Kutsal Kitap bu konuda ne der? “Hakikat sizi özgür kılacak” (Yuhanna 8:32). “[Tanrı] insanlığın tüm milletlerini tek bir adamdan yarattı” (Elçiler 17:26). “Tanrı insanın gördüğü gibi görmez; çünkü insan görünüşe bakar oysa Yehova yüreğe bakar” (1. Samuel 16:7). Kendinize şöyle sorun: ‘Tüm insanları Tanrı’nın gördüğü gibi görmeye gayret ediyor muyum? Başkalarını, belki de farklı bir ırk ya da kültürden kişileri yakından tanımaya çalışıyor muyum?’ İnsanları kişisel olarak tanıdığımızda kalıplaşmış yanlış fikirlerden daha kolay kurtuluruz.

◼ Kutsal Kitap bu konuda ne der? ‘Yukarıdan [Tanrı’dan] gelen hikmet barışçıdır, makuldür, ayrımcılık yapmaz’ (Yakup 3:17). “Babaya gerçekten tapınanların ruhla ve hakikatle tapınacakları zaman geliyor” (Yuhanna 4:23). “Düşmanlarınızı sevin ve size zulmedenler için dua edin” (Matta 5:44). Kendinize şöyle sorun: ‘Dinim beni tüm insanları, hatta bana zarar vermek isteyenleri bile içtenlikle sevmeye teşvik ediyor mu? Dinimin ve ibadet yerimin kapısı milliyet, ırk, cinsiyet, ekonomik ve sosyal durum farkı gözetmeden her tür insana açık mı?’