Konuşun

Yerine gelmeyen beklentiler gerçekten de üzücü olabilir (Süleyman’ın Meselleri 13:12). Yine de yapabileceğiniz bazı şeyler var. Bir Mukaddes Kitap özdeyişi şöyle der: “Bilgenin aklı diline yön verir, dudaklarının ikna gücünü artırır” (Süleyman’ın Meselleri 16:23, Yeni Çeviri). Bu nedenle, gerçekleşmeyen beklentinizin makul olduğunu düşünüyorsanız konuyu eşinizle konuşun.

Duygularınızı anlatmak üzere doğru zamanı, doğru yeri ve doğru sözleri seçmeye özen gösterin (Süleyman’ın Meselleri 25:11). Sakin ve saygılı şekilde konuşun. Unutmayın ki, amacınız eşinizi suçlamak değil, onu beklentileriniz ve duygularınız hakkında bilgilendirmek olmalı (Süleyman’ın Meselleri 15:1).

Bunu yapmanız neden gereksin? Eşiniz gerçekten düşünceli olsaydı sizin ihtiyaçlarınızı fark etmesi gerekmez miydi? Aslında eşiniz olaylara farklı bir açıdan bakıyor olabilir, eğer beklentilerinizi açıklarsanız o zaman ihtiyaçlarınızla içtenlikle ilgilenecektir. İsteklerinizi ya da ihtiyaçlarınızı açıklamak zorunda kalmanız ne evliliğinizin başarısız ne de eşinizin duyarsız olduğu anlamına gelir.

Bu yüzden meseleleri eşinizle konuşmaktan çekinmeyin. Örneğin, daha önce sözü edilen durumda, Damla Mert’e şöyle diyebilirdi: “Gerçeği söylemek gerekirse tanımadığım bu kadar çok insanla görüşmek benim için zor. Kendimi rahat hissedene kadar buradaki insanları tanımama yardım edebilir misin?”

“Dinlemeye Hevesli”

Şimdi de konuya başka bir açıdan bakalım. Farz edin ki, eşiniz size gelip konuşmak istiyor ve yerinde olan bir beklentisini gerçekleştirmediğinizden dolayı üzgün. Böyle bir durumla karşılaştığınızda eşinizi dinleyin! Hemen kendinizi savunmaya geçmeyin. ‘Dinlemeye hevesli olun fakat konuşmakta ve gazaplanmakta acele etmeyin’ (Yakub 1:19; Süleyman’ın Meselleri 18:13). Elçi Pavlus Hıristiyanları şöyle teşvik etti: “Herkes kendi yararını değil, başkasınınkini gözetsin” (1. Korintoslular 10:24).

Kendinizi eşinizin yerine koyarak bunu yapabilirsiniz. Mukaddes Kitap, “Ey kocalar, siz de onlarla [eşinizle] beraber, bilgiye dayanan bir hayat sürün” der; Yeni Çeviri’de de bu ayet “ey kocalar, siz de . . . . karılarınızla anlayış içinde yaşayın” olarak geçer (1. Petrus 3:7). Elbette kadınlar da kocalarıyla ilgili aynı çabayı göstermek üzere ellerinden geleni yapmalıdırlar.

Ayrıca eşinizle ne kadar uyumlu olursanız olun, unutmayın ki her konuda aynı görüşe sahip olamazsınız. (“Farklı Açılardan Aynı Manzara” başlıklı çerçeveye bakın.) Gerçekten de, meselelere başkalarının açısından bakmayı öğrenmek yararlıdır. Yetiştiğiniz aile ortamına ve kültüre bağlı olarak her ikiniz de evlendiğiniz sırada farklı beklentilere sahiptiniz. Dolayısıyla aranızda güçlü bir sevgi olsa da, beklentileriniz farklı olabilir.

Örneğin, Hıristiyan çiftler Mukaddes Kitabın reislik ilkesini iyi bilirler (Efesoslular 5:22, 23). Peki sizin ailenizde reislik ilkesi nasıl uygulanmalı ve kadın için boyun eğmek ne anlama gelir? Her ikiniz de Mukaddes Kitabın bu ilkesinin size rehberlik etmesine izin verip bunu uygulamaya özel olarak çaba gösteriyor musunuz?

Ayrıca günlük yaşamdaki diğer konularda da farklı fikirlere sahip olabilirsiniz. Örneğin, belli başlı ev işleriyle kim ilgilenmeli? Akrabalarınıza ne zaman ve ne kadar vakit ayıracaksınız? Krallıkla ilgili uğraşları yaşamınızda ön plana koyduğunuzu nasıl göstereceksiniz? (Matta 6:33). Maddi konulara gelince, dikkat edilmezse borçlanmak kolaydır; bu yüzden tutumlu ve tasarruflu olmakta fayda var. Ancak, tutumlu ve tasarruflu olmak tam olarak ne anlama gelir? Bu tür konuları açık ve saygılı bir dille konuşursanız bundan büyük yarar görürsünüz.

Bazı beklentileriniz gerçekleşmemiş olsa bile böyle sohbetler yapmanız evliliğinizde daha huzurlu bir ortama sahip olmanıza yardımcı olur. Elçi Pavlus’un şu tembihine kulak vermekte gerçekten de fayda var: “İçinizden birinin diğerinden yakınmak için bir nedeni olsa bile, birbirinize katlanmaya ve birbirinizi gönülden bağışlamaya devam edin” (Koloseliler 3:13).

[Sayfa 10’daki çerçeve/resim]

FARKLI AÇILARDAN AYNI MANZARA

“Güzel bir manzaraya bakan bir turist kafilesini düşünün. Her ne kadar grubun tümü aynı manzarayı izliyorsa da, her kişi onu değişik şekilde görür. Neden? Çünkü her kişi değişik bir açıdan bakar. İki kişi tam olarak aynı yerde bulunamaz. Üstelik, herkes manzaranın aynı ayrıntısına dikkat etmez. Her kişi, özellikle değişik bir ayrıntıyı ilgi çekici bulur. Evlilikte de durum aynıdır. Eşler birbirlerine çok uyuyor olsa da, olaylarla ilgili görüşleri tam aynı değildir. . . . . İletişim, bir ‘tek beden’ ilişkisini oluşturmak üzere farklılıkları uygun şekilde kaynaştırabilmek için gösterilen gayreti de içerir. Bu, konuşmak için zaman ayırmayı gerektirir” (1 Ekim 1995 Kule dergisi, sayfa 20).