Günümüzdeyse Hıristiyan Âleminin pagan törelerinin ve Tanrı’yı lekeleyen geleneklerinin ağına düşen milyonlarca kişi bu dinsel sistemde yapılan iğrenç işlerden ötürü ‘inleyip figan ediyor.’ (Hezekiel 9:4) Müjdeye olumlu karşılık verenler bu acınacak durumdan kurtulurlar. (Matta 9:35-38) Yehova’ya ‘ruhla ve hakikatle’ tapınmayı öğrendiklerinde anlayış gözleri iyice açılır.—Yuhanna 4:24.

7, 8. (a) Hangi iki ‘lütuf yılı’ söz konusudur? (b) Yehova’nın hangi ‘öç alma günleri’ söz konusudur?

⁷ Müjdeyi “ilan” etmenin belli bir zamanı vardır. İsa ve takipçileri, ‘Yehova’nın lûtuf yılını, Tanrımızın öç alma gününü ilân ve bütün yaslıları teselli etmekle’ görevlendirilmişlerdi. (İşaya 61:2) Bir yıl uzun bir zamansa da, başı ve sonu olan bir dönemdir. ‘Lütuf yılı’ Yehova’nın alçakgönüllülere, ilan edilen özgürlüğü kabul etme fırsatı tanıdığı dönemdir.

Bizlerse bugün, 1914’te göklerde Tanrı’nın Krallığının kurulmasıyla başlayan başka bir ‘lütuf yılında’ yaşıyoruz. Bu ‘lütuf yılı’, Yehova’nın ‘büyük sıkıntıda’ bu dünya ortamının tümünü ortadan kaldıracağı çok daha geniş kapsamlı başka bir öç gününün gelmesiyle son bulacak.—Matta 24:21.

9. Bugün kimler Yehova’nın ‘lütuf yılından’ yararlanıyor?

⁹ Bugün kimler Tanrı’nın lütuf yılından yararlanıyor? Mesajı kabul eden, alçakgönüllülük gösteren ve Tanrı’nın Gökteki Krallığının “bütün milletlere” ilanını gayretle destekleyenler. (Markos 13:10) Böyle kimseler bu müjdenin gerçek teselli verdiğini görürler. Buna karşılık mesajı reddederek Yehova’nın ‘lütuf yılından’ yararlanmayı kabul etmeyenler, yakında O’nun öç alma günüyle yüz yüze gelmek zorunda kalacaklar.—II. Selânikliler 1:6-10.

Böylece İşaya gelecekle ilgili bir anlam taşıyan şu görevi yerine getirmişti: “Sionda yaslılara tayin edip, kül yerine başlarına çelenk, yas yerine meserret yağı, ağırlık ruhu yerine hamt libasını vermek için beni gönderdi ki, onlara salâh ağaçları, RABBİN, izzet bulsun diye, diktiği denilsin.”—İşaya 61:3.

Tanrı’nın İsraili’nin bir süre faaliyetsiz durumda kaldıktan sonra Yehova tarafından canlandırıldığı 1919’dan sonraki yıllarda bu büyük “ağaçlar”ın sonuncuları gelişti. Yehova onları ruhi sularla bol bol sulayarak, iyi meyve veren ağaçlardan gerçek bir orman oluşturdu.

14, 15. Yehova’ya tapınanlar özgür kılındıklarında (a) MÖ 537’de (b) MS 33’te (c) 1919’da hangi projeleri üstlendiler?

¹⁴ İşaya devamen bu “ağaçlar”ın yarayacağı işe dikkati çekiyor: “Eski harabeleri bina edecekler, evelki vakitlerin viranelerini kuracaklar, ve harap şehirleri, çok nesillerden kalma viraneleri yeniletecekler.” (İşaya 61:4)

Benzer şekilde, İsa Mesih de 1919’dan itibaren meshedilmiş kardeşlerinin artakalanının ‘çok nesillerden kalma viraneleri yenilemesini’ sağladı. Hıristiyan Âleminin din adamları yüzyıllardır Yehova hakkında bilgi vermemiş, bu bilginin yerine, insan geleneklerini ve Kutsal Yazılara uymayan öğretileri geçirmişti. İsa’nın meshedilmiş takipçileri yeniden başlatılan hakiki tapınmanın sürdürülebilmesi amacıyla sahte dinin bulaştığı uygulamaları cemaatlerinden kaldırdılar. Ve dünyanın o güne dek gördüğü en büyük şahitlik kampanyasını başlattılar.—Markos 13:10.

16. Kimler İsa’nın meshedilmiş takipçilerinin onarım ve yenileme işine yardımcı oluyor; onlara hangi görevler emanet ediliyor?

¹⁶ Bu muazzam bir görevdi. Tanrı’nın İsraili’nin oldukça küçük bir artakalanı böylesine büyük bir işi nasıl başaracaktı? Yehova İşaya’ya şunları bildirmesini ilham etti: “Yabancılar durup sürülerinizi güdecekler, ve ecnebiler çiftçileriniz ve bağcılarınız olacak.” (İşaya 61:5) Mecazi anlamda “yabancılar” ve “ecnebiler” İsa’nın “başka koyunlar”ından oluşan “büyük kalabalık”tır.a (Vahiy 7:9; Yuhanna 10:11, 16) Onlar gökte bir miras almaları için mukaddes ruhla meshedilmiyorlar. Bunun yerine, yeryüzündeki cennette sonsuza dek yaşama ümidini taşıyorlar. (Vahiy 21:3, 4) Yine de, Yehova’yı seviyorlar ve Yehova da onlara ruhi yönde çobanlık, çiftçilik ve bağcılık görevlerini emanet ediyor. Bunlar sıradan görevler değildir. Tanrı’nın İsraili’nin artakalanının yönlendirdiği bu işçiler insanları ‘gütmekte’, beslemekte ve toplamakta onlara yardımcı oluyorlar.—Luka 10:2; Resullerin İşleri 20:28; I. Petrus 5:2; Vahiy 14:15, 16.

17. (a) Tanrı’nın İsraili’nin fertleri nasıl adlandırılacaktı? (b) Günahların bağışlanması için gerekli tek kurban nedir?

¹⁷ Tanrı’nın İsraili hakkında ne denebilir? Yehova ona İşaya aracılığıyla şunları diyor: “Size RABBİN kâhinleri denilecek; size Allahımızın hizmetçileri diyecekler; milletlerin servetini yiyeceksiniz, ve onların izzeti size geçecek.” (İşaya 61:6) Yehova eski İsrail’de kâhinlerin hem kendileri hem de soydaşları adına kurban sunmaları için Levili kâhinlik düzenlemesini sağlamıştı. Ne var ki, MS 33’te bunu bırakıp daha iyi bir düzenleme başlattı. İsa’nın kusursuz yaşamını insanlığın günahlarına karşılık bir kurban olarak kabul etti. O tarihten sonra başka bir kurbana gerek kalmadı. İsa’nın kurbanlığı her zaman için geçerlidir.—Yuhanna 14:6; Koloseliler 2:13, 14; İbraniler 9:11-14, 24.

18. Tanrı’nın İsraili ne tür bir kâhinler topluluğu oluşturuyor; onların görevi nedir?

¹⁸ Tanrı’nın İsraili’nin fertleri acaba nasıl ‘Yehova’nın kâhinleri’ oluyorlar? Resul Petrus meshedilmiş iman kardeşlerine şunları yazdı: “Sizi karanlıktan kendisinin şaşılacak nuruna çağıranın faziletlerini ilân edesiniz diye, siz seçme nesil, mülûkâne kâhinlik (kraliyet kâhinliği), mukaddes millet, has kavmsınız.” (I. Petrus 2:9) Böylece İsa’nın meshedilmiş takipçileri bir grup olarak özel bir vazifeyle, milletlere Yehova’nın görkemini anlatmakla görevlendirilen bir kâhinler topluluğu oluştururlar. Onlar Yehova’nın Şahidi olmalıdırlar. (İşaya 43:10-12) İsa’nın meshedilmiş takipçileri son günler boyunca bu önemli görevi sadakatle yerine getiriyor. Bunun sonucunda şimdi milyonlarca kişi Yehova’nın Gökteki Krallığı hakkındaki şahitlik işine onlarla birlikte katılıyor.

19. İsa’nın meshedilmiş takipçileri hangi hizmeti yerine getirme ayrıcalığına sahiptir?

¹⁹ Ayrıca Tanrı’nın İsraili’nin fertleri kâhin olarak başka bir şekilde de hizmet etmeyi bekliyor. Onlar öldükten sonra gökte ölümsüz ruhlar olarak diriltilirler. İsa’yla Gökteki Krallığında sadece kral olarak değil, Tanrı’nın kâhini olarak da hizmet ederler. (Vahiy 5:10; 20:6) Tanrı’nın kâhini olarak, yeryüzündeki sadık insanların İsa’nın fidye kurbanlığından yararlanmasını sağlama ayrıcalığına sahip olacaklar. Resul Yuhanna’nın Vahiy kitabının 22. babındaki rüyetinde onlar yine “ağaç” olarak betimleniyor. Gökte “on iki çeşit meyva hasıl eden, ve her ay meyvasını veren” 144.000 “ağacın” tümü görülüyor. Bu “ağacın [ağaçların] yaprakları milletlerin şifası içindi.” (Vahiy 22:1, 2) Ne şahane bir kâhinlik hizmeti!

Aşağılanma ve Utanç Sevince Dönüştü

20. Kraliyet kâhinliğinden olanları muhalefete rağmen hangi nimet bekliyor?

²⁰ Kraliyet kâhinliği sınıfına mensup olanlar Yehova’nın lütuf yılının başladığı 1914’ten beri Hıristiyan Âleminin din adamlarından yalnızca muhalefet görüyor. (Vahiy 12:17) Ne var ki, müjdenin vaaz edilmesini durdurmak amacıyla gösterilen tüm çabalar sonunda boşa çıktı. İşaya bunu bildiriyor: “Utancınıza karşılık olarak iki kat izzetiniz olacak; ve rüsvaylığa karşılık olarak payları ile sevinecekler; bundan dolayı memleketlerinde iki kat mülk edinecekler; onlara ebedî sevinç olacak.”—İşaya 61:7.

21. İsa’nın meshedilmiş takipçileri nasıl “iki kat” nimete eriştiler?

²¹ Meshedilmiş artakalan I. Dünya Savaşı’nda milliyetçi Hıristiyan Âlemi tarafından aşağılanarak utanç verici bir duruma düşürüldü. Brooklyn’deki merkez büroda çalışan sekiz sadık kardeşi asılsız şekilde kışkırtıcılıkla suçlayanlar arasında din adamları da bulunuyordu. Bu kardeşler haksız yere dokuz ay hapis yattılar. Sonunda, 1919 yılının ilkbaharında serbest bırakıldılar ve haklarında açılmış tüm davalar sonradan düştü. Böylece vaaz etme işini durdurmak için çevrilen entrikalar işe yaramadı. Yehova Kendisine tapınanların sürekli ‘utanç’ duymalarına izin vermeyip onları özgürlüğe kavuşturarak ‘memleketlerine’, yani ruhi mülklerine döndürdü. Onlar orada “iki kat” nimete eriştiler. Yehova’nın verdiği nimetler tüm çektiklerini fazlasıyla telafi etti. Onların artık ‘sevinçle’ haykırmaları için gerçekten nedenleri vardı.

22, 23. İsa’nın meshedilmiş takipçileri Yehova’yı nasıl örnek aldılar; Yehova da onları nasıl ödüllendirdi?

²² Yehova’nın devamen söyledikleri bugün İsa’nın takipçilerinin sevinmesi için başka bir nedeni daha ortaya koyuyor: “Ben, RAB, adalet severim; fesatla soygunculuktan nefret ederim, ve karşılıklarını onlara sadakatle vereceğim, ve kendilerile ebedî ahit keseceğim.” (İşaya 61:8) Meshedilmiş artakalan Mukaddes Kitabı incelemekle ‘adaleti sevmeyi’ ve kötülükten nefret etmeyi öğrendi. (Süleymanın Meselleri 6:12-19; 11:20) ‘Kılıcını saban demiri yapmayı’ da öğrenip savaşlarda ve siyasal karışıklıklarda tarafsızlığını korudu. (İşaya 2:4) Aynı zamanda iftira, zina, hırsızlık ve ayyaşlık gibi Tanrı’nın adını lekeleyen alışkanlıkları da terk etti.—Galatyalılar 5:19-21.

²³ İsa’nın meshedilmiş takipçileri Yaratıcılarının adalet sevgisini paylaştıklarından, Yehova da “karşılıklarını onlara sadakatle” verdi. Verdiği ‘karşılıklardan’ biri, İsa’nın yerdeki son gecesinde takipçilerine bildirdiği ‘ebedi ahitti.’ Bu yeni ahittir. Onlar bu ahde dayanarak ruhi bir millet, Tanrı’nın özel toplumu oldular. (Yeremya 31:31-34; Luka 22:20) Bu ahit gereğince, Yehova İsa’nın fidye kurbanlığının sağladığı tüm yararları uygulayacaktır; bunlara hem meshedilmişlerin hem de tüm diğer sadık insanların günahlarının bağışlanması da dahildir.

Yehova’nın Verdiği Bereketin Sevinci

24. “Milletler arasında” kimler ‘mübarek kılınan zürriyettir’; bir “zürriyet” haline nasıl geldiler?

²⁴ Yehova’nın Kendine tapınan topluma verdiği bereketi milletlerden bazı kişiler fark etti. Yehova bunun olacağını zaten vaat etmişti: “Zürriyetleri milletler arasında, ve onlardan çıkanlar kavmlar arasında bilinecek; kendilerini görenlerin hepsi onları RABBİN mubarek kıldığı zürriyet diye tanıyacaklar.” (İşaya 61:9) Tanrı’nın İsraili’nin meshedilmiş fertleri lütuf yılı boyunca “milletler arasında” faaliyet gösteriyor. Onların yaptığı hizmete olumlu karşılık verenlerin sayısı günümüzde milyonlara ulaştı. Farklı milletlere mensup bu kişiler Tanrı’nın İsraili’yle yakın işbirliği yaparak ‘Yehova’nın mübarek kıldığı zürriyet’ olma ayrıcalığına eriştiler. Onların mutluluğunu tüm insanlar görebilir.

25, 26. İsa’nın tüm takipçileri İşaya 61:10’da dile getirilen duyguları nasıl paylaşıyor?

²⁵ Hem meshedilmişler hem de başka koyunlar, yani İsa’nın tüm takipçileri Yehova’yı sonsuza dek övebilecekleri zamanın gelmesini özlemle bekliyorlar. Onlar ilham altında şunları diyen İşaya peygamberin duygularını paylaşıyorlar: “RAB ile çok mesrur olacağım, canım Allahımla sevinip coşacak; çünkü güvey çelenkle süslenir gibi, ve gelin kendi takımları ile bezenir gibi, bana kurtuluş esvabı giydirdi, salâh kaftanı ile beni örttü.”—İşaya 61:10.

²⁶ İsa’nın “sâlah” ya da doğruluk ‘kaftanıyla örtülü’ meshedilmiş takipçileri Yehova’nın gözünde pak ve temiz kalmaya kararlıdırlar. (II. Korintoslular 11:1, 2) Yehova’nın göksel yaşamı miras almaları için akladığı bu kişiler, içinden kurtuldukları Büyük Babil enkazına asla geri dönmeyecekler. (Romalılar 5:9; 8:30) “Kurtuluş esvabı” onlar için paha biçilmez değerdedir. Onların “başka koyunlar” diye adlandırılan arkadaşları da aynı şekilde Yehova Tanrı’nın pak tapınma için koyduğu yüksek standartlara uymaya kararlıdır. ‘Kaftanlarını yıkayıp onları Kuzunun kanında beyaz ettiklerinden’ aklanıyorlar ve “büyük sıkıntıda” hayatta kalacaklardır. (Vahiy 7:14; Yakub 2:23, 25) Meshedilmiş arkadaşlarını örnek alarak o güne dek Büyük Babil tarafından kirletilmekten sakınıyorlar.

27. (a) Bin Yıllık Hükümdarlık sırasında hangi dikkate değer filizlenme olacak? (b) Doğruluk ve adalet insanlar arasında zaten nasıl filizlenmiş durumdadır?

²⁷ Bugün Yehova’ya tapınanlar ruhi bir cennette bulunmanın zevkini çıkarıyorlar. Yakında fiziksel anlamda da bir cennete kavuşacaklar. İşaya’nın 61. babının son sözlerinde canlı bir şekilde betimlenen o günü büyük bir özlemle bekliyoruz: “Toprak kendi koncasını nasıl çıkarır, ve bahçe kendi içine ekilenleri nasıl yerden bitirirse, Rab Yehova da bütün milletlerin karşısında salâhla hamdi öyle bitirecektir.” (İşaya 61:11) Yeryüzü Mesih’in Bin Yıllık Hükümdarlığı sırasında “salâh” ya da adalet ve doğruluğun filizlendiğini görecek. İnsanlar zaferi haykıracak; adalet ve doğruluk tüm dünyaya yayılacak. (İşaya 26:9) Bununla birlikte, bizler “bütün milletlerin karşısında” hamt etmek için o görkemli günün gelmesini beklemek zorunda değiliz. Göğün Tanrısı’nı yücelten ve O’nun Gökteki Krallığının müjdesini ilan eden milyonlarca kişi arasında adalet ve doğruluk zaten filizleniyor. İmanımız ve ümidimiz bize şimdiden Tanrımızın verdiği bereket karşısında sevinçten coşmamız için her nedeni sağlıyor.