Teselli Edici Bir Vaat

3, 4. (a) İşaya, Tanrı’nın kavminin ilerde ihtiyacı olacak hangi teselli sözlerini yazar? (b) Yahuda ve Yeruşalim halkı neden Babil’e sürülecek, esaretleri ne kadar sürecek?

³ MÖ sekizinci yüzyılda peygamber İşaya, Yehova’nın kavminin ilerde ihtiyacı olacak teselli sözleri yazar. Kral Hizkiya’ya Yeruşalim’in yıkımının yaklaştığını ve Yahudi kavminin Babil’e sürüleceğini söyleyip hemen ardından Yehova’nın geri döneceklerini vaat eden sözlerini bildirir: “Allahınız diyor: Teselli edin, kavmımı teselli edin. Yeruşalimin yüreğine söyleyin; savaş zamanı doldu, fesadı bağışlandı (suçlarının cezası ödendi), bütün suçları için RABBİN elinden iki kat karşılık aldı, diye ona çağırın.”—İşaya 40:1, 2.

⁴ “Teselli.” İşaya kitabının 40. babının başında geçen bu söz, kitabın geri kalan kısmında bulunan, ışık ve ümit mesajını çok iyi tanımlar. Yahuda ve Yeruşalim halkı sahte tapınmaya döndüğünden, MÖ 607’de Babil’e sürülecek. Ama bu Yahudi tutsaklar Babilliler’e sonsuza dek hizmet etmeyecekler. Hayır, esaretleri ‘suçlarının cezası ödendiğinde’ bitecek. Bu ne kadar sürecek? Yeremya peygambere göre 70 yıl. (Yeremya 25:11, 12) Bu süre bitince, Yehova tövbe eden bir grubu Babil’den Yeruşalim’e geri getirecek. Yahuda’nın ıssız kalışının 70. yılında, tutsakların vaat edilen kurtuluş vaktinin gelmek üzere olduğunun farkına varmaları kendileri için ne büyük bir teselli olacak!—Daniel 9:1, 2.

5, 6. (a) Babil’den Yeruşalim’e yapacakları uzun yolculuk Tanrı’nın vaadinin gerçekleşmesine neden engel olmayacak? (b) Yahudiler’in yurtlarına dönmelerinin diğer milletler üzerindeki etkisi ne olacak?

⁵ Seçilen yola bağlı olarak, Babil’den Yeruşalim’e kadar 800 veya 1.600 kilometrelik bir yol katetmek gerekiyor. Acaba bu uzun yolculuk Tanrı’nın vaadinin gerçekleşmesine engel olacak mı? Kesinlikle hayır! İşaya şunları yazıyor: “Çağıranın sesi: Çölde RABBİN yolunu hazırlayın; bozkırda Allahımız için büyük bir yol düz edin. Her dere [vadi, YÇ] yükseltilecek, ve her dağ ve tepe alçaltılacak; ve çıkıntılı yer düz, ve sarp yerler ova edilecek; ve RABBİN izzeti izhar edilecek, ve bütün beşer [insanlar] onu hep birden görecekler; çünkü RABBİN ağzı söyledi.”—İşaya 40:3-5.

⁶ Doğulu hükümdarlar çoğu kez yolculuğa çıkmadan önce, büyük taşları kaldırarak, hatta tepeleri düzleştirip geçitler açarak kendilerine yol hazırlatmak için önden adam gönderirlerdi. Geri dönen Yahudiler’in durumundaysa, her engeli kaldırmak için sanki Tanrı önden gidecek. Her şeyden önce, bunlar Yehova’nın adını taşıyan kavmidir. Yehova’nın yurtlarına döneceklerine ilişkin verdiği vaadi yerine getirmesi bütün milletlerin O’nun yüceliğini görmelerine neden olacak. Bu milletler, beğenseler de beğenmeseler de, Yehova’nın vaatlerini yerine getiren bir Tanrı olduğunu görmek zorunda kalacaklar.

⁸ Bu vaadin ilk gerçekleşmesinden yararlanacak olan Babil’deki Yahudi tutsaklar hakkında ne denebilir? Yehova’nın onları sevgili yurtlarına döndüreceği vaadine gerçekten güvenebilirler mi? Evet, güvenebilirler! İşaya şimdi günlük yaşamdan alınan etkileyici sözler ve canlı betimlemelerle, onlara Yehova’nın sözünü yerine getireceğine tamamen güvenebilmeleri için sağlam nedenler veriyor.

Sözü Ebediyen Duran Bir Tanrı

9, 10. İşaya, insan yaşamının geçiciliğiyle Tanrı’nın “sözü”nün kalıcılığı arasındaki tezatı nasıl ortaya koyuyor?

⁹ İlk neden, geri dönüşü vaat edenin sözü ebediyen kalacaktır. İşaya şunları yazıyor: “Söyliyenin sesi: Bağır! Ve dedi: Ne bağırayım? Bütün beşer ottur ve onun bütün güzelliği kır çiçeği gibidir. Ot kurur, çiçek solar, çünkü üzerine RABBİN soluğu eser; gerçek kavm ottur. Ot kurur, çiçek solar; fakat Allahımızın sözü ebediyen durur.”—İşaya 40:6-8.

¹⁰ İsrailliler otun kalıcı olmadığını bilirler. Kurak bir mevsimde kızgın güneş yeşil otları kavurarak sarartır. İnsan yaşamı bazı bakımlardan ota benzer; doğası gereği böylesine geçicidir. (Mezmur 103:15, 16; Yakub 1:10, 11) İşaya, insan yaşamının geçiciliğiyle Tanrı’nın “sözü”nün ya da belirtilen amacının kalıcılığı arasındaki tezatı ortaya koyuyor. Evet, ‘Tanrımız’ın sözü’ kalıcıdır. Hiçbir şey Tanrı’nın sözünü iptal edemez veya yerine gelmesini engelleyemez.—Yeşu 23:14.

Koyunlarına Şefkatle Bakan Güçlü Bir Tanrı

12, 13. (a) Geri dönüş vaadine neden güvenilebilir? (b) Yahudi sürgünlere hangi müjde var, buna neden güvenebilirler?

¹² İşaya geri dönüş vaadine güvenilebileceğini gösteren ikinci bir neden veriyor. Bu vaadi veren, kavmine şefkatle bakan güçlü bir Tanrı’dır. İşaya şöyle devam ediyor: “Siona müjde getiren, yüksek dağa çık; Yeruşalime müjde getiren, sesini kuvvetle yükselt; yükselt, korkma; Yahuda şehirlerine de: İşte, Allahınız! İşte, RAB Yehova yiğit gibi [gücüyle, YÇ] gelecek, ve kendisi için bazusu saltanat sürecek; işte, ücreti kendisile beraberdir, ve mükâfatı kendi önündedir. Sürüsünü çoban gibi güdecek, kolu ile kuzuları toplıyacak, ve bağrında taşıyacak, ve emzikli olanları yavaş güdecek.”—İşaya 40:9-11.

¹³ Mukaddes Kitap devirlerinde kadınların zaferleri kutlamaları, savaşın kazanıldığına veya kurtuluşun yaklaştığına ilişkin müjdeyi haykırarak ezgilerle bildirmeleri âdetti. (I. Samuel 18:6, 7; Mezmur 68:11) İşaya, Yahudi sürgünlere bir müjde verileceğini peygamberlik niteliğinde belirtiyor. Yehova’nın kavmini sevgili Yeruşalimlerine döndüreceği müjdesi dağların tepelerinden bile korkusuzca haykırılabilir! Onlar buna güvenebilirler, çünkü Yehova ‘gücüyle’ gelecek. Şu halde, O’nun vaadini yerine getirmesini hiçbir şey engelleyemez.

14. (a) İşaya Yehova’nın, kavmini yurduna götürürken göstereceği şefkati nasıl betimliyor? (b) Çobanların koyunlarına şefkatle baktıklarını hangi örnek betimliyor? (Sayfa 405’teki çerçeveye bakın.)

¹⁴ Bununla birlikte, bu güçlü Tanrı’nın şefkatli bir tarafı da var. İşaya, Yehova’nın kavmini yurduna nasıl götüreceğini sıcak bir dille anlatıyor. Yehova kuzularını toplayıp “bağrında” taşıyan sevgi dolu bir çobana benzetiliyor. “Bağır” sözcüğünün burada giysinin göğüs kısmına değindiği anlaşılıyor. Çoban bazen sürüye ayak uyduramayan yeni doğmuş kuzuları “bağrında” taşır. (II. Samuel 12:3) Kırsal yaşamdan alınma böyle dokunaklı bir örneğin, sürgündeki kavmin, Yehova’nın sevgiden kaynaklanan ilgisine güvenlerini perçinlediği kuşkusuz. Onlar, güçlü olmasına karşılık böylesine şefkatli de olan bir Tanrı’nın, kendilerine verdiği vaadi yerine getireceğine güvenebilirler.