‘Kullarım Uğrunda’

11. Yehova sadık bir azınlığı koruyacağını nasıl belirtti?

¹¹ Acaba Yehova kavmindeki sadık kimselere merhamet göstermeyecek miydi? İşaya şu açıklamada bulunuyor: “RAB şöyle diyor: Salkımda şira bulununca: Onu bozma, çünkü bereket ondadır, denildiği gibi, ben de kullarımın hepsini helâk etmiyeyim diye, onların uğrunda böyle yapacağım, ve Yakubdan bir zürriyet, ve dağlarıma Yahudadan varis çıkaracağım; ve onu seçtiklerim miras alacaklar, ve orada kullarım oturacaklar.” (İşaya 65:8, 9) Yehova onların kolayca anlayabileceği bir örneklemeyle kavmini bir üzüm salkımına benzetiyor. Ülkede üzüm çoktu ve üzümden yapılan şarap insanlar için bir nimetti. (Mezmur 104:15) Yapılan benzetmede salkımın üzerindeki üzümlerin hepsi değilse de, bazısının iyi olduğu belirtilmek isteniyor olabilir. Ya da bir salkım iyiyse de, diğer salkımların ham veya çürük olduğu fikri veriliyor olabilir. Her iki durumda da, bağcı iyi üzümleri yok etmeyecekti. Yehova böylece kavmine onları milletçe tamamen yok etmeyip içlerinden sadık bir azınlığı koruyacağına ilişkin güvence veriyordu. Bu onaylanan azınlığın Kendi “dağları”nda, yani Kendisine ait olduğunu söylediği dağlık ülkede –Yahuda diyarında ve Yeruşalim’de– ‘oturacağını’ bildiriyordu.

12. Sadık azınlığı hangi nimetler bekliyordu?

¹² Bu sadık azınlığı hangi nimetler bekliyordu? Yehova şunları açıklıyor: “Beni aramış olan kavmım için Şaron sürülere ağıl, ve Akor deresi sığırlara mandıra olacak.” (İşaya 65:10) Birçok Yahudi’nin yaşamında sürülerin önemli bir yeri vardı ve otlakların çokluğu barış zamanlarında bolluğa katkıda bulunuyordu. Yehova barış ve bolluğu betimlemek üzere ülkenin iki uç noktasına değiniyordu. Batıda güzelliği ve verimliliğiyle dikkati çeken Şaron Ovası Akdeniz sahili boyunca uzanıyordu. Akor Vadisi ise ülkenin kuzeydoğu sınırının bir kısmını oluşturuyordu. (Yeşu 15:7) Yaklaşan sürgünlük sırasında, bu yerler ülkenin diğer toprakları gibi ıssız kalacaktı. Bununla birlikte, Yehova bu yerlerin sürgünden dönen artakalan için güzel otlaklar haline dönüşeceğini vaat etmişti.—İşaya 35:2; Hoşea 2:15.

18. Yehova’yı bırakanlardan geriye sadece ne kalacaktı, onların adının ‘ant’ olarak kullanılması ne anlama geliyor olabilir?

¹⁸ Yehova Kendisini bırakanlara seslenmeye devam ediyor: “Seçtiklerime adınızı lânet andı için bırakacaksınız; ve Rab Yehova seni öldürecek; ve kullarını başka adla çağıracak; şöyle ki, dünyada kendisini mubarek kılan adam hak Allahı ile kendisini mubarek kılacak; ve dünyada and eden adam hak Allahı ile and edecek; çünkü önceki sıkıntılar unutuldu, ve çünkü gözlerimden örtüldü.” (İşaya 65:15, 16) Tanrı’yı bırakanların geriye sadece “adı” kalacak ve onların adı ancak ‘ant’ ya da lanet olarak kullanılacaktı. Bunun anlamı şu olabilir: Bir antla ciddi bir yükümlülük altına girmek isteyenler aslında ‘Sözümü tutmazsam, o irtidat edenlerin aldığı ceza bana da verilsin’ diyorlardı. Ya da belki onların adı, Sodom ve Gomorra adı gibi, Tanrı’nın kötülere verdiği cezanın bir simgesi olarak kullanılıyordu.

19. Tanrı’nın hizmetçileri nasıl ‘başka bir adla çağrılacaklardı’, sadakat Tanrısı’na neden güvenebileceklerdi? (Dipnota da bakın.)

¹⁹ Tanrı’nın ‘kullarının’ alacağı hisse ise ne kadar farklıydı! Onlar ‘başka bir adla çağrılacaklardı.’ Bu onların yurtlarına döndüklerinde bereketli ve onurlu bir durumda olacakları anlamına geliyordu. Hiçbir sahte tanrıdan bereket istemeyecek ya da hiçbir cansız putun üzerine ‘ant etmeyeceklerdi.’ Tam tersine, sadakat Tanrısı’ndan bereket isteyecek ya da O’nun üzerine ‘ant edeceklerdi.’ (İşaya 65:16) Tanrı vaatlerine sadık kaldığını göstereceğinden, ülke halkının O’na tamamen güvenmesi için sağlam nedeni olacaktı.c Yurtlarına sağ salim dönen Yahudiler kısa bir süre sonra geçmişte çektikleri sıkıntıları unutacaklardı.

“Ben Yeni Gökler ile Yeni Yer Yaratmaktayım”

20. Yehova’nın “yeni gökler ile yeni yer” vaadi MÖ 537’de nasıl gerçekleşti?

²⁰ Yehova tövbe eden bir artakalanı Babil sürgününden döndükten sonra eski durumuna getireceği vaadi hakkında şimdi daha da ayrıntıya giriyor. İşaya aracılığıyla şunları diyor: “İşte, ben yeni gökler ile yeni yer yaratmaktayım; ve önceki şeyler anılmıyacak, ve fikre gelmiyecek.” (İşaya 65:17) Yehova yenileme ve onarım vaadini kesinlikle yerine getireceğinden, ileride olacak bu olaydan sanki olmaktaymış gibi söz etmekteydi. Bu peygamberlik ilk kez MÖ 537’de Yahudi artakalan Yeruşalim’e döndüğünde gerçekleşti. O zamanki “yeni gökler” neydi? Merkezi Yeruşalim olan ve Başkâhin Yeşu tarafından desteklenen Vali Zerubbabel’in yönetimi. Bu yönetime tabi olup ülkede pak tapınmanın yeniden kurulmasına yardım eden temiz bir toplum, yani eski durumuna dönen Yahudi artakalan “yeni yer”i oluşturdu. (Ezra 5:1, 2) Bu yenilenmenin verdiği sevinç evvelce çekilen tüm acıları unutturdu; “önceki” sıkıntılar ‘fikre bile gelmedi.’—Mezmur 126:1, 2.

“İşte, Kullarım Sevinecekler”

16. Yehova sadık kullarını ne şekillerde nimete erdirecekti; Kendisini bırakanlara ne olacaktı?

¹⁶ İşaya’nın bu peygamberliğinde Yehova’yı bırakanlar tedip edilirken, Tanrı’ya içtenlikle tapınanlarla bunu ikiyüzlülükle yapanların alacakları hisse konusunda bir tezat çiziliyor: “Bundan ötürü Rab Yehova şöyle diyor: İşte, kullarım yiyecekler, ve siz aç kalacaksınız; işte, kullarım içecekler, ve siz susuz kalacaksınız; işte, kullarım sevinecekler, ve siz utanacaksınız; işte, kullarım yürek ferahından terennüm edecekler, ve siz yürek sızısından feryat edeceksiniz, ve ruh kırıklığından ötürü uluyacaksınız.” (İşaya 65:13, 14) Yehova sadık kullarını nimete erdirecekti. Onlar yüreklerinden taşan sevinçle mutluluklarını haykıracaklardı. ‘Yemek’, ‘içmek’ ve ‘sevinmek’ Yehova’nın Kendisine tapınanların ihtiyaçlarını bol bol karşılayacağını gösteren terimlerdi. Bunun tersine, Yehova’yı bırakmayı yeğlemiş olanlar ruhi bakımdan ‘aç ve susuz kalacaklardı.’ İhtiyaçları karşılanmayacaktı. Çekecekleri acı ve ıstıraptan ‘feryat edip uluyacaklardı.’

24. Yeruşalim’in yenilenmesine Yehova neden sevinecekti; bu kentin sokaklarında artık ne işitilmeyecekti?

²⁴ İşaya’nın peygamberliği şöyle devam ediyor: “Ancak yaratmakta olduğumla mesrur olacaksınız, ve ebediyen sevinçle coşacaksınız; çünkü, işte, ben sevinç olarak Yeruşalimi, ve meserret olarak onun kavmını yaratıyorum. Ve Yeruşalimle sevinip coşacağım, ve kavmımla mesrur olacağım; ve artık onda ağlayış sesi, ve figan sesi işitilmiyecek.” (İşaya 65:18, 19) Yurtlarına dönüşlerine sevinenler sadece Yahudiler olmayacak, Yeruşalim’i bir kez daha güzelleştirdiği, dünyada hakiki tapınmanın merkezi yaptığı için Tanrı da sevinecekti. Onlarca yıl önce başlarına gelen felaket yüzünden bu kentin sokaklarında duyulan feryat ve “figan”lar artık işitilmeyecekti.

Güvenli Bir Gelecek Vaadi

27. İşaya, yurtlarına dönen Yahudiler’in orada kavuşacağı güvenliği nasıl betimliyor?

²⁷ Bu peygamberliğin ilk gerçekleşmesinde, yurtlarına dönen Yahudiler için yaşam “yeni gökler”in yönetiminde nasıl olacaktı? Yehova şunları diyor: “Ne ömrü bir kaç günlük çocuk, ne de günlerini doldurmamış yaşlı adam olacak; çünkü çocuk yüz yaşında ölecek, ve suç işliyen yüz yaşında olarak lânetli sayılacak.” (İşaya 65:20) Yahudilerin döndükleri yurtlarında güvenlik içinde olacakları ne güzel betimleniyor! ‘Birkaç günlük’ bir bebeğin başına vakitsiz ölüm gelmeyecekti. Yaşlı bir adam da ‘günlerini doldurmadan’ ölmeyecekti.d İşaya’nın sözleri Yahuda’ya dönecek olan Yahudiler için ne kadar güven perçinleyiciydi! Yurtlarında güvenlikte olacaklarından, düşmanlarının bebeklerini alıp götüreceğinden ya da erkeklerini öldüreceğinden korkmalarına gerek yoktu.

29. (a) Tanrı’nın itaatli kavmi yenilenen Yahuda diyarında hangi sevinçleri yaşayacaktı? (b) Ağaçlar uzun ömür açısından neden iyi bir örnektir? (Dipnota bakın.)

²⁹ Yehova yenilenen Yahuda diyarında hüküm sürecek koşulları betimlemeye devam ediyor: “Evler yapacaklar, ve oturacaklar; ve bağlar dikecekler, ve meyvasını yiyecekler. Onlar bina edip de başkası oturmıyacak; onlar dikip de başkası yemiyecek; çünkü kavmımın günleri ağacın günleri gibi olacak, ve seçtiklerim kendi ellerinin işini eskitecekler.” (İşaya 65:21, 22) Tanrı’ya itaatli kavim kuşkusuz evsiz ve bağsız kalan harap durumdaki Yahuda diyarına döndükten sonra, kendi ‘evlerinde oturup’ kendi bağlarının ‘meyvesini yiyebilme’ sevincini yaşayacaktı. Tanrı işlerinde onlara bereket verecek ve onlar elleriyle ürettiklerinin tadını çıkarabilmek için “ağacın günleri gibi” uzun ömürlü olacaklardı.e

33. Yahudiler yurtlarına döndüklerinde hayvanlar ne anlamda barış içinde olacaklardı?

³³ Acaba vaat edilen barış ve güvenlik ne derece kapsamlı olacaktı? Peygamberliğin bu kısmı Yehova’nın şu sözleriyle son buluyor: “Kurtla kuzu birlikte otlıyacaklar, ve aslan sığır gibi saman yiyecek; yılan ise, onun yiyeceği toprak olacak. Bütün mukaddes dağımda zarar vermiyecekler ve helâk etmiyecekler, RAB diyor.” (İşaya 65:25) Sadık Yahudi artakalan yurduna döndüğünde Yehova’nın koruması altında olacaktı. Aslanlar Yahudiler’e ve evcil hayvanlarına zarar vermeyeceğinden, aslında ‘sığır gibi saman yemiş’ olacaklardı. Bu vaadin gerçekleşeceği kesindi, çünkü ‘Yehova diyor’ sözleriyle bitiyordu. Ve O’nun sözü her zaman doğru çıkar.—İşaya 55:10, 11.