Bununla birlikte, doğruluğa aç ve susamış olanlardan veya yaslı olanlardan nasıl mutlu diye söz edilebildiğini merak edebiliriz. Bu kişiler dünyanın koşulları hakkında gerçekçi bir görüşe sahipler. Onlar günlerimizde yapılan ‘iğrenç şeylerden ötürü dövünüp ağlıyorlar.’ (Hezekiel 9:4, YÇ) Aslında bu olanlar onları mutlu etmiyor. Fakat Tanrı’nın amacının, yeryüzüne adil koşullar ve ezilmiş olanlara adalet getirmek olduğunu öğrendikleri için çok sevinçlidirler.—İşaya 11:4.

Yaslı, doğruluğa aç ve susamış ve manevi ihtiyaçlarının farkında olan kişiler Yaratıcı’yla iyi bir ilişkiye sahip olmanın önemini bilirler. İnsanlarla kurulan iyi bir ilişki mutluluk getirir, fakat Tanrı’yla kurulan iyi bir ilişki daha da fazla mutluluk getirir. Öyleyse, doğruluğu içtenlikle sevenlerden ve Tanrısal rehberliği kabul etmeye istekli olanlardan gerçekten mutlu diye söz edilebilir.