Bir İmparator Zenobia’ya Karşı ‘Yüreğini Uyandırıyor’

MS 270 yılında Aurelianus Roma İmparatoru oldu. Onun askeri birlikleri kuzeydeki barbarları başarıyla geri püskürttü ve denetimi altına aldı. MS 271’de—artık Daniel’in peygamberliğindeki ‘kuzey kralını’ temsil eden—Aurelianus, Zenobia’nın temsil ettiği ‘güney kralına karşı kuvvetini ve yüreğini uyandırdı.’ (Daniel 11:25a) Aurelianus, kuvvetlerinin bir kısmını doğrudan Mısır’a gönderdi ve asıl ordusunu Anadolu’dan doğuya doğru götürdü.

Güney Kralı—Zenobia’nın önderlik ettiği hükümdarlar—“büyük ve çok kuvvetli bir ordu ile” iki general’in, Zabdas ve Zabbay’ın önderliğinde Aurelianus’a karşı ‘cenge kalktı.’ Fakat Aurelianus Mısır’ı aldı, sonra Anadolu’ya ve Suriye’ye bir sefer düzenledi. Zenobia, Emesa’da (şimdiki Humus) yenildi ve Palmyra’ya kaçtı.

Aurelianus Palmyra’yı kuşatınca, Zenobia yardım bulmayı umut ederek oğluyla birlikte Pers ülkesine doğru kaçtı, ancak Romalılar tarafından Fırat Nehri dolaylarında yakalandı. Palmyra şehri MS 272’de teslim oldu. Aurelianus şehrin sakinlerine soylu bir şekilde davrandı, Güneş Tapınağı’ndaki put da içinde olmak üzere büyük ganimetler topladı ve Roma’ya gitmek üzere oradan ayrıldı. Roma İmparatoru Zenobia’yı sağ bıraktı, onu MS 274’te Roma’da düzenlediği zafer alayının en dikkat çekici kişisi yaptı. Zenobia, yaşamının geri kalanını Romalı saygıdeğer bir yaşlı kadın olarak geçirdi.

Çöl Şehri Harabe Oldu

Aurelianus’un Palmyra’yı almasından birkaç ay sonra Palmyralılar onun geride bıraktığı Roma garnizonunu katlettiler. İsyan haberi Aurelianus’a ulaşınca, askerlerine hemen oraya dönmelerini emretti ve bu sefer halktan korkunç bir intikam alındı. Acımasız katliamdan kaçanlar köle oldu. Görkemli şehir onarılamayacak kadar mahvolmuştu ve harabeye dönmüştü. Böylece insan kaynayan gürültülü metropol eski durumuna dönmüştü—yine “çöldeki Tadmor” olmuştu.

Zenobia Roma’ya karşı koyduğunda, o ve İmparator Aurelianus farkında olmadan, Yehova’nın peygamberi’nin yaklaşık 800 yıl önceden ayrıntılarıyla kaydettiği peygamberliğin bir kısmını yerine getirerek, ‘güney kralı’ ve ‘kuzey kralı’ rollerini oynadılar. (Daniel 11. bap) Zenobia, renkli kişiliğiyle birçoklarının hayranlığını kazandı. Bununla birlikte, en önemli özelliği onun Daniel’in peygamberliğinde önceden söylenen siyasal karakteri temsil ederek oynadığı roldü. Hükümdarlığı beş yıldan fazla sürmedi. Zenobia’nın krallığının başkenti olan Palmyra, bugün sadece bir köydür. Güçlü Roma İmparatorluğu bile uzun süre önce ortadan kalktı ve yerini çağdaş krallıklara bıraktı. Bu güçlerin akıbeti ne olacak? Onların akıbeti de, gerçekleşeceği kesin olan Mukaddes Kitap peygamberliği tarafından belirlenmiştir.—Daniel 2:44.

Zenobia’nın Mirası

İmparator Aurelianus, Palmyra kraliçesi Zenobia’yı yenilgiye uğrattıktan sonra Roma’ya dönerken, bir güneş tapınağı inşa etti. Onun içine Zenobia’nın şehrinden getirdiği güneş tanrısının heykellerini yerleştirdi. History Today dergisi sonraki gelişmeler üzerine şu yorumu yaptı: “Aurelianus’un yaptıkları arasında en kalıcı olanı, MS 274’te kış gündönümü olan 25 Aralık’ta güneşin yıllık kutlamasını başlatmasıdır. İmparatorluk Hıristiyanlığı benimsediği zaman, bu yeni dini, eski dinlerinin şenliklerinden zevk alanlara daha kabul edilir hale getirmek için, İsa’nın doğum günü bu tarihe aktarıldı. . . . . [Halkların] Noel’imizi kutlamasının tamamen İmparatoriçe Zenobia sayesinde olması ilginç ve dikkate değer bir düşüncedir.”