Pavlus’u bulamayınca şehirdeki en yüksek idari merciye başvurdular. “Yason’u ve bazı kardeşleri şehir yöneticilerinin önüne sürüklediler, bir yandan da şöyle bağırıyorlardı: ‘Dünyayı altüst eden bu adamlar şimdi de buraya geldiler’” (Elçiler 17:5, 6).

Makedonya’nın merkezi olan Selanik bir ölçüde özerkliğe sahipti. Şehrin yerel meselelere bakan bir halk meclisi de vardı. “Şehir yöneticileri”b Roma’nın müdahalesine ve şehrin ayrıcalıklarını kaybetmesine yol açabilecek herhangi bir sorunu çözmek ve düzeni korumakla görevliydi. Dolayısıyla toplumun huzurunun bu “baş belaları” yüzünden bozulduğunu duyunca çok endişelenmiş olmalılar.