Bu nedenle, binlerce yıldır sayısız krala taç giydirildi; sayısız ihtilal, darbe, atama, seçim, suikast ve rejim değişikliği yapıldı. Krallar, başbakanlar, prensler, devlet başkanları, genel sekreterler ve diktatörler iktidara gelip gittiler. Beklenmedik değişiklikler güçlü yöneticileri bile alaşağı etti. (5. sayfadaki “Devrilen Yöneticiler” başlıklı çerçeveye bakın.) Yeterli ve kalıcı bir önderliğin çok nadir olduğu görüldü.

“İdare Etmek Zorundayız” Başka Çare Var mı?

Dolayısıyla, birçok insanın iyi bir önder bulma umudunu yitirmiş olması doğal karşılanmalı. Bazı ülkelerde insanların bu konudaki ilgisizliği ve umutsuzluğu özelikle seçim zamanlarında açıkça görülüyor. Afrika’da gazetecilik yapan Geoff Hill bunu şu sözlerle anlatıyor: “İnsanlar bahtsızlıklarını yenmekte güçsüz kaldıklarını düşündüklerinde, [oy verme konusunda] ilgisizlik ve çekimserlik hâkim oluyor. . . . . Afrika’da insanların oy vermemesi hallerinden memnun oldukları anlamına gelmeyebilir. Bu daha çok, seslerine kimsenin kulak asmadığını düşünenlerin imdat çığlığıdır.” Benzer şekilde, Amerika Birleşik Devletleri’nde bir köşe yazarı yaklaşan bir seçimle ilgili şunları yazdı: “Kusursuz bir adayın seçime girmesini isterdim.” Sonra, “Böyle bir aday yok. Hiçbir zaman da olmayacak. İdare etmek zorundayız” diye ekledi.

Günümüz İçin Doğru Önder Kim?

İngiliz Parlamentosunda 1940 yılında liderlik krizi yaşanıyordu. Tartışmayı dinleyenlerden biri, Britanya’yı I. Dünya Savaşında zafere götürmüş olan 77 yaşındaki David Lloyd George, politikada geçirdiği uzun yıllar nedeniyle üst düzey görevliler hakkında isabetli değerlendirmeler yapabiliyordu. 8 Mayıs’ta Avam Kamarası’nda yaptığı konuşmada şöyle dedi: “Bu millet her türlü fedakârlığa hazırdır; yeter ki önderini bulsun, yeter ki Hükümeti ona erişilecek hedefleri açıkça göstersin ve yeter ki millet önderlerinin ellerinden gelenin en iyisini yaptığından emin olsun.”

LLOYD GEORGE’UN sözleri halkın bir önderden beklentilerinin ne olduğunu ortaya koyuyor: Bu iş için yeterli olması ve durumu düzeltmek üzere dürüstçe çaba harcaması. ABD’de seçim kampanyasında çalışan biri bunu şu sözlerle dile getirdi: “İnsanlar başkan için oy kullanırken, hayatlarını, geleceklerini ve çocuklarını emanet edecekleri birine oy veriyorlar.” Böyle bir emaneti korumak muazzam bir iştir. Neden mi?

Dünyamız her türlü çözüme meydan okuyan sorunlara boğulmuştur. Örneğin, suçlar ve savaşlar; bunları ortadan kaldırabilecek kadar akıllı ve güçlü olduğunu gösteren hangi önder var? Bugünkü önderlerden hangisi herkese besin, temiz su ve sağlık hizmeti sağlayacak kaynağa ve şefkate sahip? Çevreyi korumak ve verilen hasarı gidermek için gereken bilgi ve kararlılık hangisinde var? Hangisinin tüm insanlığa uzun ve mutlu bir yaşam sağlayacak gücü ve yeteneği var?

İnsanların Yapabileceği Bir Şey Değil

Bazı önderlerin belirli başarılar elde ettikleri doğrudur. Yine de onlar toplumlarına en fazla 30, 40 yıl hizmet edebilirler; sonra başa kim geçecektir, bilinmez. Eski İsrail Kralı Süleyman, gelmiş geçmiş en yetenekli önderlerden biri olarak bu konu üzerinde düşünmüştü. Şunları söyledi: “Güneş altında çektiğim bütün emeğimden nefret ettim, çünkü onu benden sonra gelecek adama bırakacağım. Ve kim bilir, o hikmetli mi olacak, akılsız mı? ve güneş altında kendimi hikmetli gösterip çektiğim bütün emeğim üzerinde saltanat sürecek. Bu da boş.”—Vaiz 2:18, 19.

Kendisinden sonra başa geçen, onun güzel icraatlarını koruyup sürdürecek mi, yoksa onları bozacak mıydı, Süleyman bunu bilmiyordu. Ona göre, sürekli eski yöneticilerin yerine yenilerinin geçmesi “boş” bir işti; başka sözlerle “nafile” ve “anlamsız” bir çabaydı.

Zaman zaman yönetim değişikliği şiddet zoruyla olur. Bazı yetenekli önderler görev başında öldürülmüştür. Amerika Birleşik Devletleri’nin çok saygı duyulan başkanı Abraham Lincoln bir keresinde kendisini dinleyenlere şöyle demişti: “Önemli bir görevi kısa sürede yerine getirmek için seçildim; şimdi sizin gözünüzde nüfuzlu bir konuma getirilmiş biriyim, ancak bu fazla sürmeyecek.” Hizmeti gerçekten de kısa sürdü. Halkı için yaptığı her şeye ve daha da fazlasını yapma arzusuna rağmen, Başkan Lincoln ülkesine yalnızca dört yıl önderlik edebildi. İkinci başkanlık döneminin başlarında, önderin değişmesini isteyen biri tarafından katledildi.

İnsanlar arasından en iyi önderler bile kendi geleceklerini güvence altına alamazlar. Bu durumda, siz kendi geleceğinizi onlara emanet edebilir misiniz? Mukaddes Kitap şöyle der: “Önderlere, sizi kurtaramayacak insanlara güvenmeyin. O son soluğunu verince toprağa döner, o gün tasarıları da biter.”—Mezmur 146:3, 4, YÇ.

[Sayfa 5’teki çerçeve]

DEVRİLEN YÖNETİCİLER

Bir yönetici makul ölçüde huzurlu ve güvenli bir ortam sağlayabilirse genellikle yurttaşlarının saygısını ve desteğini kazanır. Yine de, insanlar herhangi bir nedenle ona olan güvenlerini kaybettiğinde çok geçmeden iktidar koltuğuna başka biri geçebilir. Aşağıda, güçlü yöneticilerin aniden iktidardan düşmesine yol açan koşullara birkaç örnek veriliyor.

Kötü yaşam koşulları. 18. yüzyılın sonunda birçok Fransız vatandaşı vergilerin bol, yiyeceğin kıt olduğu bir hayata zorlandı. Bu koşullar, Fransız Devrimine ve bunun sonucu olarak 1793’te Kral XVI. Louis’nin giyotine gitmesine yol açtı.

Savaş. Tarihteki en güçlü imparatorlardan bazılarının yönetimi I. Dünya Savaşıyla son buldu. Örneğin, 1917’de Petersburg’da (Rusya) savaştan kaynaklanan bir yiyecek sıkıntısı yaşandı ve bu, Şubat Devrimiyle sonuçlandı. Bu devrim Çar II. Nikolay’ın tahttan indirilmesine ve Komünist yönetimin başlamasına yol açtı. Kasım 1918’de Almanya barış istedi, fakat İtilaf Devletleri yönetim değişikliği olmadıkça savaşı durdurmayacaklardı. Sonuç olarak Alman imparatoru II. Wilhelm Hollanda’ya sürgüne gönderildi.

Farklı yönetim sistemlerine duyulan istek. 1989’da Demir Perde kavramı ortadan kalktı. Yıkılmaz birer kaya gibi duran rejimler yurttaşlarının komünizmi reddedip farklı yönetim biçimleri kurmasıyla parçalanıp dağıldı.