‘ŞAHİTLİK ETMEK İÇİN’

Moskova’daki yasağın kanunlara aykırı olduğunu kanıtlamak için avukatlarımız Aralık 2004’te Avrupa İnsan Hakları Mahkemesine başvurdu. (Sayfa 6’daki “Rusya’nın Kararı Neden Fransa’da Ele Alınıyor?” başlıklı çerçeveye bakın.) Altı yıl sonra, 10 Haziran 2010’da bu mahkeme oybirliğiyle Yehova’nın Şahitlerini tamamen temize çıkaran bir karar verdi!e Mahkeme, hakkımızda yapılan tüm suçlamaları dikkatle inceledi ve suçlamaların tamamen yersiz olduğu sonucuna vardı. Ayrıca, Rusya’nın “mahkeme tarafından tespit edilen kanun ihlallerine bir son vermesi ve yol açtığı zararları en kısa sürede telafi etmesi” gerektiğini söyledi ve bunun hukuki bir zorunluluk olduğunu belirtti. (Sayfa 8’deki “Mahkemenin Kararı” başlıklı çerçeveye bakın.)

Mahkeme, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin Yehova’nın Şahitlerinin faaliyetlerini nasıl güvence altına aldığına ilişkin vardığı sonuçları çok net sözlerle dile getirdi; bu sonuçlar yalnızca Rusya için değil Avrupa Konseyi üyesi diğer 46 devlet için de bağlayıcı niteliktedir. Dahası, verilen karar kanunlar üzerinde yapılan analizin ve konuyla ilgili gerçeklerin derinliği ve kapsamı açısından, dünya çapındaki hukuk uzmanları, hâkimler, kanun koyucular ve insan hakları uzmanları tarafından ilgiyle okunacak. Neden? Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi bu karara varırken yalnızca daha önce Yehova’nın Şahitlerinin lehine verdiği sekiz karara değinmedi; aynı zamanda Amerika Birleşik Devletleri, Arjantin, Birleşik Krallık, Güney Afrika, İspanya, Japonya, Kanada ve Rusya’nın en yüksek mahkemeleri önünde önceden kazandığımız dokuz zafere de değindi. Bu referanslar ve mahkemenin Moskova savcılığınca yapılan suçlamaları sağlam gerekçelerle reddetmesi, Yehova’nın Şahitlerinin küresel topluluğuna, inançlarını ve faaliyetlerini savunmak için kullanabilecekleri güçlü bir hukuki dayanak sağladı.

[Sayfa 8’deki çerçeve]

Mahkemenin Kararı

Aşağıda Avrupa İnsan Hakları Mahkemesinin kararlarından bazı alıntılar bulunmaktadır.

Yöneltilen suçlamaların birinde Yehova’nın Şahitlerinin aileleri parçaladığı iddia edildi. Mahkeme ise bunun tam tersi yönünde karara vardı. Şöyle dedi:

“Dindar olmayan aile fertlerinin, dindar akrabalarının inançlarına uygun yaşama özgürlüklerini kabul etmek ve gereken saygıyı göstermek konusundaki katı tutumları ve isteksizlikleri, söz konusu fikir ayrılıklarının sebebidir” (Paragraf 111).

Mahkeme ayrıca “zihinleri kontrol altına aldıklarına” dair hiçbir kanıt bulamadı ve şunları söyledi:

“Mahkeme, [Rusya’daki] mahkemelerin, iddia edilen yöntemlerle vicdan özgürlüğü hakkı ihlal edilen tek bir kişinin bile ismini vermemiş olmasını hayretle karşılamıştır” (Paragraf 129).

Diğer bir suçlama ise, Yehova’nın Şahitlerinin, kan naklini kabul etmeyerek sağlıklarına zarar verdiği şeklindeydi. Mahkeme ise tam tersi bir yönde karar vererek şunları söyledi:

“Belirli bir tedaviyi kabul ya da reddetme özgürlüğü veya alternatif bir tedaviyi seçme özgürlüğü, hür irade ve bireysel özgürlük ilkeleri açısından çok önemlidir. Yetişkin hastalar karar verme özgürlüğüne sahiptir; örneğin nasıl ki hasta, ameliyat veya tedavi olmaya ya da olmamaya karar verebilirse, aynı şekilde kan nakli yapılıp yapılmamasına da karar verebilir” (Paragraf 136).