8. (a) İbranilere bu mektubu yazmaya en uygun kişi neden Pavlus’tu? (b) Elçi hangi kanıtları sundu?

⁸ Elçi Pavlus’tan başka kimse İsa’nın Yahudi kökenli takipçilerinin gördüğü baskıyı ve zulmü bu kadar iyi anlayamazdı. Eski bir Ferisi olan Pavlus’tan başka kimse Yahudi geleneklerini çürütmeleri ve etkili kanıtlar göstermeleri için onlara böyle yardım edemezdi. Elçi, Gamaliel’in dizinin dibinde öğrenim gördüğünden Musa Kanununu çok iyi biliyordu. Bu bilgisinden yararlanarak Mesih’in, hükümleri ve kurbanlarıyla Kanunun gereğini yerine getirdiğine dair kesin kanıtlar sundu. Ve bunların birer örnek olduğunu, yerlerini çok daha görkemli olan gerçeklerine bıraktığını, bu durumun da yeni ve daha iyi bir ahit yoluyla muazzam nimetler getirdiğini gösterdi. Mektupta elçi, keskin zekâsıyla İbranice Kutsal Yazılardan hiçbir makul Yahudinin karşı çıkamayacağı kadar bol kanıtı net ve ikna edici şekilde peş peşe sıraladı. Bu şekilde, iman etmeyen Yahudilerde büyük nefret uyandıran çok çarpıcı yeni düşünceler sundu. Bunlar arasında, Kanun ahdinin sona erişi ve yeni ahdin gelmesi, Mesih’in kâhinlik hizmetinin Harun’un soyuna verilen kâhinlikten üstün olması, boğa ve keçi sunularıyla karşılaştırıldığında Mesih’in sunduğu kurbanın gerçek değeri, Mesih’in yeryüzündeki bir çadıra değil de gökte bizzat Yehova’nın huzuruna girmesi vardı.

17. Yeni ahit hangi açıdan üstündür?

¹⁷ Yeni ahdin üstünlüğü (8:1–10:31). İsa “daha iyi vaatlerle yasal güvenceye bağlanmış daha iyi bir ahdin de aracısı” olmuştur (8:6). Pavlus Yeremya 31:31-34 ayetlerinin tamamını alıntılayarak yeni ahde dahil olanların yüreğinde ve zihninde Tanrı’nın kanunlarının yazılı olduğunu, hepsinin Yehova’yı tanıyor olacağını ve Yehova’nın onların ‘günahlarını artık aklına getirmeyeceğini’ gösterir. Bu ‘yeni ahit’ “yok olmaya yüz tutmuş” olan eskisini, yani Kanun ahdini hükümsüz kılmıştır (İbr. 8:12, 13).

18. Pavlus kurban açısından iki ahdi nasıl karşılaştırdı?

¹⁸ Pavlus eski ahitteki çadırda her yıl sunulan kurbanların “her şeyi düzene sokmak üzere belirlenmiş dönem gelinceye dek yürürlükte olan . . . . yasal talepler” olduğunu söyler. Bununla birlikte, Mesih ‘başkâhin olarak geldiğinde’ Tanrı’nın huzuruna keçilerin ve genç boğaların kanıyla değil, kendi değerli kanıyla girmiştir (9:10, 11). Musa eski ahdi yürürlüğe koymak ve bir temsil olan çadırı arındırmak için, kurban edilen hayvanların kanını serpmişti. Yeni ahitle bağlantılı olan “gökteki şeylerin kendileri içinse bunlardan daha iyi kurbanlar gerekliydi. Çünkü Mesih, gerçeğinin kopyası olan, insan eliyle yapılmış bir kutsal yere değil, şimdi bizim için bizzat Tanrı’nın huzuruna çıkmak üzere, göğe girdi” (9:23, 24). Mesih İsrail’deki başkâhinler gibi her yıl kurban sunmak zorunda değildir, ‘kendi kurban edilişi yoluyla günahları silmek için ortamların sonunda yalnızca bir kez ortaya çıkmıştır’ (9:26).

19. (a) Kanun döneminde insanlar ne düşünmeye devam etti, neden? (b) Tanrı hangi yolla insanları kutsal duruma getirmek istedi?

¹⁹ Pavlus konuyu şöyle özetler: ‘Kanunda gelecek iyi şeylerin gölgesi bulunduğundan, insanlar tekrar tekrar sunulan kurbanlara rağmen günahkâr olduklarını düşünmeye devam ettiler’ (10:1, 2). Fakat İsa dünyaya Tanrı’nın isteğini yapmak için gelmiştir. Pavlus şöyle devam eder: “Bizler, Tanrı’nın burada sözü edilen ‘isteği’ doğrultusunda, İsa Mesih’in yalnızca bir kere sunulan bedeni yoluyla kutsal duruma getirildik” (10:10). Bu nedenle İbraniler tereddüde kapılmadan, imanlarını açıkça bildirme işine sımsıkı sarılmalı ve toplantılarını ihmal etmeyerek ‘sevgi ve iyi işler için gayretlendirmek üzere birbirlerine dikkat etmelidirler.’ Çünkü hakikat hakkında tam bilgi edindikten sonra kasten günah işlemeye devam ederlerse “artık günahlar için kurban kalmaz” (10:24, 26).