16. (a) Günah takdimesinin ve suç takdimesinin amacı neydi? (b) Bunların yakılan takdimeden farkı neydi?

¹⁶ Günahların bağışlanması ya da Kanun ihlallerine kefaret amacıyla sunulan kurbanların içinde günah takdimesi ve suç takdimesi de yer alıyordu. Bu kurbanların mezbahta yakılması söz konusuysa da, bunları yakılan takdimeden ayıran özellik hayvanın tümünün değil, sadece yağının ve bazı kısımlarının Tanrı’ya sunuluyor olmasıydı. Hayvanın diğer kısımları ordugâhın dışında imha edilir ya da bazı durumlarda kâhinler tarafından yenirdi. Bu farklılık anlamlıydı. Yakılan takdime Tanrı’ya, Kendisine yaklaşma olanağı vermesi için bir hediye olarak, özel şekilde ve tamamıyla sunulurdu. İlginç olarak, günah takdimesi ya da suç takdimesi genellikle yakılan takdimeden önce sunulurdu, böylece bir günahkârın Tanrı’ya sunduğu hediyenin kabul edilebilmesi için günahının bağışlanması gerektiği ima ediliyordu.—Levililer 8:14, 18; 9:2, 3; 16:3, 5.

¹⁸ Suç takdimesinin anlamı ve amacı Levililer kitabının 5. ve 6. baplarında açıklanmıştı. Bir kişi kasıt olmadan günah işlemiş olabilirdi. Yine de, kişinin kanunu ihlali onu, kardeşinin ya da Yehova Tanrı’nın haklarına karşı suçlu duruma getirmiş olabilirdi ve bu nedenle yapılan yanlış telafi edilmeli veya düzeltilmeliydi. Birkaç günah türü belirtilmiştir. Bazıları kişisel günahlar (5:2-6), bazıları “RABBİN mukaddes şeyleri”ne karşı günahlar (5:14-16), ve bazıları da tamamen kasıt olmadan, yanlış arzular ve bedenin zayıflıklarından kaynaklanan günahlardı (6:1-3). Günah işleyen kişi böyle günahları itiraf etmenin yanı sıra, gerekli yere tazminat ödemeli ve sonra da Yehova’ya bir suç takdimesi sunmalıydı.—Levililer 6:4-7.