◼ İblis Şeytan sadece bir kötülük simgesi midir? Şeytan’ı sadece kötülüğün simgesi, bir kavram olarak düşünmek Kutsal Kitabın bazı kısımlarını neredeyse anlaşılmaz hale getirir. Örneğin, Eyüp 2:3-6’da geçen diyalogda Yehova Tanrı kiminle konuşuyordu? Eyüp’ün içindeki kötülükle mi, yoksa kendi kendine mi? Veya Tanrı bir yandan Eyüp’ün iyi niteliklerini överken, diğer yandan da başına kötü olaylar getirerek onu sınıyor olabilir miydi? Böyle bir görüş, Tanrı’nın kötü niyetli Biri olduğunu ima eder, oysa “O’nda haksızlık yoktur” (Mezmur 92:15). Tam tersine Tanrı, Eyüp’e zarar vermek üzere ona ‘elini uzatmayı’ reddetti. Açıkça görüldüğü gibi, Şeytan kötülüğün simgesi olan bir kavram ya da Tanrı’nın karakterinin karanlık bir yönü değildir. O, kendini Tanrı’nın düşmanı haline getiren gerçek, ruhi bir varlıktır.

“Bu Dünyanın Hükümdarı” Kimliğini Ortaya Koyuyor

Tıpkı bir suç örgütü liderinin gururlanarak gücüyle övünmesi gibi, İblis Şeytan da İsa Mesih’i ayartmaya çalışırken gücüyle övündü. İsa’ya “yeryüzünün tüm krallıklarını” gösterdikten sonra şu teklifte bulundu: “Tüm bunların yetkisini ve ihtişamını sana vereceğim, çünkü o bana teslim edilmiştir; istediğim kişiye veririm. Eğer önümde bir tapınma hareketi yaparsan tüm bu yetki senin olacak” (Luka 4:5-7).

Eğer bazılarının ileri sürdüğü gibi İblis Şeytan sadece bir kötülük simgesi olsaydı, İsa’nın karşılaştığı bu ayartma nasıl açıklanabilirdi? Acaba İsa’yı ayartmaya çalışan, aklındaki bazı kötü düşünceler ya da vaftizinden sonra yaşamış olabileceği karmaşık duygular mıydı? Kutsal Kitap İsa hakkında “onda hiçbir günah yoktur” dediği için böyle düşünmek yanlış olur (1. Yuhanna 3:5). İsa, Şeytan’ın insanlık üzerindeki gücünü inkâr etmedi. Tam tersine, onun “bu dünyanın hükümdarı” olduğunu söyleyerek ve onu “katil” ve “yalancı” olarak adlandırarak gerçekten var olduğunu doğruladı (Yuhanna 14:30; 8:44).