İmandan Sapmış Hıristiyan İlahiyatı

Yahudiliğin, Şeytan ve cinler hakkında Mukaddes Kitapta olmayan kavramları benimsemesi gibi, imandan sapmış Hıristiyanlar da Kutsal Yazılara aykırı fikirler geliştirdiler. The Anchor Bible Dictionary’de, “Eski ilahiyat görüşlerinin en aşırılarından biri, Tanrı’nın Şeytan’a bedel ödeyerek kavmini kurtarmasıdır” deniyor. Bu görüşü, Irenaeus (MS ikinci yüzyıl) ortaya attı. “Şeytan’ın insanlar üzerinde yasal bir hak elde ettiğini” iddia eden ve “Mesih’in ölümünü . . . . şeytana ödenen bir fidye olarak” kabul eden Origenes (MS üçüncü yüzyıl) bu görüşü daha da geliştirdi.—History of Dogma, Adolf Harnack.

The Catholic Encyclopedia’ya göre, “ilahiyat tarihinde yaklaşık bin yıldır [Şeytan’a fidye ödendiği görüşü] önemli bir rol oynadı” ve kilise inancının bir kısmı olarak kaldı. Augustinus (MS dördüncü-beşinci yüzyıl) da dahil, diğer Kilise Babaları Şeytan’a fidye ödendiğine ilişkin görüşü benimsediler. Sonuçta, MS 12. yüzyılda Katolik ilahiyatçılar Anselme ve Abaelardus, Mesih’in fidyesinin Şeytan’a değil, Tanrı’ya ödendiği sonucuna vardılar.

Irenaeus, Origenes ve Augustinus fidyenin Şeytan’a ödendiğini öğrettiler