Şeytan Gerçek Bir Varlık mı?

ŞEYTAN hakkında ne düşünüyorsunuz? Sizce o, insanları kötü şeyler yapmaları için ayartan gerçek bir varlık mı, yoksa sadece kötülüğü temsil eden bir kavram mı? Şeytan korkmamız gereken biri mi? Yoksa batıl inançlara düşkün insanların hayal gücünün veya mitolojinin bir ürünü deyip geçebilir miyiz? “Şeytan” sözcüğü, evrende kişiliği olmayan yıkıcı bir güce mi atfediyor? Yoksa günümüzdeki birçok ilahiyatçının iddia ettiği gibi, bu terim yalnızca insanların içindeki kötülüğü mü temsil ediyor?

İnsanların Şeytan’ın kimliği konusunda çok farklı görüşlere sahip olması hiç şaşırtıcı değildir. Kılık değiştirmekte usta birinin gerçek kimliğini saptamanın ne kadar zor olacağını bir düşünün! Özellikle de bu kişi gerçek yüzünü gizlemeye kararlıysa bu çok zordur. Mukaddes Kitap İblis Şeytan’ı böyle bir kişi olarak tanıtır ve onun hakkında “Şeytan kendisi de ışık meleği kimliğine bürünür” der (2. Korintoslular 11:14). Şeytan aslında kötü olduğu halde kendini iyi biri gibi göstererek insanları kandırır. İnsanları, kendisinin var olmadığına inandırması ise onun daha çok işine gelir.

O halde İblis Şeytan gerçekte kimdir? Ne zaman ve nasıl varoldu? Günümüzde insanları nasıl etkiliyor? Bu etkiye karşı koymak için yapabileceğimiz bir şey var mı, varsa bu nedir? Mukaddes Kitap, Şeytan’ın ortaya çıktığı ilk andan başlayarak onunla ilgili gerçekleri anlatır ve bu sorulara doğru yanıtlar verir.

Siz Şeytan’ın Varlığına İnanıyor musunuz?

KUTSAL YAZILAR Şeytan’ın gerçek bir kişi olduğunu açıklar. İnsan Tanrı’yı neden göremiyorsa Şeytan’ı da aynı nedenle göremez. Mukaddes Kitap “Tanrı Ruhtur” der (Yuhanna 4:24). Şeytan da görünmez bir ruhi varlıktır. Fakat Yaratıcının aksine Şeytan’ın bir başlangıcı vardır.

Yehova Tanrı insanlardan çok önce birçok ruhi varlık yaratmıştı (Eyub 38:4, 7). Mukaddes Kitapta bu ruhi varlıklar melek olarak adlandırılır (İbraniler 1:13, 14). Tanrı tüm melekleri kusursuz yarattı, bir tanesi bile kötü değildi ve içlerinde hiçbir kötü nitelik yoktu. O halde İblis Şeytan nasıl meydana geldi? “İblis” kelimesi “iftiracı” anlamına gelir ve başkaları hakkında art niyetle yalanlar söyleyen birini akla getirir. “Şeytan” da “Karşı Gelen” veya muhalefet eden demektir. Nasıl başlangıçta dürüst olan biri hırsızlık yaparak kendini hırsız haline getirirse, Tanrı’nın kusursuz ruhi oğullarından biri de yanlış arzularıyla hareket etti ve kendini İblis Şeytan haline getirdi. Mukaddes Kitap kişinin kendi kendini yozlaştırma sürecini şu sözlerle anlatıyor: “Herkes arzusunun kendisini ayartıp sürüklemesi sonucu sınanır. Arzu gebe kaldığında günah doğurur; günah işlemek de ölüme yol açar” (Yakub 1:14, 15).

İşte olaylar tam böyle gelişti. Yehova Tanrı ilk insan çifti olan Âdem’le Havva’yı yarattığında, Tanrı’ya isyan etmek üzere olan bir melek olup biteni dikkatle izlemişti. Yehova’nın Âdem’le Havva’ya, yeryüzünü Yaratıcılarına tapınacak adil insanlarla doldurmalarını emrettiğini biliyordu (Tekvin 1:28). Bu melek onur ve önem kazanabilmek için bir fırsatı olduğunu gördü. Açgözlülük güdüsüyle, aslında sadece Yaratıcıya ait olan bir şeye sahip olmak için çok güçlü bir arzu geliştirdi: İnsanların kendisine tapınmasını istedi. Bu melek, hiç de uygun olmayan bu arzuyu reddetmek yerine, işin sonu yalana ve ardından isyana varana dek onu yüreğinde besledi. Daha sonra ne yaptığına bakalım.

İsyankâr melek ilk kadın Havva’yla konuşmak için bir yılanı kullanarak şöyle sordu: “Gerçek, Allah: Bahçenin hiç bir ağacından yemiyeceksiniz dedi mi?” Havva Tanrı’nın emrini ve bu emre itaatsizlik etmenin cezasının ne olduğunu ona aktardıktan sonra, yılan şu iddiada bulundu: “Katiyen ölmezsiniz; çünkü Allah bilir ki, ondan [bahçenin ortasında olan ağacın meyvesinden] yediğiniz gün, o vakit gözleriniz açılacak, ve iyiyi ve kötüyü bilerek Allah gibi olacaksınız” (Tekvin 3:1-5). Bu iddiayla, Tanrı’nın Âdem ve Havva’ya gerçeği söylemediği ima ediliyordu. Bu meyveyi yemekle Havva, sözümona Tanrı gibi olacak ve neyin iyi neyin kötü olduğuna karar verme hakkını elde edecekti. Bu, tarihteki ilk yalandı. Bu yalanı söylemek o meleği, iftiracı ve Tanrı’ya muhalif biri durumuna getirdi. Mukaddes Kitap, Tanrı’nın bu düşmanını “İblis ve Şeytan denilen büyük ejder” diye tanıtır (Vahiy 12:9).

“Uyanık Olun”

Şeytan’ın Havva’ya söylediği yalan, tam istediği gibi sonuçlandı. Mukaddes Kitap şunları söylüyor: “Kadın gördü ki, ağaç yemek için iyi, ve gözlere hoş, ve anlayışlı kılmak için arzu olunur bir ağaçtı; ve onun meyvasından aldı, ve yedi; ve kendisile beraber kocasına da verdi, o da yedi” (Tekvin 3:6). Havva, Şeytan’a inandı ve Tanrı’ya itaatsizlik etti. Üstelik Âdem’in de Tanrı’nın kanununu çiğnemesine neden oldu. Böylece Şeytan, ilk insan çiftini Tanrı’ya isyan ettirmeyi başardı. O zamandan beri Şeytan’ın insanlar üzerinde gözle görünmeyen bir etkisi var. Peki amacı nedir? İnsanları Tanrı’ya tapınmaktan vazgeçirip kendine tapınmaya yöneltmek (Matta 4:8, 9). O halde Kutsal Yazılar şöyle uyarmakta haksız değil: “Aklı başında ve uyanık olun. Düşmanınız İblis, kükreyen bir aslan gibi, yutacak birini bulmak için dolanıyor” (1. Petrus 5:8).

Mukaddes Kitap Şeytan’ı açıkça, gerçek bir ruhi kişi, yozlaşmış ve tehlikeli bir melek olarak tasvir ediyor! Uyanık olmak için atmamız gereken ilk adım, onun varlığının farkında olmaktır.