O kendi yolunda yürümeye başladığında katil oldu; hakikat yolunda kalmadı. Çünkü içinde hakikat yoktur. Yalan söylediği zaman, karakterine uygun davranır; çünkü hem yalancıdır, hem de yalanın babasıdır” (Yuhanna 8:44). İsa, insanların kötü şeyler yapabileceklerini bilse de kötülüğün asıl kaynağının İblis Şeytan olduğuna dikkat çekti.

İsa, Şeytan’ın ‘hakikat yolunda kalmadığını’ söyleyerek bu ruhi varlığın bir zamanlar Tanrı’nın sadık bir hizmetçisi olduğunu, fakat doğru yoldan ayrıldığını ortaya koydu. Şeytan neden Yehova’ya isyan etmişti? Çünkü o kadar kibirlenmişti ki, sadece Tanrı’ya ait olan tapınmaya göz dikecek noktaya gelmiştia (Matta 4:8, 9).

Şeytan’ın isyanı Aden bahçesinde, Havva’yı yasak meyveden yemesi için kandırdığında açığa çıktı. İlk yalanı söyleyerek ve Yehova’ya iftira atarak Şeytan kendini “yalanın babası” haline getirdi. Dahası, itaatsizlik etmeleri için Âdem ve Havva’yı aldatarak günahın onlara hâkim olmasına, sonunda da onların ve sonraki nesillerin ölümüne neden oldu. Böylece Şeytan kendini gelmiş geçmiş en azılı “katil” haline getirdi (Tekvin 3:1-6; Romalılar 5:12).