6. Bir Mukaddes Kitap sözlüğüne göre eskiden çobanların günlük hayatı nasıldı?

⁶ Eskiden genel olarak çobanların bir günü nasıl geçerdi? Bir Mukaddes Kitap sözlüğü şöyle anlatıyor: “Sabah erkenden sürüyü ağıldan alır, önlerinden yürüyerek onları otlayacakları yere götürürdü. Tüm gün gözü üstlerinde olur, her bir koyunun sürünün içinde kalmasına dikkat ederdi. Eğer bir koyun ne yapıp edip bir süreliğine sürüden uzaklaşırsa, çoban onu bulana kadar gayretle arar ve geri getirirdi. . . . . Gece sürüyü ağıla getirir, hiçbirinin eksik olmadığından emin olmak için, koyunlar ağılın kapısındaki değneğin altından geçerken hepsini sayardı. . . . . Çoğu zaman gece boyunca vahşi hayvanlara veya karanlıkta dolaşan sinsi hırsızlara karşı ağılın kapısında nöbet tutardı.”a

7. Neden bir çoban bazen daha sabırlı ve şefkatli olmalıydı?

⁷ Koyunların daha fazla sabır ve şefkate ihtiyaç duyduğu zamanlar olurdu. Bu, özellikle hamile veya yavru olanlar için geçerliydi (Tekvin 33:13). Mukaddes Kitapla ilgili bir başvuru kaynağında şöyle deniyor: “Sürülerde yavrular çoğu zaman uzaklarda, yaylalarda doğar. Çoban, anneyi bu savunmasız anlarında özenle korur ve kuzuyu kucağına alıp ağıla kadar taşır. Sonraki birkaç gün, kuzu kendi başına yürüyebilecek duruma gelene kadar, onu kucağında ya da giysisinin kıvrımları içinde taşıyabilir” (İşaya 40:10, 11). Görüldüğü gibi, iyi bir çoban hem güçlü hem de şefkatli olmalıdır.