9. Evlilik hakkındaki hangi ilham edilmiş öğüdü ciddi olarak düşünmeliyiz?

⁹ İsa’nın takipçilerinin birçoğu evlenir, ama hepsi değil. Biliyorsunuz ki İsa evlenmedi ve öğrencilerinden bazılarının bekâr kalmaya karar vereceklerini söyledi. Yapabilecek olanları bunu yapmaya teşvik etti (Matta 19:11, 12’yi okuyun). Bu nedenle, Tanrı’nın hizmetinde daha fazlasını yapmak için bekâr kalanlara bu konuda şakalar yapmak ya da takılmak yerine onları övmek yerinde olacaktır.

¹¹ Bugün, erkek, kadın, genç ya da yaşlı olsun, İsa’nın birçok bekâr takipçisi Yeremya’yı örnek alıyor. Deneyimler gösteriyor ki, Tanrı’nın hizmetiyle meşgul olmak, anlamlı ruhi faaliyetlere yoğun biçimde katılmak, kişiye bu konuda büyük bir yardım sağlıyor. Örneğin Çince konuşan cemaatte hizmet eden bir Şahit şöyle diyor: “Öncülük hayatıma yön veriyor. Bekâr bir hemşire olarak çok meşgul, faal bir yaşamım var; bu sayede kendimi yalnız hissetmiyorum. Her günün sonunda mutluluk duyuyorum, çünkü hizmetimin insanlara gerçekten yararlı olduğunu görüyorum. Bu bana büyük bir sevinç veriyor.” 38 yaşındaki bir öncü şöyle diyor: “Bana göre mutluluğun sırrı, içinde bulunduğun durum ne olursa olsun, bunun olumlu yönlerinden zevk alabilmektir.” Güney Avrupa’da yaşayan evlenmemiş bir hemşire açıksözlülükle şunları söyledi: “Yaşamımda planladığım şeyler tam olarak gerçekleşmemiş olabilir; fakat mutluyum ve mutlu olmaya devam edeceğim.”

12, 13. (a) Bekârlık ve evlilik hakkında gerçekçi görüş nedir? (b) Pavlus’un yaşamı ve öğütleri bekârlık hakkında hangi gerçeği destekler?

¹² Yeremya da gençliğinde planladığı şeylerin yaşamında gerçekleşmediğini görmüş olabilir. Fakat hikmetli bir bakış açısıyla, belki bunun aynı zamanda evlenip çocuk sahibi olanlar için de geçerli olduğunu görmüştü. İspanya’dan bir öncü de bu görüşü şöyle paylaşıyor: “Evli birçok insan tanıyorum, bazıları mutlu, bazıları mutsuz. Bu gerçek sayesinde şuna ikna oldum ki mutlu olmak için evlenmem şart değil.” Binlerce örnekten biri olan Yeremya’nın yaşadıkları, bekârların anlamlı, doyum verici ve mutlu bir yaşam sürmelerinin mümkün olduğunu kuşkusuz kanıtlıyor. Bu düşünceye bir başka destek elçi Pavlus’un sözlerinde bulunur: “Evli olmayanlara ve dullara derim ki, benim de yaptığım gibi, öyle kalırlarsa iyi ederler” (1. Kor. 7:8). Pavlus belki dul biriydi. Her ne olursa olsun o vaizlik hizmetinde yoğun bir şekilde çalışırken evli değildi (1. Kor. 9:5). Bekârlığının onun için bir avantaj olduğunu düşünmek akla yakın değil mi? Onun için bekârlık ‘dikkati dağılmadan devamlı Efendimizin hizmetinde olmak’ anlamına geliyordu ve bu sayede büyük bir iş başardı (1. Kor. 7:35).