Zorluk:

Kutsal Kitap içinde bulunduğumuz bu “son günlerde” birçok çocuğun ‘ana baba sözü dinlemeyeceğini’ söyler (2. Timoteos 3:1, 2).

Öneriler:

“Çocukların iyi bir şekilde yetişmesi için kurallara ve düzene ihtiyacı olduğunu” unutmayın (The Single Parent Resource, Brook Noel). Çocuk ve aile psikoloğu Barry G. Ginsberg, “sınırlar net olduğunda ilişkilerin daha iyi ve stressiz olduğunu” söylüyor. Şunları da ekliyor: “Sınırlar ne kadar kesin olursa ve açık bir şekilde ifade edilirse, ailenin mutluluğunu korumak da o kadar kolay olur.” Peki nasıl kesin sınırlar koyabilirsiniz?

Kararlı olun ve sözünüzde durun (Matta 5:37). Avustralya’da yapılan bir araştırmaya göre, anne babalar çocuklarına “hayır” diyemediklerinde ve onların her dediğini yaptıklarında, çocukları yaramaz oluyor. Kutsal Kitabın da söylediği gibi “Kendi haline bırakılan çocuk . . . . annesini utandırır” (Özdeyişler 29:15).

Çocuğunu tek başına yetiştiren bir ebeveyn olarak, suçluluk duygusunun sizi aşırı hoşgörülü bir anne ya da baba haline getirmesine izin vermeyin. Önceden adı geçen Yasmin şöyle diyor: “Oğullarımın babasız büyüdüğünü düşündüğümde ilk tepkim onlara acımak oluyor.” Yasmin’in böyle hissetmesi gayet doğaldı. Ancak sonraki paragrafta göreceğimiz gibi bu duyguları, onun doğru kararlar vermesini engellemedi.

Tutarlı olun. Psikiyatriyle ilgili bir dergide şu sözler yer alıyor: “Çocuklardaki duygu ve davranış bozukluklarını önlemek için, verilecek terbiyenin önceden belirlenmesi ve tutarlı şekilde uygulanması çok yararlı olabilir” (American Journal of Orthopsychiatry). Yasmin şunları söyledi: “Oğullarımla birlikte oturup, kurallara uymadıkları takdirde verilecek cezalar hakkında konuştuk. Yanlış bir şey yaptıklarında bu cezaları uygulamaya çalışıyorum. Artık ben de önce onları dinliyorum, sonra çocuklarıma davranışlarının ailemizi nasıl etkilediğini sakin bir şekilde açıklıyorum. Önceden belirlediğimiz cezayı ancak onlarla konuştuktan sonra uyguluyorum.”

Makul olun; öfkeliyken terbiye etmeyin. Doğru olandan taviz vermemeniz çok önemliyse de, bazı durumlarda esnek olmanız gerekebilir. Kutsal Kitap yukarıdan, yani Tanrı’dan gelen hikmetin “makul” olduğunu söyler (Yakup 3:17). Makul biri aceleyle ya da öfkeyle hareket etmez. Ya da aşırı kuralcı değildir. Aksine önce ne yapması gerektiğini düşünür, belki söz konusu olan meseleyle ilgili dua eder. Böylece meseleyi daha sakin ve uygun bir tarzda ele alabilir.

Tutarlı, kararlı ve makul tavrınız örnek davranışlarınızla birleştiğinde kesin sınırlar koymanız daha kolay olur. Böylece evinizi çocuklarınız için gerçek bir sığınak haline getirebilirsiniz.

Zorluk:

Okuldaki arkadaş baskısı ve dünyadaki ahlaksal değerlerin yozlaşması aileleri önemli ölçüde etkiliyor. Buna direnebilmek için çocukların ahlaksal açıdan doğru değerlere sahip olması gerekir. Aksi takdirde terbiyeli, sorumluluk ve prensip sahibi yetişkinler olmaları zor olacaktır.

Öneriler:

Bu makale dizisinde ismi geçenler de dahil, çocuklarını tek başına yetiştiren birçok anne ya da baba Tanrı’nın Sözü olan Kutsal Kitaba başvuruyor. Onlar bu kitapta Yaratıcının eşsiz hikmetinin bulunduğuna inanıyor. Şimdi bununla ilgili bir örnek görmek için insan hayatındaki en önemli ilkeye, yani başkalarına nasıl gerçek sevgi gösterebileceğimize bakalım.

“Sevgi tahammül eder ve iyilikle davranır. Sevgi kıskanç değildir, övünmez, kibirlenmez, çirkin davranışlarda bulunmaz, kendi çıkarını düşünmez, kolayca kızmaz. Yapılan kötülüğün hesabını tutmaz. Haksızlığa sevinmez, onun sevinci hakikatle birliktedir. Her şeye katlanır, . . . . her şeyi ümit eder, her şeye dayanır. Sevgi asla son bulmaz” (1. Korintoslular 13:4-8).

Ebeveynler bu tarz bir sevgi gösterirlerse, çocukları iyi bireyler olarak yetişir. Daha önce adı geçen Colette şöyle yazdı: “Çocuklarıma sık sık onları sevdiğimi söylerdim. Ayrıca, kendilerinin bana Tanrı’dan birer hediye olduklarını ve bu nedenle onlara çok iyi bakmam gerektiğini anlatırdım. Onların da bana ve [velayet hakkı olmayan] babalarına karşı nazik ve saygılı davranmaları gerekiyordu. Bu ilkeler sayesinde evimizde saygı ve güven ortamı oluştu” (Mezmur 127:3).

Polonya’da yaşayan Anna şunları yazdı: “Çocuklarım aralarında anlaşmazlıklar yaşadığında onlara İsa peygamberin şu sözlerini hatırlatıyorum: ‘İnsanların size nasıl davranmasını istiyorsanız, siz de onlara öyle davranın’” (Matta 7:12). Önceden bahsettiğimiz Roberto, çocuklarını tek başına yetiştiren birçok ebeveynle aynı sorunu yaşadı. Şöyle diyor: “Çocuklar sizin ve diğer ebeveynin standartları arasında kalıyor. Kutsal Kitaptaki ilkeleri uyguladığım zamanlarda çocuklarım annelerini daha çok seviyor.” Buna ek olarak şunları söylüyor: “Diğer ebeveyn çocuklar kendisini sizden daha çok sevsin diye onlara hediyeler verebilir. Çocukların böyle bir baskıya direnmesi çok zor. Fakat çocuğunuzla aranızda iyi bir iletişim olursa, onun maddi değil manevi şeylerin daha değerli olduğunu anlamasına yardım edebilirsiniz.”

Kutsal Kitap standartlarına göre yaşamak her zaman kolay değildir, ancak alacağınız karşılık gösterdiğiniz her çabaya değer. Güney Afrika’da yaşayan ve çocuklarını tek başına yetiştiren Sarah adlı bir anne şunları söyledi: “Çocuklarım Yehova Tanrı’nın standartlarına göre yetiştiği için çok mutluyum. Evet, belki birçok zorluk yaşadık, ancak her seferinde Tanrı’nın yardımını hissettik.”