Sonunda İsa’nın bir takipçisi oldu ve Pavlus, onu kendi rızasıyla Filimon’a geri göndermeye karar verdi. Elçi aynı dönemde Efesos ve Kolose cemaatlerine mektuplar yazdı. Bu mektupların her ikisinde de İsa’nın takipçisi kölelerin ve efendilerin aralarında nasıl bir ilişki olması gerektiğiyle ilgili yararlı öğütler verdi (Efes. 6:5-9; Kol. 3:22–4:1).

7. Onisimos’la ilgili meselede, Pavlus elçilik hizmetinin amacına uygun davrandığını nasıl gösterdi?

⁷ Mektubundan görüldüğü gibi Pavlus, mevcut sistemi ve onun kurumlarını (kölelik vs.) ortadan kaldırmaya çalışan bir “toplumsal reform” vaizi değildi. O kendi inisiyatifini kullanarak Hıristiyan köleleri özgürleştirmeye kalkmadı. Bunun yerine efendisinden kaçmış bir köleyi, Onisimos’u, Roma’dan 1.400 kilometre kadar uzaktaki Kolose şehrine, efendisi Filimon’un yanına geri gönderdi. Böylece elçilik hizmetinin amacına uygun davranarak ‘Tanrı’nın Krallığını duyurup Efendimiz İsa Mesih’le ilgili gerçekleri öğretme’ görevine sımsıkı bağlı kaldı (Elçi. 28:31; Filim. 8, 9).