Başl. 9:5: “Ayrıca, canlarınızın [İbranice nefeş] kanının hesabını da soracağım.” (Bu sözler canın kanı olduğunu gösterir.)

Yeşu 11:11: “Oradaki tüm canları [İbranice nefeş] kılıçtan geçirip yok ettiler.” (Bu ayet canın kılıçla yok edilebilecek bir şey olduğunu gösteriyor, “can” sözcüğüyle ruhlardan söz ediliyor olamaz.)

“Eski Ahitte beden ve can diye [ayrılabilen] ikili bir yapı yoktur. İsrailoğulları varlıklara somut şekilde, bir bütün olarak baktılar ve insanları farklı kısımlardan oluşan bir bileşim olarak değil, bireyler olarak ele aldılar. Nefeş sözcüğü can olarak çevrilmekle birlikte, bu asla kişiden ya da insan bedeninden ayrı bir can anlamına gelmez. . . . . Yeni Ahitte nefeş sözcüğünün karşılığı psykhe’dir. Bu sözcük yaşam ilkesi, yaşamın kendisi ya da yaşayan varlık anlamına gelebilir” (New Catholic Encyclopedia, 1967, Cilt XIII, s. 449, 450).

“‘Can’ için Musa’nın kullandığı ifade (nefes alabilen anlamında nefeş) . . . . ‘canlı varlık’ anlamına gelebilirdi ve insan dışındaki varlıklar için de aynı şekilde kullanılabilirdi. . . . . Yeni Ahitte psykhe, nefeş’in karşılığı olarak kullanılmıştır” (The New Encyclopædia Britannica, 1976, Macropædia, Cilt 15, s. 152).