Aile ve Ahlakla İlgili Standartlar

Aile ve ahlakla ilgili standartlardaki değişimler için ne denebilir? Bu tür değişimlerin etkileri çok daha zararlı olabilir. Ailenin parçalanması, rasgele cinsel ilişki ve çocuklara kötü muamelenin yaygınlığıyla ilgili son raporlar birçoklarını dehşete düşürüyor ve bu durum, standartların düştüğü bir zamanda yaşadığımızı doğruluyor. Ana babadan sadece birinin bulunduğu aileler, eşcinsel “çiftlerin” çocuk yetiştirmesi ve yerel yetkililerin koruması altındaki çocukların korkunç cinsel istismara maruz kalması, hep insanların kabul edilen standartlara sırt çevirmelerinin sonucudur. Mukaddes Kitabın yaklaşık iki bin yıl önceden bildirdiği gibi, giderek daha çok insan “kendilerini seven, . . . . şefkatsiz . . . . iyilik düşmanı, . . . . ve zevki Allahtan ziyade seven” kişiler haline geliyor. —II. Timoteos 3:1-4.

Ahlak standartlarındaki düşüş ile güvenin duyarsızca kötüye kullanılması arasında yakın bir bağ vardır. Yakın zamanda, İngiltere’nin kuzeyindeki Hyde kasabasında tıp alanındaki yüksek etik standartlardan çarpıcı sapmalar ortaya çıkarıldı. Kasaba halkı kendilerini “saygın ve güvenilir” aile doktorlarına emanet etmişti. Fakat ne yazık ki onların güveni kötüye kullanıldı. Nasıl? Mahkeme raporları bir aile doktorunun en azından 15 kadın hastasının ölümüne yol açtığını gösterdi. Aslında polis bu doktorla ilişkili 130’dan fazla ölüm vakasını tekrar incelemek zorunda kaldı. Doktor mahkûm edilip hapse atıldığında bu olayın ürkütücü boyutları bir kez daha görüldü. Annelerinin bu doktor tarafından öldürülmüş olmasından şüphelenilen iki hapishane yetkilisinin bu kötü şöhretli hükümlüyle ilgilenmek zorunda kalmamaları için görevleri değiştirildi. The Daily Telegraph gazetesinde dava ile ilgili çıkan bir haberde suçlu doktordan “‘İblis’ doktor” diye söz edilmesi hiç şaşırtıcı değildir.

Günümüzde Standartlar Neden Düşüyor?

Mukaddes Kitap günümüzde standartların düşmesinin nedenini gösteriyor. Kutsal Yazıların son kitabı olan Vahiy, gökte yapılan bir savaşı tasvir eder; bu savaşın sonuçları günümüze dek tüm insanları etkilemiştir. Resul Yuhanna şunları yazdı: “Gökte cenk oldu; Mikael ve kendi melekleri ejderle cenketmek için çıktılar; ve ejder ve kendi melekleri cenkettiler, ve galip olmadılar, ve gökte artık onların yeri bulunmadı. Ve İblis ve Şeytan denilen büyük ejder, bütün dünyayı saptıran eski yılan, yeryüzüne atıldı, ve onun melekleri kendisile beraber atıldılar.”—Vahiy 12:7-9.

Bu savaşın ilk etkisi ne oldu? Yuhanna şöyle devam etti: “Bunun için, ey gökler ve onlarda oturanlar, mesrur olun. Vay yere ve denize, çünkü İblis vaktinin az olduğunu bilerek büyük gazapla size indi.”—Vahiy 12:12.

1914 yılında I. Dünya Savaşı’nın çıkması ve bugünkülerden çok farklı standartların olduğu bir çağın sonunu getirmesi, ‘yeryüzü için bir vay oldu.’ Tarihçi Barbara Tuchman şunu belirtiyor: “1914-1918 arasındaki Büyük Savaş, sanki o çağı bizimkinden ayıran bir sınır çizgisi gibidir.” Yazar şöyle devam ediyor: “I. Dünya Savaşı, ileriki yıllarda yararlı ve üretken insanlar olabilecek çok sayıda kişinin yaşamına son vererek, inançları yıkarak, fikirleri değiştirerek ve geride hayal kırıklığından kaynaklanan onulmaz yaralar bırakarak, iki çağ arasında fiziksel uçurumun yanı sıra ruhsal bir uçurum da yarattı.” Başka bir tarihçi, Eric Hobsbawm da aynı görüşü ifade ediyor: “1914’ten sonra, o zamanlar gelişmiş ülkelerde normal görülen standartlarda belirgin bir gerileme oldu. . . . . On dokuzuncu yüzyıldaki atalarımızın barbarlık standartları olarak adlandıracağı standartlara geri dönüş ne yazık ki ivme kazanmıştır ve bu dönüşün boyutlarını kavramamız kolay değildir.”

Yazar Jonathan Glover, Humanity—A Moral History of the Twentieth Century (İnsanlık—Yirminci Yüzyılın Ahlak Tarihi) adlı kitabında şöyle diyor: “Ahlak kanununun yok olması zamanımızın bir özelliğidir.” O, Batı Dünyasında dinin önemini yitirmesinden dolayı dış kaynaklı bir ahlak kanununa kuşkuyla baksa da şu uyarıyı yapıyor: “Din kaynaklı bir ahlak kanununa inanmayanlar da onun etkisini yitirmesinden kaygı duymalıdır.”

Günümüzde, ister ticarette, siyasette ya da dinde, ister kişisel ilişkilerde ve aile ilişkilerinde olsun, güvenin kötüye kullanılması ve bunun korkunç sonuçları, İblis’in yerin sakinlerinin başına felaketler getirmekle ilgili korkunç planının bir kısmıdır. Şeytan, savaşını sona kadar sürdürmeye ve Tanrı’nın standartlarına göre yaşamaya çalışan herkesi kendisiyle birlikte yıkıma götürmeye kararlıdır.—Vahiy 12:17.