Gösterişsiz Bir İbadet Yeri Yahudiler bir havra yapacakları zaman yüksekçe bir yer seçer ve binayı, girişi (1) Yeruşalim’e bakacak şekilde planlarlardı. Ama anlaşılan bu tür standartlara uymak her zaman mümkün olmadığından bu kurallar oldukça esnekti.

Gösterişsiz binalar olan havraların inşası bittikten sonra içine genellikle çok az eşya konurdu. Havranın içindeki en önemli eşya Kutsal Sandıktı (2) ve içinde Yahudilerin en değerli mirası olan Tevrat tomarları bulunuyordu. İbadet sırasında sandık ortaya çıkarılır sonra kapalı bölmeye (3) geri konurdu.

Kutsal Sandığın iki yanında, cemaate bakan bir konumda ön sıralar (4) olurdu, bu sıralara cemaatin resmi görevlileri ve nüfuzlu misafirler otururdu (Matta 23:5, 6). Salonun hemen hemen ortasında yüksekçe bir kürsü ve konuşmacının oturması için bir sıra olurdu (5). Kürsünün üç tarafında cemaatin oturması için yerler vardı (6).

Genelde havrayı kullanan cemaat havradaki faaliyetleri düzenler ve havranın ihtiyaçlarını karşılardı. Binanın bakım ve tamirat masrafları, zengin fakir herkesin yaptığı gönüllü bağışlarla karşılanırdı.

[Sayfa 16, 17’deki resim]

Aşağıdaki çizim birinci yüzyıldaki Gamla Havrasının planlarına dayanmaktadır