Konuşmanız, dinleyicilerinizin bildiği ayetleri kullanmanızı gerektirebilir. Bunları ele alırken bilgilendirici olması için ne yapabilirsiniz? Ayetleri okumakla yetinmeyin; açıklayın.

Ayetin konuşmanızın temasıyla bağlantılı kısımlarını ayırıp bunları açıklayarak tahlilini yaparsanız, bilinen bir ayetin müzakeresi de daha bilgilendirici olabilir. Mika 6:8 gibi bir ayeti ele alarak bunu yapmak üzere ne tür olanaklar bulunduğunu düşünün. “Hak” ya da adalet nedir? Adalet konusunda kimin standardı ele alınıyor? “Hak olanı yapmak” ile ne kastedildiğini nasıl örneklersiniz? Ya da “merhameti sevmek” ile ne kastedildiğini? Alçakgönüllülük nedir? Bu malzemeyi yaşlı birinin durumuna nasıl uygularsınız? Kuşkusuz, kullanacağınız malzemenin saptanmasında temanız, hedefiniz, dinleyicileriniz ve vakit gibi etkenler belirleyici olmalıdır.

Genellikle terimlerle ilgili basit tanımlamalar yararlıdır. Bazıları için Matta 6:10’daki “melekût” sözcüğünün anlamını öğrenmek şaşırtıcı ve aydınlatıcı olur. Bir tanımın hatırlatılması uzun süredir İsa’nın takipçisi olan birinin bile bir ayetin gerçekten ne söylediğini daha doğru şekilde anlamasına yardım edebilir. Örneğin, II. Petrus 1:5-8’i okuyup orada söz edilen çeşitli özellikleri, yani iman, erdem, bilgi, özdenetim, tahammül, Tanrısal bağlılık, kardeş sevgisi ve sevgiyi tanımladığımızda bu yöntemin yararı ortaya çıkar. Anlamları örtüşen sözcükler aynı bağlamda kullanıldığı zaman, onları tanımlayarak birbirlerinden ayırt edilmelerini sağlayabilirsiniz. Bu, Süleymanın Meselleri 2:1-6’da kullanılan hikmet, bilgi, idrak ya da ayırt etme gücü ve anlayış gibi terimler için de geçerlidir.

Bir ayet üzerinde akıl yürütürseniz dinleyicileriniz bunu bilgilendirici bulacaklar. Birçok insan bazı Mukaddes Kitap tercümelerinde Tekvin 2:7’de Âdem’in yaşayan bir can olduğunun söylendiğini ve Hezekiel 18:4’e göre canın öldüğünü ilk kez fark ettiğinde şaşırdı. Bir keresinde İsa da, Çıkış 3:6’ya değinip Sadukilerin inandıklarını iddia ettikleri bu ayeti ölülerin diriltilmesine uygulayarak onları şaşırttı.—Luka 20:37, 38.

Bazen bir ayetin bağlamına, yazıldığı zamanki koşullara, konuşanın ya da dinleyenin kimliğine dikkat çekmek aydınlatıcı olabilir. Ferisiler 110. Mezmuru iyi biliyorlardı. Yine de, İsa onların dikkatini bu Mezmurun ilk ayetindeki önemli bir ayrıntıya çekti. Şöyle sordu: “Mesih hakkında ne düşünüyorsunuz? O kimin oğludur?” “Onlar da İsaya: Davudun oğlu, dediler. İsa onlara dedi: Öyle ise, Davud nasıl onu Ruh ile Rab diye çağırır ve der: ‘Rab Rabbime dedi: Ben düşmanlarını senin ayakların altına koyuncıya kadar, sağımda otur?’ Eğer Davud onu Rab diye çağırırsa, nasıl onun oğlu olur?” (Mat. 22:41-45) İsa’nın yaptığı gibi Kutsal Yazılar üzerinde akıl yürüttüğünüzde, insanların Tanrı’nın Sözünü daha dikkatli okumalarına yardımcı olursunuz.

Bir konuşmacı Kutsal Yazılardan bir kitabın yazılış tarihini ya da belirli bir olayın gerçekleştiği zamanı belirttiğinde o sırada hüküm süren koşullardan da söz etmeli. Böylece dinleyiciler kitabın ya da olayın önemini daha net olarak kavrayacaklar.

Karşılaştırmalar söylediklerinizin daha bilgilendirici olmasını sağlayabilir. İnsanlar arasında yaygın olan bir görüşle Mukaddes Kitabın aynı konuda söyledikleri arasındaki karşıtlığı ortaya koyabilirsiniz. Ya da Mukaddes Kitaptaki iki paralel kaydı karşılaştırabilirsiniz. Farklılıklar var mı? Varsa neden? Onlardan ne öğreniyoruz? Bunu yapmanız dinleyicilerinize konu hakkında yepyeni bir bakış açısı kazandırabilir.

Size verilen malzemedeki ayetleri irdelerken kendinize, ‘Bu bilgi Kutsal Yazılarda neden günümüze dek korundu?’ diye sorun. (Rom. 15:4; I. Kor. 10:11) Dinleyicilerinizin yaşamda ne tür durumlarla yüz yüze geldiklerini düşünün. Bu durumları Kutsal Yazılardaki öğütlerin ve ilkelerin ışığında ele alın. Konuşmanızda, Kutsal Yazılar üzerinde akıl yürüterek onun böyle durumlarla hikmetli şekilde başa çıkabilmeye nasıl yardım edebildiğini gösterin. Genellemelerden kaçının. Belirli tutum ve davranışlar üzerinde konuşun.