• “Dost Canlısı Adalarda” Tanrı’nın Dostları
    Gözcü Kulesi—2004 | 15 Aralık

    • Ziyaretlerde Kullanılan Quest

      Başka bir gemi 2002 yılındaki Anma Yemeğinden birkaç ay sonra, tecrit edilmiş durumdaki Ha’apai’ye çok değerli bir “yük” getirdi. Yeni Zelanda’dan 18 metrelik bir yat olan Quest (Arayış anlamında), Tonga adalarına geldi. Bu yat Tonga’ya Gary, Hetty ve kızları Katie’yi getirdi. Onlara, iki seyahatte Tongalı dokuz birader ve hemşireyle birlikte, iki görevli vaiz eşlik etti. Yerli Şahitler, kimisinin haritası bile çıkarılmamış resiflerin içinde tekneye ustaca kılavuzluk ettiler. Bunlar zevk gezintileri değildi. Teknedekiler insanlara Mukaddes Kitap hakikatlerini öğretmek amacıyla oradaydılar. Onlar 14 adayı ziyaret ederek okyanusta çok geniş bir alanı taradılar. O adalardan bazılarında gökteki Krallığın iyi haberi daha önce hiç duyurulmamıştı.

      İnsanlar nasıl karşılık verdi? Denizaşırı bir yerde hizmet eden vaizler, genel olarak merak, sıcak ilgi ve geleneksel ada konukseverliğiyle karşılandılar. Adalılar ziyaretin amacını anladıktan sonra, duydukları samimi takdiri dile getirdiler. Orayı ziyaret eden Şahitler, adalıların Tanrı’nın Sözüne saygı duyduklarını ve manevi ihtiyaçlarının farkında olduklarını açıkça görebiliyorlardı (Matta 5:3).

      Çok defa ziyaretçiler tropikal ağaçların altına oturuyorlardı ve Kutsal Yazılarla ilgili çok sayıda sorusu olan insanlar çevrelerine toplanıyordu. Gece olunca Mukaddes Kitap sohbetleri evlerde devam ediyordu. Adalardan birinde yaşayan insanlar, gitmek üzere olan Şahitlere, “Gitmeyin! Siz gidince bizim sorularımızı kim cevaplayacak?” dediler. Şahitlerden biri şöyle dedi: “Hakikate böylesine aç, koyun benzeri bu kadar çok insanı geride bırakıp gitmek her zaman zor oldu. Birçok hakikat tohumu ekildi.” Bir keresinde Quest bir adaya yanaştığında Şahitler herkesi yas kıyafetleri içinde gördüler. Kasaba yöneticisinin karısı ölmüştü. Bu yönetici, Mukaddes Kitaptan teselli mesajı getirdikleri için kardeşlere kişisel olarak teşekkür etti.

      Bazı adalara girmek kolay değildi. Hetty şunları anlattı: “Adalardan birinde yanaşmaya elverişli hiçbir kara parçası yoktu, sadece okyanustan yükselen bir metre ya da daha yüksek sarp kayalıklar vardı. Sadece küçük botla adaya yaklaşabildik. Çantalarımızı almak için kıyıda hevesle bekleyenler vardı. Önce çantalarımızı onlara atmalıydık. Daha sonra bir dalgayla yükselip sandal kayanın seviyesine geldiğinde su tekrar alçalmadan atlamamız gerekiyordu.”

      Bununla birlikte, yatta herkes korkusuz denizciler değildi. Kaptan, iki haftalık yolculuğun ardından, Tongatapu’nun merkez adasına dönüş yolculuğu hakkında şunları yazdı: “Önümüzde 18 saatlik deniz yolculuğu var. Bu yolculuğu ara vermeden yapamayız; çünkü bazılarını deniz tutuyor. Eve dönüyor olduğumuz için mutluyuz ama aynı zamanda şimdi gökteki Krallık mesajını duymuş olan bu kadar kişiyi geride bıraktığımız için çok üzgünüz. Artık onları, Yehova’nın ellerine bırakıyoruz; dileriz kutsal ruhuyla ve melekleriyle büyümelerine yardım etsin.”