Farklı Diller Konuşmak

Tanım: Birinci yüzyılda İsa’nın bazı öğrencilerine kutsal ruh aracılığıyla verilmiş özel bir yetenek; bu yetenek onların başka dillerde iyi haberi duyurarak ya da farklı şekillerde Tanrı’yı yüceltmesini sağlamıştı.

Kutsal Kitap Tanrı’nın ruhuna sahip herkesin ‘farklı diller konuşacağını’ mı söyler?

1. Kor. 12:13, 30: “Gerçekten . . . . hepimiz tek ruh aracılığıyla tek bir beden oluşturmak üzere vaftiz edildik . . . . Hepsinin şifa verme yeteneği var mı? Hepsi farklı diller konuşur mu?” (Ayrıca 1. Korintoslular 14:26).

1. Kor. 14:5: “Hepinizin farklı diller konuşmasını isterim, ancak tercihim peygamberlik sözleri söylemenizdir. Gerçekten de, farklı diller konuşan, söylediklerini cemaatin güçlenmesi için tercüme etmediği sürece, peygamberlik sözleri bildiren ondan daha üstün durumdadır.”

Bugün “farklı diller konuşma” birinci yüzyıldakiyle aynı şekilde mi gerçekleşiyor?

Birinci yüzyılda, “farklı diller konuşma” yeteneği ve kutsal ruhun verdiği diğer mucizevi yetenekler, Tanrı’nın artık Yahudilerin tapınma sistemini değil, yeni kurulan Hıristiyan cemaatini onayladığını gösterme amacı taşıyordu (İbr. 2:2-4). Bu amaç birinci yüzyılda yerine geldiğine göre, günümüzde aynı şeyin tekrar tekrar kanıtlanmasına gerek var mı?

Birinci yüzyılda “farklı diller konuşma” yeteneği, İsa’nın öğrencilerine verdiği uluslararası şahitlik işine hız kazandırdı (Elçi. 1:8; 2:1-11; Mat. 28:19). Bugün ‘farklı diller konuşan’ kişiler, bu yeteneği aynı amaçla mı kullanıyor?

İlk Hıristiyanlar ‘farklı diller konuştuğunda’ o dilleri bilen insanlara anlamlı gelen şeyler söylüyorlardı (Elçi. 2:4, 8). Günümüzde ise ‘farklı diller konuşanların’ genellikle vecit halindeyken aniden anlaşılmaz sesler çıkardıkları doğru değil mi?

Kutsal Kitap birinci yüzyılda cemaat içinde ‘farklı diller konuşmanın’ iki ya da üç kişiyle sınırlı olması, onların ibadette “sırayla” konuşması ve bir tercüman yoksa sessiz kalması gerektiğini gösterir (1. Kor. 14:27, 28, YÇ). Bugün de yapılan bu mu?

Çağımızda gerçek Hıristiyanları tanıtan özellik ‘farklı diller konuşmaları’ mı?

Yuhn. 13:35: “Aranızda sevgi olursa, herkes benim öğrencilerim olduğunuzu bununla bilecek.”

1. Kor. 13:1, 8: “Eğer insanların ve meleklerin dillerini konuşursam, fakat sevgim yoksa, ses çıkaran bakır çalgıdan ya da çınlayan zilden farkım kalmaz. . . . . Sevgi asla son bulmaz. Oysa, peygamberlik, farklı diller konuşma . . . . gibi Tanrısal armağanlar ortadan kalkacak.”

İsa takipçilerinin, üzerlerine kutsal ruh indiğinde yeryüzünün en uzak yerlerine dek şahitleri olacaklarını söylemişti (Elçi. 1:8). Onlara “Siz gidin bütün milletlerden insanları öğrencim olarak yetiştirin” dedi (Mat. 28:19). Ayrıca ‘Krallığın bu iyi haberinin dünyanın her yerinde bütün milletlere şahitlik amacıyla duyurulacağını’ önceden bildirdi (Mat. 24:14). Bugün bu işi hem topluluk hem de bireyler olarak kim yapıyor? İsa’nın sözlerine göre, kutsal ruha sahip olan topluluğu tanımak için bu özelliği aramamız gerekmez mi?

1. Korintoslular 13:10’dan ‘farklı diller konuşmanın’ “yetkin olan” (YÇ) gelene kadar süreceği mi anlaşılıyor?

1. Korintoslular 13:8 ayetinde peygamberlik, farklı diller konuşma ve bilgi gibi bazı mucizevi armağanlardan söz edilir. 9. ayet bu armağanların ikisine, yani bilgi ve peygamberliğe yeniden değinerek şöyle der: “Çünkü bilgimiz de peygamberliğimiz de sınırlıdır” (YÇ). Aynı ayet İÇÇ’de “Çünkü bilgimiz de, peygamberliğimiz de tam değil, kısıtlıdır” olarak çevrilmiştir. 10. ayet şöyledir: “Ne var ki, yetkin olan geldiğinde sınırlı olan ortadan kalkacaktır” (YÇ). “Yetkin” olarak çevrilen Yunanca teleion sözcüğü, gelişmiş, tam ve kusursuz fikrini taşır. YD burada “tam olan” ifadesini kullanır. Bu bağlamda “sınırlı” ya da “kısıtlı” olanın farklı diller konuşma armağanı olmadığına dikkat edin. “Peygamberlik” ve “bilgi” armağanlarından söz ediliyor. Başka sözlerle ilk Hıristiyanlar bu mucizevi armağanlara rağmen Tanrı’nın amacı hakkında tam değil sınırlı bir anlayışa sahipti. Ancak peygamberlik sözleri yerine geldiğinde ve Tanrı’nın amacı gerçekleştiğinde, “yetkin olan,” ya da tam olan gelmiş olacaktı. Dolayısıyla bu ayetlerde “farklı diller konuşma” armağanının ne kadar süreceğinin ele alınmadığı çok açıktır.

Bununla birlikte, Kutsal Kitap “farklı diller konuşma” armağanının İsa’nın takipçileri için ne kadar süre geçerli olacağına dair ipuçları verir. Kutsal Yazılara göre, ruh aracılığıyla bu ve diğer yeteneklerin insanlara verilebilmesi için, İsa Mesih’in elçilerinin o ortamda hazır bulunması ya da o kişilerin üzerine ellerini koyması gerekiyordu (Elçi. 2:4, 14, 17; 10:44-46; 19:6; ayrıca Elçiler 8:14-18’e bakın). O halde, elçiler ve bu Tanrısal armağanları almış kişiler öldükten sonra, Tanrı’nın ruhunun etkisiyle sahip olunan mucizevi yetenekler sona erdi. Bu armağanların amacı hakkında İbraniler 2:2-4’te bulunan sözler de bu görüşü destekler.

Markos 16:17, 18 (YÇ) ayetleri “yeni diller” konuşma yeteneğinin imanlı kişileri tanıtan bir özellik olacağını göstermiyor mu?

Bu ayetlerin sadece “yeni diller” konuşmaktan değil, yılanları elle tutmaktan ve öldürücü zehir içmekten de söz ettiğine dikkat edilmelidir. ‘Farklı diller konuşanların’ hepsi bu davranışları da sergiliyor mu?

Bu ayetlerin tüm Kutsal Kitap bilginleri tarafından kabul edilmemesinin nedenleri hakkında “Şifa Vermek” başlıklı bölümün sayfa 366’daki kısmına bakın.