Birlik Hakiki Tapınmanın Tanıtıcı Bir Özelliği

“Hepinizi . . . . otlağındaki sürü gibi bir araya toplayacağım” (MİKA 2:12).

1. Yaratılış Tanrı’nın hikmetini nasıl kanıtlar?

MEZMUR yazarı şöyle dedi: “İşlerin ne çok, ey Yehova! Onların hepsini hikmetle yaptın, yeryüzü Senin eserlerinle dolu” (Mezm. 104:24). İnsanı hayrete düşüren karmaşık yaşam ağında yer alan milyonlarca çeşit bitki, böcek, hayvan ve bakteri arasındaki uyum Tanrı’nın hikmetini kanıtlar. Ayrıca vücudumuzdaki organlardan hücrelerimizin küçük kısımlarına kadar binlerce farklı mekanizma vücudumuzun bir bütün olarak sağlıklı çalışması için işbirliği yapar.

2. Sayfa 13’te de resmedildiği gibi İsa’nın takipçilerinin arasındaki birlik neden bir mucizedir?

² Yehova insanları da birbiriyle uyum içinde yaşamak üzere yarattı. İnsan ırkı dış görünüş, kişilik ve yetenekler açısından olağanüstü bir çeşitlilik gösterir. Tanrı insanları yaratırken onlara Kendisinin sahip olduğu nitelikleri bahşetmişti; böylece hem birbirleriyle uyum içinde olabilecekler hem de birbirlerini tamamlayacaklardı (Başl. 1:27; 2:18). Yine de artık insanlık genel olarak Tanrı’dan uzaklaşmıştır ve asla birlik içinde hareket edemez (1. Yuhn. 5:19). Dolayısıyla birinci yüzyıldaki Hıristiyan cemaatini oluşturan Efesoslu köleler, nüfuzlu Yunan kadınları, eğitimli Yahudi erkekler ve eskiden putperest olan kişilerin, aralarındaki farklılıklara rağmen birlik içinde olması bir mucizeydi (Elçi. 13:1; 17:4; 1. Sel. 1:9; 1. Tim. 6:1).

3. (a) Kutsal Kitap İsa’nın takipçilerinin arasındaki birliği nasıl anlatır? (b) Bu makalede neleri inceleyeceğiz?

³ Hakiki tapınma insanların, bir bedenin uzuvları gibi uyumla işbirliği içinde hareket etmesini sağlar (1. Korintoslular 12:12, 13’ü okuyun). Şimdi bu konuyla ilgili şu soruları ele alacağız: Hakiki tapınma insanların birlik içinde olmasını nasıl sağlar? Neden sadece Yehova farklı milletlerden milyonlarca insanı bir araya getirebilir? Yehova birliğimizi bozabilecek hangi engellerin üstesinden gelmemize yardım eder? Gerçek Hıristiyanlar arasındaki birlik onları Hıristiyan Âleminden nasıl farklı kılar?

Hakiki Tapınma Birlik İçinde Olmamızı Nasıl Sağlar?

4. Hakiki tapınma insanların birlik içinde olmasını nasıl sağlar?

⁴ Her şeyi yaratan Yehova olduğundan hakiki tapınmayı benimseyen insanlar O’nu evrenin haklı Egemeni olarak kabul ederler (Vah. 4:11). Gerçek Hıristiyanlar farklı toplumlardan gelmelerine ve farklı koşullarda yaşamalarına rağmen hepsi Tanrı’nın kanununa itaat eder ve Kutsal Kitap ilkelerine göre yaşar; evet, onların izlediği kanun ve ilkeler aynıdır. İsa’nın tüm takipçileri Yehova’ya yerinde olarak “Baba” diye hitap eder (İşa. 64:8; Mat. 6:9). Hepsi ruhi anlamda kardeştir ve aralarında çok güzel bir birlik vardır. Tıpkı Mezmur yazarının dediği gibi: “Kardeşlerin birlikte uyum içinde oturması ne hoş, ne güzel!” (Mezm. 133:1).

5. Hakiki tapınmayı benimseyenlerin birlik içinde olmasına hangi nitelik yardım eder?

⁵ Gerçek Hıristiyanlar kusurlu olmalarına rağmen birbirlerini sevmeyi öğrendiklerinden Yehova’ya birlik içinde tapınıyorlar. Yehova onlara sevgilerini nasıl gösterebileceklerini kimsenin öğretemeyeceği kadar iyi öğretiyor (1. Yuhanna 4:7, 8’i okuyun). Kutsal Kitap şöyle diyor: “İçten şefkat, iyilik, alçakgönüllülük, yumuşak başlılık ve tahammül niteliklerini giyin. İçinizden birinin diğerinden yakınmak için bir nedeni olsa bile, birbirinize katlanmaya ve birbirinizi gönülden bağışlamaya devam edin. Yehova sizi gönülden bağışladığı gibi, siz de bağışlayın. Ancak tüm bunların üstüne sevgiyi giyin; çünkü sevgi, birliğin kusursuz bağıdır” (Kol. 3:12-14). Birliğin kusursuz bağı olan sevgi İsa’nın gerçek takipçilerini tanıtan başlıca niteliktir. Siz de birliğin hakiki tapınmanın ayırt edici bir özelliği olduğunu kendi yaşadıklarınızdan mutlaka görmüşsünüzdür (Yuhn. 13:35).

6. Ümidimizi Tanrı’nın Krallığına bağlamamız birliği korumamıza nasıl yardım eder?

⁶ Hakiki tapınmayı benimseyenlerin birlik içinde olmalarının bir nedeni de Tanrı’nın Krallığını insanlığın tek ümidi olarak görmeleridir. Onlar bu krallığın çok yakında insan yönetimlerinin yerini alacağını ve itaatli insanları gerçek, kalıcı bir barışa kavuşturacağını biliyorlar (İşa. 11:4-9; Dan. 2:44). Dolayısıyla İsa’nın, takipçileri hakkında söylediği şu sözlerle uyumlu yaşıyorlar: “Ben dünyaya ait olmadığım gibi, onlar da dünyaya ait değildir” (Yuhn. 17:16). Dünyadaki çatışmalarda her zaman tarafsızlıklarını koruyorlar; bu nedenle savaş zamanlarında bile aralarındaki birlik bozulmuyor.

Ruhi Eğitimin Tek Kaynağı

7, 8. Kutsal Kitaba dayanan eğitim birliğimize nasıl katkıda bulunur?

⁷ Birinci yüzyılda yaşayan Hıristiyanlar arasında birlik vardı, çünkü aynı kaynaktan eğitim alıyorlardı. Onlar İsa’nın Yeruşalim’deki elçiler ve ihtiyarlardan oluşan bir yönetim kurulu aracılığıyla cemaate talimatlar sağladığını ve öğretim verdiğini kabul ediyorlardı. Bu sadık kişiler Tanrı’nın Sözüne dayanan kararlar veriyor ve bunları gezici gözetmenler yoluyla farklı bölgelerdeki cemaatlere iletiyorlardı. Bu gözetmenlerden bazıları hakkında Kutsal Kitap şöyle diyor: “Şehir şehir dolaşırlarken, Yeruşalim’deki elçiler ve ihtiyarlar tarafından alınan kararları kardeşlere bildiriyor ve bunlara uymalarını söylüyorlardı” (Elçi. 15:6, 19-22; 16:4).

⁸ Benzer şekilde günümüzde de meshedilmiş Hıristiyanlardan oluşan Yönetim Kurulu küresel cemaatin birliğine katkıda bulunuyor. Yönetimi Kurulu yüzlerce dilde, ruhen güç veren yayınlar yayımlıyor. Bu ruhi gıdanın kaynağı Tanrı’nın Sözüdür. Evet, bu eğitim insanlardan değil Yehova’dan geliyor (İşa. 54:13).

9. Tanrı’nın bize verdiği görev birliğimize nasıl katkıda bulunur?

⁹ Cemaatteki gözetmenler de duyuru işine önderlik ederek aramızdaki birliği destekler. Tanrı’ya hizmet edenlerin arasındaki yakın ilişki dünyada sadece birlikte vakit geçirmek için arkadaşlık edenlerin arasındaki ilişkiden çok daha güçlüdür. Cemaatin kurulma amacı insanlara sosyal bir ortam yaratmak değil, Yehova’nın yüceltilmesi, iyi haberi duyurma ve öğrenci yetiştirme işinin yerine getirilmesi ve cemaatin fertlerinin güçlendirilmesidir (Rom. 1:11, 12; 1. Sel. 5:11; İbr. 10:24, 25). Bu nedenle elçi Pavlus, iman kardeşlerini şöyle teşvik etti: ‘İyi habere imanınız uğrunda omuz omuza mücadele ederek, tek ruh ve tek vücut halinde sarsılmadan durun’ (Filip. 1:27).

10. Tanrı’nın toplumu olarak birlik içinde olmamıza neler yardım ediyor?

¹⁰ Yehova’nın toplumu olarak birlik içindeyiz, çünkü Yehova’nın egemenliğini kabul ediyoruz, kardeşlerimizi seviyoruz, ümidimizi Tanrı’nın Krallığına bağladık ve bize önderlik etmek üzere Tanrı’nın görevlendirdiği kişilere saygı duyuyoruz. Ayrıca Yehova kusurluluğumuzdan kaynaklanan ve birliğimizi tehdit edebilecek belirli eğilimlerin üstesinden gelmemize yardım eder (Rom. 12:2).

Gururu ve Kıskançlığı Yenebiliriz

11. (a) Gurur neden ayrılık yaratır? (b) Yehova gururu yenmemize nasıl yardım eder?

¹¹ Gurur ayrılık yaratır. Gururlu bir kişi kendisini başkalarından üstün görür ve övünmekten bencilce bir zevk alır. Bu nitelik birliğin önünde bir engel oluşturur, çünkü birinin böbürlenmesi başkalarında kıskançlık duyguları uyandırabilir. Yakup açıkça şöyle demişti: “Böyle her gurur kötüdür” (Yak. 4:16). Başkalarını hor görmek sevgisiz bir davranıştır. Yehova, biz kusurlu insanlara davranışlarıyla mükemmel bir alçakgönüllülük örneği sergiler. Davut Yehova hakkında şöyle yazdı: “Alçakgönüllülüğünle beni yüceltirsin” (2. Sam. 22:36). Tanrı’nın Sözü doğru şekilde mantık yürütmeyi öğreterek gururu yenmemize yardım eder. Pavlus ilhamla şöyle dedi: “Kim seni diğerinden farklı kılıyor? Gerçekten de, almadan sahip olduğun bir şey var mı? Aldınsa, neden almamış gibi övünüyorsun?” (1. Kor. 4:7).

12, 13. (a) Neden hepimiz kolaylıkla kıskançlığa kapılabiliriz? (b) Başkalarını Yehova’nın gördüğü gibi görmenin yararları nelerdir?

¹² Kıskançlık da birliğin önündeki başlıca engellerden biridir. Kusurluluğu miras aldığımızdan ‘haset içimizde yer etmiştir’, hatta uzun zamandan beri İsa’nın takipçisi olanlar bile zaman zaman başkalarının koşullarını, konumlarını, ayrıcalıklarını ve yeteneklerini kıskanabilir (Yak. 4:5). Örneğin evli ve çocuklu bir birader, tamgün hizmet eden bir iman kardeşinin sahip olduğu ayrıcalıkları kıskanabilir; oysa şunu da unutmamak gerekir, tamgün hizmet eden birader de onun çocukları olmasını biraz da olsa kıskanabilir. Peki kıskançlığın birliğimizi bozmasını nasıl önleyebiliriz?

¹³ Kutsal Kitabın meshedilmişlerden oluşan cemaatin fertlerini bedenin uzuvlarına benzettiğini hatırlamak kıskançlığı yenmemize yardım edebilir (1. Korintoslular 12:14-18’i okuyun). Örneğin gözünüz kalbinizden daha çok göz önünde olmasına rağmen bu iki uzvunuz da sizin için değerli değil mi? Benzer şekilde cemaatte bazıları belli bir süre için daha çok göz önünde olsa da Yehova cemaatin tüm fertlerine değer verir. O halde biz de kardeşlerimizi Yehova’nın gördüğü gibi görmeliyiz. Dolayısıyla kardeşlerimizi kıskanmaktansa onlara değer verelim ve kişisel ilgi gösterelim. Bunu yaparsak gerçek Hıristiyanlarla, Hıristiyan Âleminin kiliselerinin üyeleri arasındaki farkın daha da belirgin olmasında payımız olur.

Birlikten Yoksun Hıristiyan Âlemi

14, 15. Hıristiyanlık hakikat yolundan saptıktan sonra nasıl bölündü?

¹⁴ Gerçek Hıristiyanların arasındaki birlikle Hıristiyan Âleminin kiliseleri arasındaki çekişmeler büyük bir zıtlık oluşturur. Dördüncü yüzyıla gelindiğinde hakikat yolundan sapmış Hıristiyanlık o kadar yaygınlaşmıştı ki putperest bir Roma imparatoru bu dini benimsemiş ve kontrol altına alıp Hıristiyan Âleminin gelişmesine katkıda bulunmuştu. Ardı ardına gelen bölünmelerden sonra birçok krallık Roma’dan ayrılıp kendi devlet kilisesini kurdu.

¹⁵ Bu krallıkların birçoğu birbirleriyle yüzyıllarca savaştı. 17. ve 18. yüzyıllar boyunca Amerika Birleşik Devletleri, Britanya ve Fransa’daki insanların devletlerine karşı derin bir bağlılık geliştirmeleri sonucunda milliyetçilik âdeta bir din haline geldi. 19. ve 20. yüzyıllarda milliyetçilik tüm insanlığın düşünüşüne hâkim olmaya başladı. Sonunda Hıristiyan Âleminin kiliseleri sayısız mezhebe bölündü ve bu mezheplerin çoğu milliyetçiliği hoş gördü. Kiliselerin dindar üyeleri bile başka milletten olan din kardeşleriyle savaştılar. Günümüzde de Hıristiyan Âlemi öğretilerdeki farklılıklar ve milliyetçilik nedeniyle bölünmüştür.

16. Hıristiyan Âleminin birliğini bozan konulardan bazıları nelerdir?

¹⁶ Yirminci yüzyılda Hıristiyan Âleminin yüzlerce mezhebinden bazıları dinleri birleştirmeyi amaçlayan bir akım başlattı. Fakat onlarca yıl harcanan çabalardan sonra ancak birkaç kilise birleşebildi; yine de kiliselerin üyeleri evrim, kürtaj, eşcinsellik ve kadınların vaizliği gibi konularda fikir birliğine varamadı. Bazı mezheplerin din adamları daha önce ayrılık yaratan öğretileri önemsizmiş gibi göstererek farklı mezheplerdeki insanları bir araya getirmeye çalıştı. Fakat öğretileri önemsememeleri insanların imanını zayıflattı ve bölünmüş durumdaki Hıristiyan Âlemini kesinlikle birleştiremedi.

Hakiki Tapınma Milliyetçiliği Yeniyor

17. Hakiki tapınmanın “son günlerde” insanlar arasında birlik oluşturacağı önceden nasıl bildirildi?

¹⁷ Günümüzde insanlık her zamankinden daha bölünmüş olmasına rağmen birlik hâlâ hakiki tapınmanın ayırt edici bir özelliği. Tanrı Mika peygamber aracılığıyla hakiki tapınmayı benimseyenler hakkında önceden şunları bildirdi: “Hepinizi . . . . ağıldaki davar gibi, otlağındaki sürü gibi bir araya toplayacağım” (Mika 2:12). Mika, hakiki tapınmanın, sahte tanrılara tapınmayı ya da devleti tanrılaştırmayı içeren tüm tapınma şekillerinden üstün duruma geleceğini önceden bildirdi. Şöyle dedi: “Son günlerde, Yehova’nın evinin bulunduğu dağ, dağların başı üzerinde pekiştirilecek, tepelerden yukarı yükseltilecek; ve halklar oraya akın edecek. Bütün halklar, her biri kendi tanrısının ismini taşır; biz de devirlerce ve sonsuza dek Tanrımız Yehova’nın ismini taşırız” (Mika 4:1, 5).

18. Hakiki tapınma hangi alanlarda değişmemize yardım ediyor?

¹⁸ Mika hakiki tapınmanın eskiden düşman olan kişileri nasıl birleştirdiğini de anlattı. Şöyle dedi: “Pek çok millet gelecek, ‘Gelin, Yehova’nın dağına, Yakup’un Tanrısının evine çıkalım. O bize yolunu öğretecek, biz de O’nun yolunda yürüyeceğiz’ diyecekler. . . . . Kılıçlarını çekiçle dövüp saban demiri, mızraklarını da bağcı bıçağı yapacaklar. Millet millete kılıç kaldırmayacak, artık savaşı öğrenmeyecekler” (Mika 4:2, 3). Yehova’ya tapınmak için insan icadı tanrılara tapınmayı ve milliyetçiliği tanrılaştırmayı bırakanlar küresel birliği tadıyor. Ve Tanrı onları sevgi yolunda eğitiyor.

19. Milyonlarca insanın hakiki tapınmada birleşmiş olması neyin kanıtıdır?

¹⁹ Günümüzde gerçek Hıristiyanlar arasındaki küresel birlik eşsizdir ve Yehova’nın, ruhuyla toplumuna rehberlik etmeye devam ettiğinin açık bir kanıtıdır. Tüm milletlerden insanlar tarihte daha önce hiç görülmemiş boyutta bir birlik tadıyorlar. Bu, Vahiy 7:9, 14’te anlatılanların göze çarpar bir gerçekleşmesidir ve Tanrı’nın meleklerinin bu kötü ortamı yok edecek ‘rüzgârları’ serbest bırakacakları vaktin yaklaştığının kanıtıdır (Vahiy 7:1-4, 9, 10, 14’ü okuyun). Dünya çapında birlik içindeki bir toplumun ferdi olmak büyük bir ayrıcalık değil mi? Bu birliğe her birimiz nasıl katkıda bulunabiliriz? Bunu bir sonraki makalede ele alacağız.

Cemaatin Birliği Tanrı’yı Yüceltir

“Ruhun sağladığı birliği korumaya içtenlikle çaba gösterin” (EFES. 4:3).

1. Birinci yüzyılda Efesos’taki Hıristiyanlar Tanrı’yı nasıl yüceltti?

ESKİ Efesos kentindeki cemaatin birlik içinde olması Yehova Tanrı’yı yüceltti. Anlaşılan bu zengin ticaret merkezinde yaşayan İsa’nın takipçileri arasında hem köle sahibi olan zenginler hem de muhtemelen çok yoksul olan köleler vardı (Efes. 6:5, 9). Bazıları hakikati Pavlus’un üç ay boyunca oradaki havrada yaptığı konuşmalar yoluyla öğrenen Yahudilerdi. Bazıları da eskiden Artemis’e tapınan ve büyücülükle uğraşan kişilerdi (Elçi. 19:8, 19, 26). Evet, gerçek Hıristiyanlık yetişme tarzları ve kültürleri birbirinden farklı olan insanları bir araya getirmişti. Pavlus cemaatin birlik içinde olmasının Yehova’yı yücelttiğinin farkındaydı. Şöyle yazdı: ‘[Tanrı] cemaat aracılığıyla yüceltilsin’ (Efes. 3:21).

2. Efesos’taki cemaatin birliği neden tehlikedeydi?

² Ne var ki, Efesos cemaatinin birliği tehlikedeydi. Pavlus ihtiyarları şöyle uyardı: “Sizin aranızdan da bazıları çıkacak ve öğrencileri kendi peşlerinden sürüklemek için çarpıtılmış sözler söyleyecekler” (Elçi. 20:30). Ayrıca Pavlus’un uyarılarına rağmen bazı kardeşler “itaatsiz kimseler üzerinde . . . . etkili olan” bölücü ruhu tümüyle içlerinden söküp atamamışlardı (Efes. 2:2; 4:22).

Birliği Vurgulayan Bir Mektup

3, 4. Pavlus’un Efesoslulara yazdığı mektup birliği nasıl vurgular?

³ Pavlus, İsa’nın takipçilerinin uyum içinde hizmet edebilmek için birliği korumak üzere ciddiyetle çaba göstermeleri gerektiğinin farkındaydı. Tanrı Pavlus’a birliği sağlamak konusunda Efesoslulara bir mektup yazmasını ilham etti. Örneğin Pavlus Tanrı’nın “her şeyi Mesih’te yeniden bir araya getirmeyi” amaçladığını söyledi (Efes. 1:10). Ayrıca İsa’nın meshedilmiş takipçilerini bir yapıyı oluşturan farklı taşlara benzetti. “Tüm yapı uyum içinde . . . . Yehova için kutsal bir mabet olmak üzere yükseliyor” dedi (Efes. 2:20, 21). Pavlus İsa’nın Yahudi takipçileriyle diğer milletlerden olan takipçileri arasındaki birliği vurguladı ve cemaattekilere hepsini yaratanın Tanrı olduğunu hatırlattı. Yehova’nın “gökte ve yerde her ailenin ismini borçlu olduğu Baba” olduğunu söyledi (Efes. 3:5, 6, 14, 15).

⁴ Efesoslulara yazılan mektubun 4. bölümünü incelediğimizde birliği sağlamanın neden çaba gerektirdiğini, Yehova’nın birlik içinde olmamıza nasıl yardım ettiğini ve hangi niteliklerin birliği korumamıza katkıda bulunduğunu öğreniyoruz. Bu incelemeden daha fazla yararlanmak için bölümün tümünü okumaya ne dersiniz?

Birlik Neden Çaba Gerektirir?

5. (a) Melekler neden Tanrı’ya birlik içinde hizmet edebiliyor? (b) Birlik içinde olmak bizim için neden daha zor olabilir?

⁵ Pavlus Efesos’taki iman kardeşlerini ‘ruhun sağladığı birliği korumaya çaba gösterin’ diye teşvik etti (Efes. 4:3). Bunun neden çaba istediğini anlamak için meleklerin durumunu düşünelim. Yeryüzünde birbirinin tıpatıp aynısı olan iki canlı yoktur, dolayısıyla Yehova’nın meleklerinin her birini eşsiz bir yapıda yarattığını düşünmek makuldür (Dan. 7:10). Bununla birlikte milyonlarca meleğin Yehova’ya birlik içinde hizmet etmelerinin nedeni O’nun sözünü dinlemeleri ve isteğini yapmalarıdır (Mezmur 103:20, 21’i okuyun). Evet, sadık meleklerin farklı karakterleri var, fakat İsa’nın takipçilerinin farklılığa ek olarak çeşitli kusurları da var. Bu, birlik içinde olmayı daha da zorlaştırabilir.

6. Bizimkilerden farklı kusurları olan kardeşlerimizle birlikte hizmet edebilmemize hangi nitelikler yardım eder?

⁶ Kusurlu insanlar birlikte çalışırken sorunlar çıkması kaçınılmazdır. Diyelim ki randevularına sürekli geç kalan yumuşak başlı bir birader kolayca öfkeye kapılan dakik bir biraderle birlikte hizmet ediyor. İkisi de diğerinin davranışının yanlış olduğunu düşünebilir ama kendi davranışının da aynı derecede yanlış olduğunu gözden kaçırabilir. Bu iki kardeş Yehova’ya uyum içinde hizmet edebilmek için ne yapabilir? Pavlus’un sonraki sözlerinde geliştirmemizi tavsiye ettiği niteliklerin onlara nasıl yardımcı olacağına dikkat edin. Sonra da bizim bu nitelikleri geliştirerek aramızdaki birliği nasıl güçlendirebileceğimiz üzerinde düşünün. Pavlus şöyle yazmıştı: “Size yalvarırım, aldığınız davete yaraşır bir yaşam sürün. Tam bir alçakgönüllülükle, yumuşak başlılıkla, tahammülle, birbirinize sevgiden dolayı katlanarak, barışın birleştirici bağı içinde, ruhun sağladığı birliği korumaya içtenlikle çaba gösterin” (Efes. 4:1-3).

7. Kusurlu kardeşlerimizle birlik içinde olmaya çalışmamız neden çok önemli?

⁷ Tanrı’ya kusurlu kardeşlerimizle birlik içinde hizmet etmeyi öğrenmemiz çok önemlidir, çünkü hakiki tapınmayı benimseyenlerden oluşan başka bir grup yok. Pavlus şöyle dedi: “Beden bir ve ruh birdir; aldığınız davetin içerdiği ümit de birdir. Aynı şekilde, Efendi bir, iman bir ve vaftiz birdir. . . . . Hepsinin Babası, Tanrı birdir” (Efes. 4:4-6). Yehova ruhunu ve desteğini Kendi hizmetinde görevlendirdiği tek bir kardeşler topluluğuna verir. Cemaatteki biri bizi hayal kırıklığına uğratsa bile gidebileceğimiz başka bir yer var mı? Sonsuz yaşamın sözlerini bulabileceğimiz başka bir yer yok (Yuhn. 6:68).

‘Hediye Olarak Verilen İnsanlar’ Birliği Güçlendirir

8. Mesih bizi bölücü etkilere karşı güçlendirmek için ne yaptı?

⁸ Pavlus, İsa’nın cemaatin birlik içinde olmasına yardım etmek için nasıl “hediye olarak insanlar” sağladığını anlatırken geçmişte askerlerin sıkça yaptığı bir şeyden söz etti. Zafer kazanan bir asker tutsak ettiği yabancıyı, eşine ev işlerinde yardımcı olması için köle olarak getirirdi (Mezm. 68:1, 12, 18). Benzer şekilde İsa da dünyaya karşı zafer kazandı ve birçok kişi gönüllü olarak onun kölesi oldu (Efesoslular 4:7, 8’i okuyun). İsa deyim yerindeyse bu ‘tutsakları’ hangi işlerde kullandı? Pavlus şöyle açıklıyor: ‘Kimini elçi, kimini peygamber, kimini incil vaizi, kimini de çoban ve öğretmen olarak verdi. Hepimizin imanda birleşip Mesih’in bedeninin gelişmesi ve kutsal olanların vaizlik hizmeti için uygun duruma getirilmesi amacıyla bunu yaptı’ (Efes. 4:11-13).

9. (a) ‘Hediye olarak verilen insanlar’ birliği korumamıza nasıl yardım eder? (b) Cemaatteki herkes neden birliğe katkıda bulunmalı?

⁹ ‘Hediye olarak verilen’ bu sevgi dolu çobanlar birliğimizi korumamıza yardım eder. Örneğin bir ihtiyar iki biraderin ‘birbiriyle yarıştığını’ fark ederse onları ‘yumuşak bir tutumla düzeltmek’ için özel olarak öğüt vererek cemaatin birliğine çok önemli bir katkıda bulunabilir (Gal. 5:26–6:1). ‘Hediye olarak verilen insanlar’ öğretmenler olduklarından Kutsal Kitap öğretilerine dayanan güçlü bir iman geliştirmemize yardım ederler. Böylece birliği güçlendirir ve ruhen daha da olgunlaşmamıza yardım ederler. Pavlus bunun amacını şöyle anlattı: “Şöyle ki, artık küçük çocuklar olmayalım ve insanların hilelerine, yalanlar düzmekteki ustalıklarına kapılarak, her öğreti rüzgârıyla oraya buraya sürüklenip dalgalarla savrulmayalım” (Efes. 4:14). Nasıl bedenimizdeki her uzuv belli bir işlev görerek diğer uzuvların gelişmesine katkıda bulunursa İsa’nın her takipçisi de kardeşler arasındaki birliğe katkıda bulunmalı (Efesoslular 4:15, 16’yı okuyun).

Yehova’yı Hoşnut Eden Bir Tutum Geliştirin

10. Ahlaksız davranışlar birliğimizi nasıl tehdit edebilir?

¹⁰ Dikkat ederseniz Pavlus’un Efesoslulara yazdığı mektubun dördüncü bölümünde, birlik içinde olmanın anahtarının sevgi olduğu vurgulanır. Sonra da bu sevginin neler içermesi gerektiği anlatılır. Örneğin sevgi yolunda yürüyen olgun biri cinsel ahlaksızlıktan ve edepsiz davranışlardan uzak durur. Pavlus iman kardeşlerini “Milletlerin yolundan gitmeyin” diyerek uyardı. Milletler “her türlü ahlak duygusunu yitirip . . . . edepsizliğe dalmışlardı” (Efes. 4:17-19). İçinde yaşadığımız ahlaksız dünya birliğimizi tehdit ediyor. Çevremizdeki insanların yaptıkları şakalarda, söyledikleri şarkılarda ve izledikleri programlarda hep ahlaksızlık var; ayrıca gizlice ya da açıkça ahlaksızlık yapıyorlar. Bununla birlikte sadece flört etmeniz, yani evlenmeyi düşünmediğiniz birine ondan hoşlanıyormuş gibi davranmanız bile sizi Yehova’dan ve cemaatinden uzaklaştırabilir. Neden? Çünkü böyle davranmanız sizi kolayca cinsel ahlaksızlığa sürükleyebilir. Ayrıca evli biriyle flört edip onu zinaya sürüklemek anne babaları çocuklarından ve masum tarafı eşinden acımasızca ayırabilir. Bu kesinlikle bölücü bir davranış olacaktır. Pavlus’un “Mesih hakkında öğrendikleriniz böyle değildir” demesine şaşmamak gerek (Efes. 4:20, 21).

11. Kutsal Kitap İsa’nın takipçilerini hangi değişikliği yapmaya teşvik ediyor?

¹¹ Pavlus birliği bozan düşünüş tarzını bırakıp başkalarıyla uyum içinde yaşamımızı sağlayacak nitelikler geliştirmemiz gerektiğini vurguladı. Şöyle dedi: “Önceki yaşam tarzınıza uyan ve kendi aldatıcı arzularıyla giderek kirlenip bozulan eski kişiliği üzerinizden atmalısınız; zihinsel eğiliminizi yenilemelisiniz, gerçek doğruluk ve vefaya uyan, Tanrı’nın isteğine göre yaratılmış yeni kişiliği giymelisiniz” (Efes. 4:22-24). Zihinsel eğilimimizi nasıl yenileyebiliriz? Hem Tanrı’nın Sözünden hem de tecrübeli iman kardeşlerimizin iyi örneklerinden öğrendiklerimizi takdir edip üzerinde derin düşünür ve biraz çaba harcarsak “Tanrı’nın isteğine göre yaratılmış yeni kişiliği” giyebiliriz.

Yehova’yı Hoşnut Eden Bir Konuşma Tarzı Geliştirin

12. (a) Doğruyu söylemek birliği nasıl güçlendirir? (b) Bu neden özellikle bazıları için zordur?

¹² Doğruyu söylemek bir ailenin ya da bir cemaatin fertleri arasındaki ilişki açısından çok önemlidir. Açıksözlü olmak, dürüst ve nazik konuşmak insanları birbirine yaklaştırır (Yuhn. 15:15). Fakat biri kardeşine yalan söylediyse ne olacak? Kardeşi bunu fark ettiğinde ona olan güveni sarsılacaktır. Bunu düşününce Pavlus’un şu sözleri neden söylediğini anlayabilirsiniz: “Birbirinize doğruyu söyleyin, çünkü hepimiz bir bedenin üyeleri olarak birbirimize aitiz” (Efes. 4:25). Özellikle çocukluğundan beri yalan söylemeyi alışkanlık edinmiş biri her zaman doğruyu söylemekte zorlanabilir. Fakat Yehova böyle bir kişinin değişmek için gösterdiği tüm çabalara değer verecek ve ona yardım edecektir.

13. Aşağılayıcı konuşma tarzından kaçınmak neleri içerir?

¹³ Yehova bize hem cemaatte hem de ailede birbirimize daha fazla saygı gösterip birliği güçlendirmemiz için konuştuklarımıza çok dikkat etmemiz gerektiğini öğretir. “Ağzınızdan hiçbir kötü söz çıkmasın. . . . . Her kötülükle birlikte kindarlık, öfke, gazap, bağırıp çağırma ve sövme sizden tümüyle uzak olsun” (Efes. 4:29, 31). Kırıcı bir konuşma tarzından kaçınmanın bir yolu insanlara daha fazla saygı duymaktır. Mesela eşiyle aşağılayıcı şekilde konuşan bir koca Yehova’nın kadınları nasıl onurlandırdığını öğrendikçe, bu öğrendikleriyle uyumlu davranarak eşine karşı tutumunu değiştirmek için elinden geleni yapmalıdır. Tanrı bazı kadınları kutsal ruhla meshedip onlara gökte Mesih’le birlikte hüküm sürme imkânı bile sağladı (Gal. 3:28; 1. Pet. 3:7). Benzer şekilde eşine bağırıp çağırmayı alışkanlık edinmiş bir kadın da İsa’nın insanların kötü davranışları karşısında bile kendini tuttuğunu öğrendikçe değişme isteği duymalı (1. Pet. 2:21-23).

14. Öfkeye yenik düşmek neden tehlikelidir?

¹⁴ Genelde öfkelenip kontrolünü kaybeden kişi aşağılayıcı tarzda konuşur. Ayrıca öfke birliği de bozar. Öfke ateş gibidir. Kolayca kontrolden çıkıp felakete yol açabilir (Özd. 29:22). Makul nedenlerle bir sorunu dile getiren biri, karşısındaki kişiyle değerli ilişkisine zarar vermemek için öfkesini kontrol etmeye dikkat etmelidir. Herhangi bir sorunu tekrar tekrar dile getirip kin tutmaktansa bağışlamak için çaba harcamalıyız (Mezm. 37:8; 103:8, 9; Özd. 17:9). Pavlus Efesoslulara şöyle öğüt verdi: “Öfkelenseniz de günah işlemeyin; öfkeniz gün batmadan dinsin. İblis’e meydan vermeyin” (Efes. 4:26, 27). Öfkesine yenik düşen biri, cemaatte ayrılık ve hatta sürtüşme yaratması için İblis’e fırsat vermiş olur.

15. Başkasına ait olan bir şeyi almanın nasıl bir etkisi olur?

¹⁵ Kardeşimizin malına el uzatmamak da cemaatin birliğine katkıda bulunur. Kutsal Kitap “Hırsızlık yapan artık hırsızlığı bıraksın” diyor (Efes. 4:28). Genel olarak Yehova’nın toplumunda herkes birbirine güvenir. İsa’nın bir takipçisi kendisine ait olmayan bir şeyi alarak bu güveni suiistimal ederse bize sevinç veren birliğe zarar verir.

Tanrı Sevgisi Bizi Birleştirir

16. Yapıcı tarzda konuşarak birliğimizi nasıl güçlendirebiliriz?

¹⁶ Herkes Tanrı’yı sevdiğinden dolayı birbirine sevgiyle davranırsa cemaatte birlik olur. Yehova’nın iyiliğine minnettar olmak bizi şu öğüdü tutmaya teşvik eder: “İhtiyaca göre yapıcı sözler söyleyin, böylece işitenler yarar görsün. Birbirinize karşı iyi ve şefkatli davranın; Tanrı sizi Mesih aracılığıyla gönülden bağışladığı gibi, siz de birbirinizi gönülden bağışlayın” (Efes. 4:29, 32). Yehova biz kusurlu insanları şefkatle bağışlar. Bizim de benzer şekilde başkalarının kusurlarını bağışlamamız gerekmez mi?

17. Birliği güçlendirmek için neden çaba harcamalıyız?

¹⁷ Cemaatin birliği Yehova’yı yüceltir. Yehova’nın ruhu farklı yollarla birliği güçlendirmemize yardım eder. Ruhun rehberliğine kesinlikle karşı koymak istemiyoruz. Pavlus “Tanrı’nın kutsal ruhunu kederlendirmeyin” dedi (Efes. 4:30). Aramızdaki birlik korumamız gereken değerli bir hazinedir. Bu birlik bizi mutlu eder ve Yehova’yı yüceltir. Evet, ‘sevgili çocukları olarak Tanrı’ya benzemeye çalışın ve sevgi yolunda yürüyün’ (Efes. 5:1, 2).