Yehova Bize Yolunu Gösterdiği İçin Mutluyuz

“Allah,—onun yolu kâmildir (kusursuzdur); RABBİN sözü saftır.”—II. SAMUEL 22:31.

1, 2. (a) Tüm insanların temel bir gereksinimi nedir? (b) Kimin örneğini izlememiz iyi olur?

REHBERLİK tüm insanların temel bir gereksinimidir. Gerçekten de, yaşamda yolumuzu belirlemek üzere yardıma ihtiyacımız var. Yehova’nın, doğruyu yanlıştan ayırt etmek üzere bize bir ölçüde zekâ ve vicdan verdiği doğrudur. Ancak, güvenilir bir rehber olması için vicdanımızın eğitilmesi gerekir. (İbraniler 5:14) Ayrıca iyi kararlar verebilmemiz için, zihnimizin doğru bilgiye ihtiyacı olduğu kadar, bu bilgiyi değerlendirmek üzere eğitilmeye de ihtiyacı vardır. (Süleymanın Meselleri 2:1-5) Tüm bunların olması durumunda bile, aldığımız kararlar yaşamın belirsizlikleri yüzünden istediğimiz gibi sonuçlanmayabilir. (Vaiz 9:11) Geleceğin neler getireceğini kendi kendimize öğrenmek üzere başvurabileceğimiz güvenilir bir yol yoktur.

² Bu ve başka birçok nedenle, peygamber Yeremya şöyle yazdı: “Ya RAB, bilirim ki, insanın yolu kendi elinde değildir; adımlarını doğrultmak yürüyen insanın elinde değildir.” (Yeremya 10:23) Dünyada yaşamış en büyük adam olan İsa Mesih, Yehova’dan gelen yönlendirmeyi kabul etti. Şunları söyledi: “Babanın yapmakta olduğunu gördüğü şeyden başka Oğul kendiliğinden bir şey yapamaz; çünkü o ne şeyler yaparsa, Oğul da onları öylece yapar.” (Yuhanna 5:19) Öyleyse İsa’yı örnek alıp adımlarımızı yönlendirmesi için Yehova’ya güvenmemiz ne kadar hikmetli bir davranıştır! Kral Davud şöyle terennüm etti: “Allah,—onun yolu kâmildir; RABBİN sözü saftır; O kendisine sığınanların hepsine kalkandır.” (II. Samuel 22:31) Kendi hikmetimizin yolundan gitmek yerine Yehova’nın yolunda yürürsek, kusursuz bir rehberliğe sahip oluruz. Tanrı’nın yolunu reddetmek felakete götürür.

Yehova Yol Gösteriyor

3. Yehova, Âdem ve Havva’ya nasıl rehberlik etti ve önlerine hangi beklentileri koydu?

³ Âdem ve Havva’nın durumunu ele alalım. Onlar günahsız oldukları halde, yönlendirilmeye ihtiyaçları vardı. Yehova, Âdem’in güzel Aden bahçesinde her şeyi kendi kendine planlamasına izin vermedi. Tersine, ona yapacağı bir iş verdi. İlk önce, Âdem hayvanlara isim vermeliydi. Sonra, Yehova, Âdem ve Havva’nın önüne uzun vadeli hedefler koydu. Onlar yeryüzünü tabi kılacaklar, onu çocuklarıyla dolduracaklar ve üzerinde yaşayan hayvanlara bakacaklardı. (Tekvin 1:28) Bu büyük bir işti; sonuçta, hayvanlarla uyum içinde yaşayan kusursuz insan soyuyla dolu, dünya çapında bir cennet meydana gelecekti. Düşünün, bütün dünya cennete dönüşecekti! Ayrıca, Âdem ve Havva, Yehova’nın belirlediği yolda sadakatle yürürken, O’nunla iletişim içinde olacaklardı. (Tekvin 3:8 ile karşılaştırın.) Yaratıcı’yla sürekli, kişisel bir ilişkiye sahip olmak; gerçekten olağanüstü bir imtiyaz!

4. Âdem ve Havva nasıl güven ve vefa eksikliği gösterdi; bu, hangi feci sonuçlara yol açtı?

⁴ Yehova, ilk insan çiftine Aden’deki iyiyi ve kötüyü bilme ağacından yemeyi yasakladı. Bu, itaatlerini, yani Yehova’nın yolunda yürüme arzularını göstermek üzere onlara doğrudan verilen bir fırsattı. (Tekvin 2:17) Fakat çok geçmeden bu itaatleri denendi. Şeytan aldatıcı sözlerle geldiğinde, Âdem ve Havva’nın Yehova’ya vefalarını göstermeleri ve O’nun vaatlerini gerçekleştireceğine güvenmeleri gerekiyordu; itaatlerini sürdürmeleri buna bağlıydı. Ne yazık ki, onların vefası ve güveni eksikti. Şeytan, Havva’ya bağımsızlık teklif ettiğinde ve Yehova’yı yalan söylemekle suçladığında, Havva kandı ve Tanrı’ya itaatsizlik etti. Âdem de onu izleyerek günah işledi. (Tekvin 3:1-6; I. Timoteos 2:14) Sonuç olarak kayıpları çok büyük oldu. Yehova’nın iradesini ilerler tarzda yerine getirdikçe, O’nun yolunda yürümekten giderek daha büyük sevinç duyacaklardı. Şimdi ise, ölüm onları teslim alana dek yaşamları düş kırıklığı ve acıyla dolu olacaktı.—Tekvin 3:16-19; 5:1-5.

5. Yehova’nın uzun vadeli amacı nedir ve bu amacının gerçekleşmesini görmeleri için sadık insanlara nasıl yardım ediyor?

⁵ Buna rağmen Yehova, bir gün yeryüzünün kusursuz ve günahsız insanlar için cennet bir yuva olmasıyla ilgili amacını değiştirmedi. (Mezmur 37:11, 29) Yolunda yürüyenlerden ve bu vaadin gerçekleşmesini görmeyi ümit edenlerden kusursuz rehberliğini hiçbir zaman esirgemedi. İşitecek kulakları olan bizler için Yehova’nın sesi arkamızdan şöyle seslenmektedir: “Yol budur, bu yolda yürüyün.”—İşaya 30:21.

Bazıları Yehova’nın Yolunda Yürüdü

6. Eski devirlerde yaşamış hangi iki kişi Yehova’nın yolunda yürüdü; sonuç ne oldu?

⁶ Mukaddes Kitap kaydına göre, Âdem ve Havva’nın soyundan sadece bir azınlık Yehova’nın yolunda yürüdü. Habil bunların ilkiydi. O, vakitsiz öldüyse de, son nefesini verirken Yehova’nın lütfuna sahipti, bu nedenle de Tanrı’nın uygun gördüğü zamanda ‘diriltilecek adil olanların’ arasında bulunacaktır. (Resullerin İşleri 24:15) Habil, Yehova’nın yeryüzü ve insanlıkla ilgili büyük amacının nihai gerçekleşmesini görecektir. (İbraniler 11:4) Yehova’nın yolunda yürüyen başka biri Hanok’tu; onun bu ortamın nihai sonuyla ilgili peygamberliği Yahuda kitabında kayıtlıdır. (Yahuda 14, 15) Hanok da vakitsiz öldü. (Tekvin 5:21-24) Yine de onun “Allaha makbul olduğuna” tanıklık edildi. (İbraniler 11:5) Öldüğünde, Habil gibi, dirilmeyle ilgili kesin bir ümide sahipti; o da Yehova’nın amaçlarının gerçekleştiğini görecek kişilerin arasında olacaktır.

7. Nuh ve ailesi, Yehova’ya vefalarını ve güvenlerini nasıl gösterdiler?

⁷ Tufan öncesindeki dünya kötülüğe battıkça, Yehova’ya itaat giderek bir vefa sınavına dönüşmüştü. O dünyanın sonu yaklaşırken, Yehova’nın yolunda yürüyen sadece küçük bir grup insan vardı. Nuh ve ailesi Tanrı’yı dinledi ve söylediklerine güvendi. Onlar, önlerine konan görevleri sadakatle yerine getirdiler ve o günkü insan toplumunun kötü işlerine bulaşmayı reddettiler. (Tekvin 6:5-7, 13-16; İbraniler 11:7; II. Petrus 2:5) Vefayla ve güvenle itaat ettikleri için minnettar olabiliriz. Çünkü bu sayede Tufanda sağ kalıp atalarımız oldular.—Tekvin 6:22; I. Petrus 3:20.

8. İsrail milleti için, Yehova’nın yolunda yürümek neyi içeriyordu?

⁸ Zamanla, Yehova sadık Yakub’un torunlarıyla bir ahit kesti ve onlar Tanrı’nın özel milleti oldu. (Çıkış 19:5, 6) Yehova, ahit ilişkisi içinde olduğu kavme yazılı bir Kanun, kâhinler ve peygamberleri aracılığıyla yönlendirme sağladı. Fakat bu yönlendirmeyi izleyip izlememek İsraillilere bağlıydı. Yehova, peygamberinin İsraillilere şunları söylemesini sağladı: “Bakın, ben bugün önünüze bereketi ve lâneti koyuyorum; bugün size emretmekte olduğum Allahınız RABBİN emirlerini dinlerseniz, bereket; ve Allahınız RABBİN emirlerini dinlemezseniz, ve bilmediğiniz başka ilâhların ardınca yürümek için bugün size emretmekte olduğum yoldan saparsanız, lânet.”—Tesniye 11:26-28.

Neden Bazıları Yehova’nın Yolunu Terk Etti?

9, 10. Hangi durum yüzünden İsraillilerin Yehova’ya güvenmesi ve O’na olan vefalarını geliştirmesi gerekiyordu?

⁹ İsraillilerin de, Âdem ve Havva gibi, Yehova’ya güvenmeleri ve O’na vefalı olmaları gerekiyordu; onların da itaatlerini sürdürmeleri buna bağlıydı. İsrail, sürekli anlaşmazlık çıkaran komşularla çevrili küçük bir ulustu. Güneybatıda Mısır ve Habeşistan vardı. Kuzeydoğuda Suriye ve Asur vardı. Yakın çevrelerinde de Filistin, Ammon, Moab ve Edom vardı. Tüm bu uluslar zaman zaman İsrail’in düşmanı olduklarını göstermişlerdir. Ayrıca, hepsi, belirgin özelliği putlara tapınma, astroloji, bazen iğrenç seks ayinleri ve acımasızca sunulan çocuk kurbanları olan sahte dini uyguladılar. İsrail’in komşuları, büyük aileler meydana getirmek, verimli hasatlar elde etmek ve savaşlarda zafer kazanmak için tanrılarına güveniyorlardı.

¹⁰ Sadece İsrail tek bir Tanrı’ya, Yehova’ya tapınıyordu. Yehova, eğer kanunlarına itaat ederlerse, onlara büyük aileler, bol hasatlar ve düşmanlardan korunma gibi bereketler vaat etti. (Tesniye 28:1-14) Ne yazık ki, İsrail’de çok kişi itaat etmedi. Yehova’nın yolunda yürüyenlerden birçoğu da vefalarından dolayı acı çekti. Onlar, işkence gördüler, alaylara maruz kaldılar, kırbaçlandılar, hapsedildiler, taşlandılar ve soydaşları tarafından öldürüldüler. (Resullerin İşleri 7:51, 52; İbraniler 11:35-38) Bu, sadık kişiler için büyük bir deneme olmalıydı! Fakat Yehova’nın yolundan sapanlar neden böylesine çoktu? İsrail’in tarihinden iki örnek, onların yanlış düşünüşünü görmemize yardım edecektir.

Ahaz’ın Kötü Örneği

11, 12. (a) Suriye tarafından tehdit edilen, Ahaz ne yapmayı reddetti? (b) Güvenlik için hangi iki kaynağa yöneldi?

¹¹ Ahaz, MÖ sekizinci yüzyılda güneydeki Yahuda krallığında hüküm sürdü. Onun krallık dönemi barış içinde geçmedi. Bir keresinde, Suriye ve kuzeydeki İsrail krallığı kendisine karşı birleşerek savaş açtılar; o zaman “onun yüreği ve kavmının yüreği de öyle titredi.” (İşaya 7:1, 2) Fakat Yehova, Ahaz’a yardım teklif ettiğinde ve Kendisini denemeye davet ettiğinde, o bunu açıkça reddetti! (İşaya 7:10-12) Sonuç olarak Yahuda savaşı kaybetti ve birçok kayıp verdi.—II. Tarihler 28:1-8.

¹² Ahaz, Yehova’yı denemeyi reddederken, Asur kralından yardım istemeyi onur meselesi yapmadı. Yine de Yahuda komşularının elinde acı çekmeye devam etti. Asur da Ahaz’a karşı çıkıp ‘onu sıkıştırınca,’ kral “kendisini vurmuş olan Şam ilâhlarına kurban kesti, ve dedi: Mademki Suriye kırallarının ilâhları onlara yardım ettiler, bana yardım etsinler diye ben de onlara kurban keseceğim.”—II. Tarihler 28:20, 23.

13. Ahaz, Suriye’nin tanrılarına başvurmakla neyi gösterdi?

¹³ Daha sonra Yehova İsrail’e şunları söyleyecekti: “Faideli olanı sana öğreten, yürüyeceğin yolda seni güden, Allahın RAB benim. Keşke emirlerimi iyi dinliye idin! o zaman selâmetin ırmak gibi, salâhın da deniz dalgaları gibi olurdu.” (İşaya 48:17, 18) Ahaz, Suriye tanrılarına başvurmakla ‘yürümesi gereken yoldan’ ne kadar sapmış olduğunu gösterdi. O, başka milletlerin düşünüşüyle tamamen yanlış yola sürüklenerek, güvenlik için Yehova yerine onların sahte kaynaklarına bel bağladı.

14. Ahaz’ın sahte tanrılara başvurmakta neden hiçbir mazereti yoktu?

¹⁴ Milletlerin tanrılarının, Suriye’ninkiler de dahil, ‘değersiz tanrılar’ olduğu uzun zaman önce gösterilmişti. (İşaya 2:8) Daha önce, Kral Davud’un hükümdarlığı sırasında Suriyeliler Davud’un kulu olduğunda, Yehova’nın Suriye tanrılarından üstün olduğu açıkça görülmüştü. (I. Tarihler 18:5, 6) Gerçek güvenliği sadece “İlâhların Allahı, ve rablerin Rabbi, . . . . büyük, kudretli, ve heybetli Allah,” Yehova sağlayabilir. (Tesniye 10:17) Oysa Ahaz Yehova’ya sırtını dönüp güvenlik için milletlerin tanrılarına güvendi. Sonuç Yahuda için felaket oldu.—II. Tarihler 28:24, 25.

Yeremya ile Mısır’a Giden Yahudiler

15. Yeremya’nın günlerinde, Mısır’daki Yahudiler nasıl bir günah işlediler?

¹⁵ Kavminin gösterdiği büyük vefasızlık yüzünden, Yehova MÖ 607’de Babillilerin Yeruşalim’i ve mabedini yıkmasına izin verdi. Kavmin çoğunluğu Babil’e sürgüne gönderildi. Bazıları ise ülkesinde kaldı; onlardan biri de Yeremya idi. Vali Gedalya öldürüldüğünde, bu grup Yeremya’yı da alarak Mısır’a kaçtı. (II. Kırallar 25:22-26; Yeremya 43:5-7) Orada sahte tanrılara kurbanlar sunmaya başladılar. Yeremya, bu sadakatsiz Yahudilerin akıllarını başlarına getirmeye çalıştı, fakat onlar inatçıydılar. Yehova’ya dönmeyi reddettiler ve ‘gökler kraliçesine’ buhur yakmaya devam etmekte direttiler. Neden? Çünkü bu, onların ve atalarının ‘Yahuda şehirlerinde ve Yeruşalim sokaklarında yaptıkları’ şeydi ve ‘o zaman ekmeğe doyuyor ve iyilik görüyorlardı; kötülük görmüyorlardı.’ (Yeremya 44:16, 17) Yahudiler şunu da ileri sürdüler: “Gökler kıraliçasına buhur yakmağı, ve ona dökülen takdimeler dökmeği bıraktığımız vakitten beri, her şeye muhtaç olduk, ve kılıçla, ve kıtlıkla telef olduk.”—Yeremya 44:18.

16. Mısır’daki Yahudilerin düşünüş tarzı neden tamamen hatalıydı?

¹⁶ İnsan denen varlık ne kadar kolay unutuyor! Yahudilerin unuttuğu gerçekler neydi? Onlar, gerçekten de Yehova’nın kendilerine verdiği diyarda sahte tanrılara kurbanlar sunmuşlardı. Ahaz’ın zamanında olduğu gibi, bazen, irtidat yüzünden felaketle karşılaştılar. Yine de Yehova, ahit içinde olduğu kavmine karşı ‘geç öfkelendi.’ (Çıkış 34:6; Mezmur 86:15) Onları tövbeye yöneltmek için peygamberlerini gönderdi. Bazen, kavmin başında sadık bir kral bulunur ve Yehova tarafından bereketlenirdi; çoğunluğu sadakatsiz olmasına rağmen kavim bundan yarar görürdü. (II. Tarihler 20:29-33; 27:1-6) Mısır’daki Yahudiler, anayurtlarında sahip oldukları refahın sahte tanrılardan geldiğini iddia etmekle ne kadar hatalıydı!

17. Yahuda, yurdunu ve mabedini neden kaybetti?

¹⁷ MÖ 607’den önce, Yehova Yahuda’daki kavmi önemle şuna teşvik etti: “Sözümü dinleyin, ve ben size Allah olurum, ve siz de bana kavm olursunuz; ve size emrettiğim her yolda yürüyün ki, size iyilik olsun.” (Yeremya 7:23) Yahudiler, ‘Yehova’nın emrettiği her yolda’ yürümeyi reddettikleri için, mabetlerini ve yurtlarını kaybettiler. Bu ölümcül hatadan kaçındığımızdan biz de emin olalım.

Yehova Yolunda Yürüyenleri Bereketler

18. Yehova’nın yolunda yürüyenler ne yapmalı?

¹⁸ Geçmişte olduğu gibi bugün de Yehova’nın yolunda yürümek vefa, yani sadece O’na hizmet etmek üzere kararlılık gerektirir. Ayrıca, Yehova’nın vaatlerinin güvenilir olduğuna ve gerçekleşeceğine ilişkin tam bir iman, farklı sözlerle güven talep eder. Yehova’nın yolunda yürümek itaatli olmayı, diğer bir deyişle başka yöne sapmadan O’nun kanunlarını izlemeyi ve O’nun yüksek standartlarını korumayı da gerektirir. “RAB âdildir, adaleti sever.”—Mezmur 11:7.

19. Bugün birçokları hangi tanrılara tapınıyor; sonuçlar nedir?

¹⁹ Ahaz güvenlik için Suriye’nin tanrılarına bel bağladı. Mısır’daki İsrailliler, ‘gökler kraliçesinin,’ yani eski dönemde Ortadoğu’da yaygın şekilde tapınılan bir tanrıçanın, kendilerine maddi refah sağlayacağına güvendiler. Günümüzde, harfi anlamda ilah olmayan birçok tanrı var. İsa, Yehova yerine ‘zenginliğe’ hizmet etmeye karşı uyarıda bulunmuştu. (Matta 6:24) Resul Pavlus, ‘putperestlik olan tamahkârlıktan’ söz etti. (Koloseliler 3:5) Ayrıca ‘ilâhları karınları’ olanlardan da söz etti. (Filipililer 3:19) Evet para ve maddi şeyler, bugün tapınılan başlıca tanrılar arasındadır. Gerçekte, dinle ilişkili olan birçokları da dahil çoğu insan ümidini ‘zenginliğin kararsızlığına bağlıyor.’ (I. Timoteos 6:17) Birçokları bu tanrıların hizmetinde çok çalışıyor ve bazıları bunun karşılığını alıyor; en iyi evlerde oturuyor, pahalı şeylere sahip oluyor ve mükellef yemekler yiyorlar. Bununla birlikte herkes böyle bir zenginliğe sahip olamıyor. Olanlar bile sonunda bunların tek başına doyum verici olmadıklarını görüyorlar. Maddi şeyler emin değildir, geçicidir ve ruhi ihtiyaçları doyurmaz.—Matta 5:3.

20. Hangi dengeli tutumu sürdürmemiz gerekiyor?

²⁰ Bu ortamın son günlerinde yaşarken sağduyulu olmamız gerektiği doğrudur. Maddi yönden ailemizi geçindirmek için makul adımlar atmamız gerekiyor. Fakat eğer yüksek bir yaşam standardına, para kazanma uğraşına veya benzeri şeylere Yehova’ya hizmet etmekten daha çok değer veriyorsak, bir tür putperestliğe bulaşmış oluruz ki, bu da artık Yehova’nın yolunda yürümediğimiz anlamına gelir. (I. Timoteos 6:9, 10) Ya sağlık, para ya da başka konularda sorunlarla karşılaştığımızda ne denilebilir? Sorunlarının nedeni olarak Tanrı’ya hizmet etmeyi gösteren Mısır’daki Yahudiler gibi olmayalım. Tersine, Ahaz’ın reddettiği şeyi yapalım, yani Yehova’yı deneyelim. Rehberlik için vefayla Yehova’ya başvurun. O’nun rehberliğini güvenle uygulayın ve her durumu ve sorunu ele almak için gerekli güç ve hikmet için O’na dua edin. Sonra, Yehova’nın bereketini güvenle bekleyin.

21. Yehova’nın yolunda yürüyenler hangi bereketlere sahip oluyor?

²¹ İsrail’in tarihi boyunca Yehova, yolunda yürüyenleri bol bol bereketledi. Kral Davud şöyle terennüm etti: “Ya RAB, düşmanlarımdan ötürü adaletinde bana rehber ol.” (Mezmur 5:8) Yehova ona, daha sonraları Ahaz’ın başını ağrıtan komşu milletler karşısında askeri zaferler verdi. İsrail, Süleyman’ın yönetimi altında, yüzyıllar sonra Mısır’a giden Yahudilerin özlemini çektiği barış ve refahla bereketlendi. Yehova, Ahaz’ın oğlu Hizkiya’ya da güçlü Asur karşısında zafer verdi. (İşaya 59:1) Evet, Yehova’nın eli, “günahkârların yolunda” durmayan, ancak zevki Tanrı’nın kanununda olan vefalı hizmetçilerine yetişmek için kısa değildi. (Mezmur 1:1, 2) Aynı şey bugün de geçerlidir. Ancak, bugün Yehova’nın yolunda yürüdüğümüzden nasıl emin olabiliriz? Bu, sonraki makalede ele alınacak.

Yehova’nın Yolunda Yürümeye Devam Edelim

“RABBİ bekle, ve onun yolunu tut, ve yeri miras almak için seni yükseltecektir.”—MEZMUR 37:34.

1, 2. Yehova’nın yolunda yürümek, Kral Davud için neleri içeriyordu; bugün bizim için neleri gerektiriyor?

“GİDECEĞİM yolu bana bildir; çünkü canımı sana yükseltiyorum.” (Mezmur 143:8) Bugün İsa’nın takipçileri, Kral Davud’un bu sözlerini yürekten tekrarlıyorlar. Onlar Yehova’yı memnun edip O’nun belirlediği yolda yürümeyi içtenlikle istiyorlar. Bu neler içerir? Davud için bu, Tanrı’nın kanununu tutmak anlamına geliyordu. Milletlerle yapılan ittifakların yerine Yehova’ya güvenmeyi içeriyordu. Ve komşu halkların tanrılarına değil, Yehova’ya vefayla hizmet etmek anlamına geliyordu. İsa’nın takipçileri için Yehova’nın yolunda yürümek daha fazlasını içeriyor.

² Her şeyden önce, bugün Yehova’nın yolunda yürümek İsa Mesih’in fidye kurbanlığına iman ederek onu ‘yol, hakikat ve hayat’ olarak kabul etmek anlamına geliyor. (Yuhanna 3:16; 14:6; İbraniler 5:10) Ayrıca, birbirimize ve özellikle İsa’nın meshedilmiş kardeşlerine sevgi göstermeyi içeren ‘Mesih’in kanununu’ tutmak anlamına da geliyor. (Galatyalılar 6:2; Matta 25:34-40) Yehova’nın yolunda yürüyenler O’nun ilkelerini ve emirlerini severler. (Mezmur 119:97; Süleymanın Meselleri 4:5, 6) Onlar, İsa’nın, takipçilerine verdiği hizmete katılmakla ilgili değerli imtiyazlarını çok takdir ederler. (Koloseliler 4:17; II. Timoteos 4:5) Dua, günlük yaşamlarının ayrılmaz bir parçasıdır. (Romalılar 12:12) Onlar, ‘hikmetsizler gibi değil, fakat hikmetliler gibi nasıl yürüdüklerine dikkatle bakarlar.’ (Efesoslular 5:15) Ruhi zenginlikleri, geçici maddi yararlara veya yasak bedensel arzulara feda etmezler. (Matta 6:19, 20; I. Yuhanna 2:15-17) Ayrıca, Yehova’ya vefa ve güven duymak da yaşamsaldır. (II. Korintoslular 1:9; 10:5; Efesoslular 4:24) Neden? Çünkü eski İsrail’inkine oldukça benzeyen bir durumdayız.

Güven ve Vefa Gerekli

3. Neden vefa, iman ve güven Yehova’nın yolunda kalmamıza yardım edecek?

³ İsrail, putperest tapınmanın ahlaksız ayinlerine dalmış, düşmanca davranan komşularla çevrili küçük bir milletti. (I. Tarihler 16:26) Sadece İsrail, gözle görünmeyen hakiki Tanrı olan Yehova’ya hizmet ediyordu ve Yehova, onlardan yüksek ahlak standartlarını korumalarını istiyordu. (Tesniye 6:4) Benzer şekilde bugün, sadece birkaç milyon insan Yehova’ya tapınıyor; onlar da, standartları ve dinsel görüşleri kendilerininkinden çok farklı olan, yaklaşık altı milyar nüfuslu bir dünyada yaşıyorlar. Eğer bu birkaç milyonun içindeysek, yanlış yönde etkilenmeye karşı tetikte olmalıyız. Bunu nasıl yapabiliriz? Yehova Tanrı’ya vefa ve iman göstermek ve vaatlerini gerçekleştireceği yönünde sağlam bir güven beslemek tetikte olmamıza yardım edecektir. (İbraniler 11:6) Bu, dünyanın ümit bağladığı şeylere güvenmemizi önleyecektir.—Süleymanın Meselleri 20:22; I. Timoteos 6:17.

4. Milletler neden ‘zihnen karanlıktadır’?

⁴ Resul Pavlus, İsa’nın takipçilerinin dünyadan ne kadar farklı olmaları gerektiğini şu sözlerle belirtti: “İmdi bunu diyor, ve Rabde şehadet ediyorum; Milletlerin fikir boşluğu ile kendilerinde olan cehalet sebebile, yüreklerinin katılığı sebebile, anlayışlarında kararmış, Allahın hayatına yabancı olmuş olarak yürüdükleri gibi, siz artık yürümeyin.” (Efesoslular 4:17, 18) İsa, ‘gerçek ışıktır.’ (Yuhanna 1:9) Onu reddeden veya ona inandığını iddia edip de ‘Mesih’in kanununa’ uymayan herkes ‘anlayışında kararmıştır,’ yani zihnen karanlıktadır. Onlar, Yehova’nın yolundan çok uzakta olup, ‘Tanrı’nın yaşamına yabancılaşmışlardır.’ Dünyevi meselelerde ne kadar hikmetli olduklarını düşünürlerse düşünsünler, yaşama götüren tek bilgi olan Yehova ve İsa Mesih’in bilgisi hakkında ‘cehalet içindedirler.’—Yuhanna 17:3; I. Korintoslular 3:19.

5. Hakikat ışığı dünyada parlamasına rağmen, neden birçok yürek karşılık vermiyor?

⁵ Bununla birlikte, hakikat ışığı dünyada parlamaktadır! (Mezmur 43:3; Filipililer 2:15) “Hikmet dışarıda yüksek sesle bağırıyor.” (Süleymanın Meselleri 1:20) Yehova’nın Şahitleri geçen yıl komşularıyla Yehova Tanrı ve İsa Mesih hakkında konuşmak üzere bir milyardan fazla saat harcadılar. Yüz binlerce kişi olumlu karşılık verdi. Bununla birlikte, birçok kişinin olumlu karşılık vermemesine şaşırmalı mıyız? Hayır. Pavlus onların ‘yüreklerinin katılığından’ söz etti. Bazıları, bencillik veya para sevgisi yüzünden duyarsız yüreklere sahiptir. Başkaları, sahte dinden veya günümüzde çok yaygın olan dindışı bakış açısından etkileniyor. Yaşamda karşılaşılan dayanılması güç durumlar da birçoklarının Tanrı’ya sırt çevirmesine neden olmuştur. Başkaları da Yehova’nın yüksek ahlak standartlarını karşılamayı reddediyor. (Yuhanna 3:20) Yehova’nın yolunda yürüyen birinin yüreği de bu konularda duyarsızlaşabilir mi?

6, 7. Yehova Tanrı’ya tapınmalarına rağmen, İsrailliler hangi olaylarda hakiki tapınmadan saptılar, neden?

⁶ Pavlus’un gösterdiği gibi, bu İsraillilerin başına geldi. Şunları yazdı: “Ve onlar kötü şeylere iştihalı oldukları gibi, biz de iştihalı olmıyalım diye bu şeyler bize misaller oldu. Onlardan bazıları gibi putperest de olmayın; nitekim yazılmıştır: ‘Kavm yemeğe ve içmeğe oturdu, ve oynamağa kalktılar.’ Ve zina etmiyelim, nitekim onlardan bazıları zina ettiler, ve bir günde yirmi üç bin kişi düştüler.”—I. Korintoslular 10:6-8.

⁷ Pavlus burada ilk önce, İsrail’in Sina Dağının eteğinde altın buzağıya tapınması olayına değiniyor. (Çıkış 32:5, 6) Bu, daha birkaç hafta önce tutmayı kabul ettikleri Tanrısal emre tam bir itaatsizlikti. (Çıkış 20:4-6; 24:3) Sonra Pavlus, İsrail’in Moab kızlarıyla birlikte Baal’in önünde eğilmesinden söz ediyor. (Sayılar 25:1-9) ‘Oynamak’ ve kendini zevke vermek buzağıya tapınmanın bir özelliğiydi.a İğrenç bir cinsel ahlaksızlık Baal’e tapınmanın ayrılmaz parçasıydı. (Vahiy 2:14) İsrailliler neden bu günahları işlediler? Çünkü onlar ister putperestlik, ister buna eşlik eden ahlaksız davranışlar olsun, yüreklerinin ‘kötü şeyler arzulamasına’ izin verdiler.

8. İsrail’in içine düştüğü durumdan hangi dersi çıkarabiliriz?

⁸ Pavlus, bu olaylardan ders almamız gerektiğine işaret ediyor. Hangi dersleri almalıyız? İsa’nın bir takipçisinin altın bir buzağının ya da eski bir Moab tanrısının önünde eğilmesi düşünülemez. Fakat ahlaksızlık ya da kontrolden çıkmış zevk düşkünlüğü hakkında ne denilebilir? Bunlar günümüzde yaygındır ve eğer yüreğimizde bu tür bir arzu gelişmesine izin verirsek, sonunda Yehova ile aramıza gireceklerdir. Bu bizi, putperestlik yapmakla aynı sonuca götürecektir: Tanrı’ya yabancılaşmak. (Koloseliler 3:5 ve Filipililer 3:19 ile karşılaştırın.) Pavlus, bu olaylarla ilgili sözlerini iman kardeşlerini şöyle teşvik ederek bitirir: “Putperestlikten kaçın.”—I. Korintoslular 10:14.

Tanrı’nın Yolunda Yürürken Aldığımız Yardım

9. (a) Yehova’nın yolunda yürümeye devam etmek üzere hangi yardımı alıyoruz? (b) ‘Arkamızdaki sesi’ işitmenin bir yolu hangisidir?

⁹ Yehova’nın yolunda yürümeye kararlıysak, yardımsız kalmayacağız. İşaya şu peygamberlikte bulundu: “Siz sağa yahut sola sapınca, kulakların: Yol budur, bu yolda yürüyün, diye arkandan bir ses işitecek.” (İşaya 30:21) ‘Kulaklarımız arkamızdaki bu sesi’ nasıl işitiyor? Aslında, hiç kimse bugün Tanrı’dan gelen bir ses duymuyor veya kişisel bir mesaj almıyor. İşittiğimiz “ses” hepimize aynı şekilde geliyor. Bu ses, en başta Tanrı’nın düşüncelerini ve O’nun insanlarla ilişkilerinin bir kaydını içeren ilham edilmiş Kutsal Yazılar, yani Mukaddes Kitap aracılığıyla geliyor. Her gün, ‘Tanrı’nın yaşamına yabancı olmuş’ kaynakların propagandasıyla karşı karşıya kalıyoruz; bu nedenle ruhi sağlığımızın iyi olabilmesi için, Mukaddes Kitabı düzenli olarak okumamız ve üzerinde derin düşünmemiz gerekiyor. Bu, “boş şeylerden” kaçınmamıza ve ‘her iyi iş için bütünüyle donatılmış ve tam yeterli’ olmamıza yardım edecektir. (Resullerin İşleri 14:14, 15; II. Timoteos 3:16, 17) Bizi güçlendirecek, pekiştirecek ve ‘yolumuzu başarılı kılmamıza’ yardım edecektir. (Yeşu 1:7, 8) Bu nedenle Yehova’nın Sözü önemle şu teşvikte bulunuyor: “Şimdi, ey oğullar, beni dinleyin; çünkü yollarımı tutanlar mutludur. Öğretişi dinleyin, ve hikmetli olun, ve onu reddetmeyin.”—Süleymanın Meselleri 8:32, 33.

10. ‘Arkamızdaki sesi’ işitmenin ikinci bir yolu hangisidir?

¹⁰ Ayrıca ‘arkamızdaki bu ses,’ ‘gıdayı uygun zamanda sağlayan sadık ve basiretli köle’ aracılığıyla da işitilmektedir. (Matta 24:45-47) Kölenin bu gıdayı sağlama yollarından biri, Mukaddes Kitaba dayalı yayınlardır ve son yıllarda bu tür gıda bol miktarda sunulmaktadır. Örneğin, Kule dergisi aracılığıyla peygamberliklerle ilgili anlayışımız gelişmektedir. Bu dergide, artan kayıtsızlığa rağmen, vaaz etme ve insanları İsa’nın öğrencisi yapma işinde sebat etmek üzere yüreklendiriliyoruz; tuzaklardan kaçınmak üzere yardımlar alıyoruz ve Tanrısal nitelikleri geliştirmeye ısrarla teşvik ediliyoruz. Uygun zamanda gelen bu gıdaya çok değer veriyoruz!

11. ‘Arkamızdaki sesi’ işitmenin üçüncü bir yolunu açıklayın.

¹¹ Sadık ve basiretli köle, gıdayı ayrıca düzenli ibadetlerimiz aracılığıyla da sağlıyor. Bunlar, yöresel cemaat ibadetlerimizi, yılda iki kez çevre düzeyinde yapılan ibadetlerimizi ve yıllık bölge ibadetlerimizi içermektedir. İsa’nın sadık bir takipçisinin bu ibadetlere değer vermemesi düşünülebilir mi? Bunlar, Yehova’nın yolunda yürürken bizi destekleyen yaşamsal yardımlardır. Birçoğumuz, işte ya da okulda inancımızı paylaşmayan insanlarla uzun saatler geçirmek zorunda olduğumuzdan, bu ibadetlerde düzenli olarak bir araya gelmek gerçekten yaşamsaldır. İbadetler, ‘birbirimizi sevgi ve iyi işlere teşvik etmek’ için iyi bir fırsat sağlar. (İbraniler 10:25) Kardeşlerimizi ve onlarla bir arada olmayı seviyoruz.—Mezmur 133:1.

12. Yehova’nın Şahitleri ne yapmaya kararlılar ve çok yakın bir geçmişte bunu nasıl ifade ettiler?

¹² Bugün yaklaşık altı milyon kişi bu ruhi gıdayla güçlenmiş olarak Yehova’nın yolunda yürüyor ve başka milyonlarca kişi de bunu öğrenmek için Mukaddes Kitabı inceliyor. Milyarlara varan dünya nüfusuyla karşılaştırıldığında sayılarının çok az olması onlarda cesaret kırıklığı yaratıp morallerini bozuyor mu? Kesinlikle hayır! Onlar Yehova’nın iradesini vefayla yapmak üzere ‘arkalarındaki sese’ sürekli kulak vermeye kararlılar. Bu kararlılığın bir kanıtı olarak, 1998/1999 döneminde yapılan “Tanrı’nın Belirlediği Yaşam Yolu” Bölge İbadetlerine ve Uluslararası İbadetlere katılanlar içten tavırlarını dile getiren bir kararı kabul ettiler. Bu kararın metni aşağıdadır.

Karar

13, 14. Yehova’nın Şahitleri dünya durumuyla ilgili hangi gerçekçi görüşe sahipler?

¹³ “Bizler, ‘Tanrı’nın Belirlediği Yaşam Yolu’ Bölge İbadeti için bir araya gelmiş Yehova’nın Şahitleri olarak, Tanrı’nın yolunun en iyi yaşam yolu olduğunu tüm yürekten kabul ediyoruz. Ancak bugün insanlığın büyük çoğunluğunun bizimle aynı görüşte olmadığını fark ediyoruz. İnsan toplumu, en iyi yaşam yoluyla ilgili sayısız kavramlar, felsefeler ve dinsel fikirler geliştirip denemiştir. İnsan tarihine ve günümüzdeki dünya durumuna dürüstçe bakacak olursak, Yeremya 10:23’te kayıtlı şu Tanrısal bildirinin gerçek olduğunu görürüz: ‘Adımlarını doğrultmak yürüyen insanın elinde değildir.’

¹⁴ Bu sözlerin doğruluğunun kanıtlarını her geçen gün daha da çok görüyoruz. İnsan toplumunun büyük bir çoğunluğu, Tanrı’nın belirlediği yaşam yolunu umursamıyor. İnsanlar kendi gözlerinde doğru olanın ardınca gidiyorlar. Bunun sonuçları fecidir: ailelerin parçalanması ve çocukların rehberlikten yoksun kalmasına yol açıyor; yaygın çapta görülen maddecilik, boşluk duygusu ve düş kırıklığıyla sonuçlanıyor; amaçsızca işlenen suçların ve şiddetin kurbanı olan sayısız insan var; etnik çatışmalar ve savaşlar korkunç sayıda can kaybına neden oluyor; her yerde görülen ahlaksızlık, cinsel yolla geçen hastalık salgınını körüklüyor. Bunlar mutluluk, barış ve güvenlik arayışını engelleyen bir yığın karmaşık sorunun yalnızca birkaçıdır.

15, 16. Tanrı’nın belirlediği yaşam yoluyla ilgili olarak, kararda hangi kesin tutum ifade edildi?

¹⁵ İnsanlığın içinde bulunduğu üzücü durum ve ‘her şeye kadir Tanrı’nın büyük gününün savaşının’ yakınlığı karşısında, (Vahiy 16:14, 16) biz Yehova’nın Şahitleri olarak şu kararı alıyoruz:

¹⁶ Bir: Bizler kendimizi Yehova’ya ait görüyoruz, kendimizi kişisel olarak kayıtsız şartsız O’na vakfettik ve Yehova’nın Oğlu İsa Mesih vasıtasıyla sağladığı fidyeye karşı sarsılmaz imanımızı koruyacağız. Tanrı’ya şahitleri olarak hizmet ederek ve İsa Mesih’in hükümdarlığı yoluyla ifade edilen egemenliğine tabi olarak, O’nun yaşam yolunda yürümeye kararlıyız.

17, 18. Yehova’nın Şahitleri, ahlaksal standartlar ve İsa’nın takipçilerine özgü kardeşlik konusunda hangi konumu koruyacaklar?

¹⁷ İki: Bizler Mukaddes Kitabın yüksek ahlaksal ve ruhi standartlarına bağlı kalmaya devam edeceğiz. Fikir boşluğu içinde yürüyen milletlerin yolundan uzak durmaya kararlıyız. (Efesoslular 4:17-19) Yehova’nın önünde temiz ve bu dünyadan lekesiz kalmak bizim kararımızdır.—Yakub 1:27.

¹⁸ Üç: Dünya çapında bir kardeşler topluluğu olarak Kutsal Yazılara dayanan konumumuzdan hiç ayrılmayacağız. Bizler, kendimizi ırksal, ulusal, etnik nefret ya da bölücülük tuzağına kaptırmadan, milletler arasında, İsa’nın takipçilerine özgü tarafsızlığımızı sürdüreceğiz.

19, 20. (a) İsa’nın takipçisi ana-babalar ne yapacaklar? (b) İsa’nın tüm hakiki takipçileri kendilerini Mesih’in öğrencileri olarak tanıtmaya nasıl devam edecekler?

¹⁹ Dört: Biz ana-babalar, Tanrı’nın yolunu çocuklarımızın içine yerleştireceğiz. Mukaddes Kitabı düzenli şekilde okuyarak, aile tetkikimizi yaparak ve gerek cemaate gerekse de tarla hizmetine tüm benliğimizle katılarak da İsa’nın takipçilerine özgü yaşayışla, örnek olacağız.

²⁰ Beş: Yaratıcımız’ın bize örnek olduğu Tanrısal nitelikleri geliştirmeye uğraşacağız ve İsa gibi biz de Tanrı’nın kişiliğini ve davranış tarzını örnek alacağız. (Efesoslular 5:1) Kararımız, kendimizi Mesih’in öğrencileri olarak tanıtma amacıyla tüm işlerimizi sevgiyle yapmaktır.—Yuhanna 13:35.

21-23. Yehova’nın Şahitleri ne yapmaya devam edecekler; onlar neye yürekten inanıyorlar?

²¹ Altı: Tanrı’nın Gökteki Krallığının iyi haberini durmaksızın vaaz ederek, kişileri İsa’nın öğrencileri yapmaya, Tanrı’nın yaşam yolunda eğitmeye ve cemaat ibadetlerinde daha fazla eğitim almaya teşvik etmeye devam edeceğiz.—Matta 24:14; 28:19, 20; İbraniler 10:24, 25.

²² Yedi: Hem bireyler hem de dinsel bir teşkilat olarak, Tanrı’nın iradesine yaşamımızda ilk yeri vermeye devam edeceğiz. Tanrı’nın Sözü olan Mukaddes Kitabı rehber olarak kullanıp sağa ya da sola sapmayacağız ve böylece Tanrı’nın yolunun dünyanın izlediği yollardan çok daha üstün olduğunu doğrulayacağız. Bizler, Tanrı’nın belirlediği yaşam yolunu, kararlı ve sadık bir tavırla, şimdi ve sonsuza dek izlemeye kararlıyız!

²³ Bizler bu kararı veriyoruz, çünkü Tanrı’nın, iradesini yapanın sonsuza dek duracağına dair verdiği sevgi dolu vaade tam bir güven besliyoruz. Bizler bu kararı veriyoruz, çünkü Kutsal Yazıların ilkelerini, öğütlerini ve tembihlerini uygulamanın bugün en iyi yaşam yolunu oluşturduğuna ve gerçek yaşamı elde edebilmemiz için gelecekle ilgili mükemmel bir temel attığına yürekten inanıyoruz. (I. Timoteos 6:18; II. Timoteos 4:7b, 8) Ve daha da önemlisi, bizler bu kararı veriyoruz, çünkü Yehova Tanrı’yı tüm yüreğimizle, benliğimizle, zihnimizle ve gücümüzle seviyoruz!

24, 25. Önerilen karara nasıl karşılık verildi; Yehova’nın yolunda yürüyenler neye kararlılar?

²⁴ Bu Bölge İbadetinde hazır bulunup bu karara katılanlar lütfen EVET desinler!”

²⁵ Tüm dünyada yüzlerce toplantı yerinde ve stadyumda, katılanların bu karara gürlercesine verdiği “EVET!” yanıtı yankılandı. Yehova’nın Şahitleri, Tanrı’nın yolunda yürümeye devam edeceklerinden kuşku duymuyorlar. Yehova’ya ve O’nun vaatlerini gerçekleştireceğine tam bir güvenleri ve imanları var. Onlar, her durumda Yehova’ya vefalı kalırlar. Ve O’nun iradesini yapmaya kararlıdırlar.

‘Tanrı Bizimledir’

26. Yehova’nın yolunda yürüyenlerin sahip oldukları mutluluk nedir?

²⁶ Yehova’nın Şahitleri mezmur yazarının şu teşvikini unutmazlar: “RABBİ bekle, ve onun yolunu tut, ve yeri miras almak için seni yükseltecektir.” (Mezmur 37:34) Pavlus’un şu yüreklendirici sözlerini de her zaman hatırlarlar: “Eğer Allah bizimle ise, bize karşı kim vardır? Kendi Oğlunu esirgemiyen, fakat hepimiz için onu teslim eden, onunla beraber de bütün şeyleri bize nasıl ihsan etmiyecektir?” (Romalılar 8:31, 32) Evet, yolunda yürümeye devam edersek, Yehova “zevk için bize her şeyi zengince” bağışlayacaktır. (I. Timoteos 6:17) Bizim için, Yehova’nın yolunda sevgili kardeşlerimizle yan yana yürümekten daha iyi bir şey olabilir mi? Yanımızda duran Yehova’nın verdiği destekle, bu yolda kalmaya ve sona kadar dayanmaya kararlı olalım. Tanrı’nın, belirlediği vakitte tüm vaatlerini gerçekleştireceğini göreceğimize de tam bir güven besleyelim.—Titus 1:2, 3.