5. İsa’nın hakiki takipçileri için söz konusu bile olmayan şey nedir?

⁵ Sözde Hıristiyanların özellikle 20. yüzyılda sık sık yaptığı gibi hemcinslerine savaş açmak, İsa’nın hakiki takipçileri için söz konusu bile olamaz. (Yakub 4:1-4) Gerçi, onların Tanrı’yı yanlış tanıtan öğretilere karşı savaştığı doğrudur, fakat bu savaş kişilere zarar vermek için değil, yardım etmek için tasarlanmıştır. Dinsel farklılıklar nedeniyle başkalarına eza etmek ya da ulusal etkenler yüzünden fiziksel zarara yol açmak, hakiki Hıristiyanlıkla taban tabana zıttır. Pavlus İsa’nın Roma’daki takipçilerine şu talimatı vermişti: “Mümkünse, bütün insanlarla elinizden geldiği kadar, selâmette olun.”—Romalılar 12:17-19; II. Timoteos 2:24, 25.

Neden ‘Savaş Vakti’?

7, 8. (a) Barışçı tutumlarına rağmen, Yehova’nın Şahitleri’nin günlerimizle ilgili görüşü nedir? (b) İsa’nın takipçilerinin sürdürdüğü savaşta kullandıkları başlıca silah nedir?

⁷ Barışçı tutumlarına rağmen, Yehova’nın Şahitleri günlerimizin daha çok bir ‘savaş vakti’ olduğu görüşündedir. Tabii bu, gerçek anlamıyla bir savaş değildir, çünkü Mukaddes Kitaptaki mesajı başkalarına silah zoruyla kabul ettirmeye çalışmak Tanrı’nın şu davetiyle çelişir: “İstiyen meccanen hayat suyu alsın.” (Vahiy 22:17) Burada din değiştirmeye zorlamak da söz konusu değildir! Yehova’nın Şahitlerinin sürdürdüğü savaş kesinlikle ruhi bir savaştır. Pavlus şöyle yazmıştı: “Cengimizin silâhları cismanî değildirler, fakat kaleleri yıkması için Allah indinde kudretlidirler.”—II. Korintoslular 10:4; I. Timoteos 1:18.