Dullar Nelere İhtiyaçları Var? Nasıl Yardım Edebilirsiniz?

Jeanne küçük evinin loş mutfağında, her zamanki gibi masayı kuruyor. Canı istemese de bir şeyler yemesi gerek. Birden alışkanlıktan masaya iki tabak koyduğunu fark ediyor ve . . . . gözyaşlarına boğuluyor. Aslında Jeanne kocasını iki yıl önce kaybetti.

BU KAYBI yaşamamış olanların insanın eşini kaybetmesinin ne kadar acı olduğunu anlaması mümkün değil. Aslında insan bu korkunç gerçeği ancak zaman içinde kabullenebilir. Örneğin 72 yaşındaki Beryl kocasının ani ölümünü kabullenemedi. Şöyle diyor: “Bunun gerçek olduğuna inanamıyordum. Her an kapıdan içeri girecekmiş gibi geliyordu.”

Kolu ya da bacağı kesilen kişiler bazen, kesilmiş olan kollarının ya da bacaklarının hâlâ yerinde olduğunu hissederler. Aynı şekilde eşini kaybetmenin büyük üzüntüsünü yaşayan kişiler de çok sevdikleri eşlerini bazen bir kalabalığın içinde gördüklerini zanneder veya artık yanlarında olmayan eşleriyle konuştuklarını fark ederler.

Daha önce sözü edilen Beryl şöyle diyor: “Dostlarım bana inanılmaz destek oldu. Fakat birçok kişinin eşim hakkında konuşmaktan kaçındığını fark ettim. Sanki John diye biri hiç yaşamamıştı, bu beni biraz üzdü.”