“Ezelden Ben Dikildim”

Süleymanın Meselleri 8. bapta hikmetin kişileştirilmesiyle, sadece soyut bir niteliğin özellikleri açıklanmış değildir. Orada aynı zamanda simgesel olarak Yehova’nın yarattığı en önemli varlığa değinilir. Hikmet sözlerine şöyle devam eder: “RAB, yolunun başlangıcında, kadim işlerinden evel beni teşkil etti. Dünya var olmadan evel, başlangıçta, ezelden ben dikildim. Enginler yokken, suları bol pınarlar yokken doğmuştum. O, dünyayı ve kırları, ve dünya toprağının başlangıcını daha yapmadan, dağlar daha yerleştirilmeden; tepelerden önce ben doğmuştum.”—Süleymanın Meselleri 8:22-26.

Kişileştirilmiş hikmetin yukarıdaki tanımı Kutsal Yazılarda “Kelâm [Söz]” hakkında belirtilenlere ne kadar uyuyor! Resul Yuhanna şöyle yazdı: ‘Söz başlangıçta vardı ve Söz Tanrı ile beraber idi ve Söz bir tanrı idi.’ (Yuhanna 1:1) Kişileştirilmiş hikmet simgesel olarak Tanrı’nın Oğlu İsa Mesih’in insan öncesi varlığını temsil eder.b

İsa Mesih hakkında şunlar yazılmıştır: “Bütün hilkatin ilk doğanı odur; çünkü göklerde ve yeryüzünde, görünen ve görünmiyen, . . . . bütün şeyler onda yaratıldı.” (Koloseliler 1:14-16) Kişileştirilmiş hikmet sözlerini şöyle sürdürür: “[Yehova] Gökleri hazırladığı zaman ben orada idim; enginin yüzü üzerine kubbeyi koyduğu zaman, yukarıdan asümanı kuvvetlendirdiği zaman, enginin pınarlarına kuvvet verildiği zaman, sular onun emrinden öte geçmesinler diye denize sınır koyduğu zaman, dünyanın temellerini pekiştirdiği zaman, yapıcı olarak onun yanında idim; ve her gün onun sevinci idim. Her vakit onun önünde sevinirdim, meskûn olan dünyasında sevinirdim; ve sevincim âdem oğulları ile idi.” (Süleymanın Meselleri 8:27-31) Yehova’nın ilk doğan Oğlu, göklerin ve yerin eşsiz Yaratıcısı olan babasının yanında etkin şekilde çalışıyordu. Yehova Tanrı ilk insanı yaratırken Oğlu O’nun yanında “yapıcı”, yani Ustabaşı olarak bulunuyordu. (Tekvin 1:26) Tanrı’nın Oğlunun insanlığa büyük bir ilgi hatta sevgi duymasına şaşmamalı!

“Beni Dinliyen Adama Ne Mutlu!”

Tanrı’nın Oğlu kişileştirilmiş hikmet olarak şunları söyler: “Şimdi, ey oğullar, beni dinleyin; çünkü yollarımı tutanlar mutludur. Öğretişi dinleyin, ve hikmetli olun, ve onu reddetmeyin. Her gün kapılarımda uyanık duran, kapılarımın süvelerini bekliyen, beni dinliyen adama ne mutlu! Çünkü beni bulan hayat bulur, ve RAB tarafından rızaya nail olur. Fakat bana karşı günah eden kendi canına gadreder; bütün benden nefret edenler ölümü severler.”—Süleymanın Meselleri 8:32-36.

İsa Mesih Tanrı’nın hikmetinin somut halidir. ‘Hikmetin ve bilginin tüm hazineleri kendisinde [Mesih’te] özenle saklanmıştır.’ (Koloseliler 2:3) Öyleyse onu dikkatle dinleyelim ve adımlarını yakından izleyelim. (I. Petrus 2:21) Onu reddetmek kendimize işkence etmek ve ölümü sevmek anlamına gelir, çünkü “başka hiç birinde kurtuluş yoktur.” (Resullerin İşleri 4:12) Gerçekten de, İsa’yı kurtuluşumuz için Tanrı’nın sağladığı kişi olarak kabul edelim. (Matta 20:28; Yuhanna 3:16) Böylece ‘hayat bulmak ve Yehova’nın rızasını almaktan’ kaynaklanan mutluluğu yaşayacağız.