12. (a) Özdeyişler kitabının birinci kısmı nasıl bir şiirdir? (b) Bu şiir hikmet ve insan davranışları hakkında neler anlatır? (c) Özdeyişler 1:7 tüm kitapta yinelenen hangi temayı dile getirir?

¹² Birinci Kısım (1:1–9:18). Bu kısım bir babanın oğluyla konuşması şeklinde yazılmış, birbiriyle bağlantılı kısa konuşmalardan oluşan bir şiir şeklindedir. İnsanın, yüreğini, yani tüm kişiliğini şekillendirmesi ve arzularını yönlendirmesi için hikmete ihtiyacı olduğunu gösterir. Hikmetin değerini, insana kazandırdığı mutluluk, hoşnutluk, barış ve yaşam gibi güzel şeyleri anlatır (1:33; 3:13-18; 8:32-35). Ayrıca, bunun tam tersi olan hikmet eksikliğini, onun sonucunda yaşanan sıkıntıları ve ölümü de anlatır (1:28-32; 7:24-27; 8:36).

Bu kısımda iki kez hikmetin meydanlarda seslendiğinden söz edilir; bu onun elde edilebilir, erişilebilir olduğunu gösterir (1:20, 21; 8:1-11). Kişileştirilen hikmet deneyimsiz olanlara hoş sözlerle hitap ederken betimlenir. Sözleri, yeryüzünün yaratılışıyla ilgili bazı konulara da ışık tutar (1:22-33; 8:4-36). Özdeyişler gerçekten de hayranlık uyandıran bir kitaptır. Birinci kısım en başındaki temayla kapanır: “Hikmet Yehova korkusuyla başlar” (9:10).