Şeytan’ın veya cinlerinin insanları etkisi altına alabileceği inancı kısa zamanda, büyücülükten ve cadılıktan aşırı korkma gibi, ortak bir kuşkunun oluşmasına yol açtı. 13. ila 17. yüzyıllar arasında cadı korkusu tüm Avrupa’da hızla yayıldı ve Avrupalı sömürgeciler aracılığıyla Kuzey Amerika’ya da ulaştı. Protestan reformcular Martin Luther ve Jean Calvin bile cadı avını onayladılar. Avrupa’da cadılık davaları, Engizisyon ve dindışı mahkemelerin yaydığı asılsız söylentilere ya da kasıtlı suçlamalara dayanıyordu. Masum insanlara “suçunu” zorla itiraf ettirmek için genellikle işkence yapılıyordu.

Suçlu bulunanlar ya yakılarak, ya da İngiltere ve İskoçya’daki gibi asılarak ölüme mahkûm edilebiliyordu. The World Book Encyclopedia’da kurbanların sayısı hakkında şöyle deniyor: “Bazı tarihçilere göre, Hıristiyan kilisesi 1484’ten 1782’ye kadar cadılık suçlamasıyla yaklaşık 300.000 kadını öldürdü.” Ortaçağdaki bu trajedinin sorumlusu Şeytan ise, kullandığı araçlar kimdi? Kurbanlar mı, zulüm yapan bağnaz dindarlar mı?

[Sayfa 6’daki resim]

Cadı korkusu yüz binlerce kişinin idam edilmesine neden oldu

[Tanıtım notu]

Bildersaal deutscher Geschichte kitabından