Rahel ile Lea arasındaki rekabeti gösteren bir diğer olayda, Lea’nın oğlu Ruben birkaç “lüffah”, yani adamotu bulmuştu. Bu bitkinin meyvelerinin gebe kalmaya yardımcı olduğu düşünülüyordu. Rahel bunlardan biraz isteyince Lea sert şekilde şöyle karşılık verdi: “Kocamı aldığın yetmiyor mu? Oğlumun lüffahlarını da mı alacaksın?” Bazıları bu sözlerden Yakub’un, Rahel’le Lea’yla olduğundan daha çok birlikte olduğu sonucunu çıkarıyor. Muhtemelen Rahel, Lea’nın yakınmakta haklı olduğunu fark etti ki ona şöyle dedi: “Öyle ise, oğlunun lüffahlarına bedel bu gece seninle yatacak.” Bu nedenle Yakub o akşam eve gelince Lea ona şöyle dedi: “Benim yanıma gireceksin; çünkü seni oğlumun lüffahları ile kiraladım” (Tekvin 30:15, 16).

Adamotunun bir yararı olmadı. Fakat Yehova onu ‘hatırlayıp’ dualarını cevaplandırdığı için Rahel evliliklerinin altıncı yılında gebe kaldı ve Yusuf’u doğurdu. Rahel ancak o zaman “Allah utancımı kaldırdı” diyebildi (Tekvin 30:22-24).