“Erkekçe Davranın”
1 İnsanlara evlerinde veya başka fırsatlarda konuşurken, bazen aile reisi ailenin dinsel durumuyla karşısının ilgilendiğini söyler. Oysa Mukaddes Kitap erkeğe, ailesinin ve cemaatin ruhi menfaatlerine bakmak sorumluluğunu yüklediği için, Yehova’nın Şahitleri toplumunda erkeğin önemli bir rolü vardır.—I. Kor. 16:13.
2 Bir erkek ailesinin ruhi refahıyla ilgilenip dinsel faaliyette önderlik edince, bu, genellikle başkalarının dikkatini çekiyor. Erkeklerin, Mukaddes Kitap tetkikleri ve toplantılarda hazır bulunarak bizimle müşareket etmeğe başlayıp daha sonra vaftize ve olgunluğa doğru ilerlediklerini gördükçe seviniyoruz. Onların aramızda olmaları bizim için muhakkak ki büyük bir sevinçtir ve onlardan cemaatteki koyun benzeri kişilere ruhen ihtimam gösterme işine katılabilecekleri duruma doğru ilerlemeğe devam etmelerini bekliyoruz.
3 Cemaatteki ihtiyarların büyük bir sorumluluğu var. Onlar, sadece kendilerine ve ailelerine bakmakla kalmayıp, başkalarının ruhi ihtiyaçlarına da ilgi göstermelidirler. İnsanların problemleriyle uğraşıp onlara Mukaddes Yazılara dayanan nasihat vermeğe gayret ederken çok defa gecenin geç saatlerine kadar kendilerinden veriyorlar. İhtiyarlar, uygun rehberlik için Mukaddes Kitapta nereye başvuracaklarını, problemleri nasıl sevgi dolu şekilde nezaketle ele alabileceklerini bilmelidirler. Bu biraderler cemaatteki herkes tarafından çok takdir edilirler.
4 Biraderlerin kendi ailelerine bakmaları büyük ve önemli bir görevleridir. Özellikle çocuklar toplantılarda hazır bulunmak ve iyi bir Hıristiyan vicdanı geliştirmekteki sorumluluklarına olumsuz bir tepki gösterdikleri zaman bu görev nankör bir görev olduğu izlenimini uyandırabilir. Bu, bize çocuklarının eve geliş gidişlerinde onlara hemen hemen tam bir özgürlük tanıyıp, onlardan ruhi düşünüşe sahip bir kişilik geliştirmekte hiçbir şey talep etmeyen bir babayı aklımıza getiriyor. Bu baba daha sonra bir şeyler yapmak zorunda olduğu günün geldiğini görür. O zaman buluğ çağındaki iki çocuğunun dile getirdiği gibi Mukaddes Kitabı ciddiyetle tetkik etmelerini talep ederek “onları zorlar.” Tabii bu, başlangıçta kolay olmaz, fakat sonunda çocukları şöyle söylerler: “Hayatlarımızı Yehova’ya vakfedip vaftiz edildik ve kısa bir süre sonra öncülüğe başladık. O zamandan bu yana dokuz yıl geçti ve Babamızın bizi ‘zorlamasından’ asla pişman olmadık. Bu babanın, Mukaddes Kitap prensiplerinin uygulanışının mükâfatlar getirdiğini, çocuklarında takdir geliştirdiğini görmekten ne kadar memnun olduğunu herhalde anlayabiliriz.
5 Nispeten genç olan birçok biraderin ruhen çok iyi ilerdiklerini ve bazılarının, kendilerini daha büyük sorumluluklar taşımaya hazırlayıp buna erişmeğe gayret ettiklerini görmek memnuniyet vericidir. Bazıları cemaatte yardımcı olurken, bazıları, hizmet-yardımcıları ve ihtiyar olarak tayin edildiler. Böylece onların tümü ailelerinin ve kardeşlerinin menfaatleri için çalışmaktadır. Bu kardeşler günlerimizdeki dünyanın büyük çoğunluğun yaptığı gibi, dinsel meseleleri kadınlara bırakmaktansa, Rabbin ona emanet ettiği krallık menfaatleri ilerletme işinde “sadık ve basiretli köle” (YD) sınıfına yardımcı oluyorlar. Yehova bu kardeşleri mübareklemeğe devam etsin ve kalan vakitte hepimizin onların sevgi dolu işlerinden yararlanması için onların saffına başkalarını katsın.