Meleklerin Yaptığı Gibi Yehova’nın Tanzimine Alçak Gönüllülükle Saygı Göster

ESKİ zamanda 185.000 kişiden fazla sayıdaki Asur ordusu, 40 kilometre ötede, Yahudiye dağlarının karşı tarafındaki Libna ovasına yerleşmişti. Ordunun ardında ise, bir dizi harap edilmiş şehirler ve parçalanmış cesetler serilmişti. Son hedef de Yeruşalim idi.

Yahuda Kralı Hizkiya insan gücüyle kurtuluş elde etmenin söz konusu olmadığını biliyordu. Asur sözcüsü Yahudilerin teslim olmaları için çağrıda bulunmuş ve sonra Libna’daki Asur ordugâhına dönmüştü. Fakat Hizkiya hararetle yalvarmaktaydı: “Ya Yehova Allahımız, niyaz ederim, onun elinden bizi kurtar, ve bütün dünya kırallıkları bilsinler ki, sen Yehova, Allah olan ancak sensin.” (II. Kır. 19:19) Cevap çok çabuk geldi, hatta Hizkiya’nın dua ettiği günün gecesinde.

Daha sonra Hizkiya’ya Yehova’nın meleğinin o gece Libna’daki Asur ordugâhındaki 185.000 savaşçıyı vurduğunun haberi geldi. (II. Kır. 19:35) Sonuç olarak Kral Sanherip, Asur’a geri döndü. Ne kadar muazzam bir kuvvet gösterisine şahit olmuştu!

Alçak Gönüllü Hizmetçiler

Orduların kahraman komutanları, böyle bir olaydan daha az önem taşıyan başarıları için böbürlenmişlerdir. Fakat meleklerin tutumu nasıldır? Tanrı’nın ruh olan bu “oğulları”, alçak gönüllülüğün belli başlı örneklerini teşkil etmektedirler. (II. Pet. 2:11; Eyub 38:7) Resul Yuhanna’ya rüyette görünen haberci meleğin durumunu ele alalım. Yuhanna, onun önünde secde kılmağa hazırlanırken, melek onu uyarmıştı: “Sakın etme; ben senin ve kendilerinde İsa şahadeti olan kardeşlerinin kapı yoldaşıyım.” (Vah. 19:10; 22:8, 9) Böylece melek, Yüce Olan’ın kölesi olmaktan başka bir şey olmadığını açlak gönüllülükle kabul etmiş oldu. Tanrısal bir vahyi iletmekle oldukça büyük bir imtiyaza sahip olduysa da, Tanrı’nın bir hizmetçisi olarak üstüne düşeni yaptığından dolayı, herhangi bir mükâfat almanın doğru olmayacağını biliyordu.

İsa Mesih, bir günahkârın tövbeye döndüğünde, gökteki meleklerin sevindiklerini söyledi. (Luka 15:7, 10) Bu, gerçekten olağanüstü bir şeydir, çünkü böyle biri, ileride gökteki krallıkta hükümdar olabilecek duruma gelmek üzere sıraya girebilmektedir. Melekler, günahkâr durumda olan bu kişilere karşı gösterilen hak edilmemiş inayetten dolayı kıskançlık hissetmektense, Tanrı’nın, yerdeki tecrübeleri sayesinde duygudaş krallar ve kâhinler olarak hizmet edebilecek insanları kullanmasının doğru olduğunu takdir etmişlerdir. (İbraniler 4:15; 5:8, 9 ile karşılaştır.) Yehova’nın herhangi bir mevkide kendilerine verdiği o hizmet etme imtiyazını gerçekten takdir eden bu melekler, alçak gönüllülükle Krallığın müstakbel mirasçılarına hizmet etmektedirler. Ayrıca bu melekler, Tanrı’yı arayanları bulabilmeleri için vaizlere yol göstermekle de yardım ederler.—Resullerin İşleri 8:26-28 ile karşılaştır.

Bundan başka melekler, yerde olsun, gökte olsun, Tanrı’nın ailesi içinde kişinin kendi kendini yükseltmesinin doğru olmadığını kabul etmişlerdir. Bu da bizi ‘hiç bir şeyi fırkacılıkla, ne de boş övünmekle yapmıyarak, fakat alçak gönülle, her birimizin diğerini üstün sayarak, hareket etmemiz için gerçekten gayret sarf etmemize teşvik etmez mi?’ (Fil. 2:3) Nazırlar olarak hizmet eden nakâmil insanlara hürmet göstererek Yehova’nın Hıristiyan cemaatine koymuş olduğu tanzimi alçak gönüllülükle kabul ediyor muyuz? (İbr. 13:17) Ve diğer imandaşlarımıza karşı tutumumuz nedir? Kusurları ne olursa olsun, onlara karşı saygılı ve şefkatli miyiz? İbrahim’e hitap ederken, Yehova’nın melek temsilcisi ona, “lütfen” demişti. (Tekv. 13:14, YD) Biz de, çocuklara, eşlere ve imandaşlarımıza aynı derecede hürmetkâr mıyız? Nakâmil insanlarla görüşürlerken, melekler, laübali olmadılar. Biz de olmamalıyız.

Musa’nın gömülmesi ile ilgili olarak alçak gönüllülükle itaat göstermenin bir başka örneğine rastlıyoruz. Musa’nın bedeninin Yehova’ya ait olduğunu iddia eden Başmelek Mikael ile Şeytan karşı karşıya gelmişlerdi. Mikael, bu durumda nasıl hareket etti? İnsanlığın elem çekmesine sebep olan rakibine karşı aşağılayıcı bir nefretle bakarak mı? (Tekv. 3:1-5) Hayır, “ona (İblis’e) karşı söverek bir hüküm beyan etmeğe cesaret etmedi, fakat: ‘Rab seni azarlasın’ dedi.” (Yahuda 9) Başmelek Yehova’nın hüküm vermek konusundaki tanzimine saygı gösterdi ve haddini bilmezlikten de sakınmış oldu.—Yuhanna 5:19, 3 ile karşılaştır.

Mikael’in örneğini takip ederek, Hıristiyan kocalar ve babalar, ailevi meselelerini merhametsizce veya katı taleplerde bulunarak halletmemeğe ve cemaat nazırları da, hatalar yapanlara karşı şefkatsiz muamele yaparak, yetkilerini kötüye kullanmamağa dikkat etmelidirler. (I. Pet. 3:7; 5:1-3) Tanrı’nın hayat veren hakikat sözlerini paylaşanlar, O’nun Sözüne saygı göstermeyen kişiler hakkında kötü şekilde konuşmak istemezler, fakat hükmü “yüreğe baka”n Yehova’ya bırakırlar.—I. Pet. 3:8-12; I. Sam. 16:7.

Sadakatle Tahammül Göstermek

Melekler, Yehova’nın tanzimlerine alçak gönüllü bir saygı göstermek sayesinde görevlerinde sadakatle tahammül edebilmişlerdir. Peygamber Daniel’e Tanrı’dan özel bir haber getiren melek, yolda çok kuvvetli muhalefetle karşılaşmıştı. Melek daha sonra Daniel’e bunu “Fars ülkesinin reisi, yirmi bir gün bana karşı durdu” diyerek nakletmişti. Tanrı’nın yerdeki hizmetçisine taşıdığı mesajı ulaştırmanın önemini iyece takdir ederek, Başmelek Mikael, imdadına yetişene kadar, Pers diyarının görünmez cin hükümdarının muhalefetine 21 gün karşı koymuştu.—Dan. 10:12-14.

O meleğinki gibi, bizim de “güreşimiz et ve kana karşı değil . . . . semaviyatta olan kötülüğün, ruhî ordularına karşıdır.” (Efes. 6:12) Yehova ile olan dostluğumuzu yıkmağa ve Tanrı’nın krallığının ilan edilmesini durdurmağa meyilli, şeytani güçlere karşı durabilmemiz için, çok gayret saretmemiz gerekmektedir. Yehova’nın hükümdarlığına karşı saygı ve takdir göstermek, mukaddes ruhun da yardımı ile bizim zafer kazanmamızı sağlayacaktır—Vah. 12:17.

Bazı durumlarda, arkadaşlarımızın veya aile fertlerimizin olumsuz tutumları yüzünden de cesaretimiz kırılabilir. Melekler de böyle memnun olmayanlar tarafından baskı altına tutulmuşlardı. Nuh’un günlerindeki büyük tufandan önceki günlerde, bazı melekler, uygunsuz arzulara kapılmışlardı. Gökteki “kendi meskenlerini terketmiş”, insan bedenlerine girerek, maddileşmiş ve kadınlarla gayri tabii ilişkilere girmişlerdi. (Yahuda 6) Fakat Tanrı’nın ruh olan oğullarının büyük bir kısmı ise, Yehova’nın ailesinin bu isyankâr üyelerinin imansız tutumlarının etkisi altında kalmayı reddettiler. Bundan 2000 yıl kadar sonra, Daniel, Tanrı’nın semavi huzurunun rüyetini gördüğünde, kaç tane sadık melek görebildi? “Binlerce binler ona hizmet ediyorlardı, ve on binlerce on binler önünde ayakta duruyorlardı.” (Dan. 7:10) Âdil melekler gibi, sen de imansız kişilerin tutumundan kendini koru. Daha ziyade iman dolu örneklerden cesaret al.—I. Sel. 1:7.

Tanrı’nın Sevgisini Takdir Et

Yehova, evrenin hükümdarı olarak melekleri ve insanları, kendisine karşı sevgi geliştirmelerini mümkün kılan bir yetenekle yarattı. Tanrı’nın büyük muhalifi, Yehova’nın sevgisi sayesinde elde ettiği nimetlere sahip olan bir melekti; fakat buna karşılık olarak sevgi geliştirmeye gayret etmedi. Alçak gönüllülük noksanlığı onda zamanla sivrilme arzusuna ve nihayet isyana yol açtı.—I. Tim. 3:6.

Bütün bunlar bizlere, hem birer ihtar, hem de birer teşvik kaynağı olmalı mıdır? O halde bu melekler, Yehova’nın kendilerine karşı olan sevgisini derin takdirle düşünmemiş ve kötü arzulara düşmüşlerse, bizler için ne demeli? Daniel’in rüyetindeki o muazzam imanlı melekler topluluğu gibi, biz de Yehova’ya bize her gün gösterdiği inayeti takdir edecek sebepler bulmak için uyanık duracak mıyız? Tanrı’ya yaklaşabilmek için bize verilen imkânları daima değerli sayalım

Mezmur yazarı: “Allah oğulları [melekler] arasında Rabbe benzeyen kimdir?” diye sorar. “Mukaddesler meclisinde çok heybetli bir Allahtır; ve çevresinde olanların hepsinden korkunçtur.” (Mezm. 89:6, 7) Böylesine büyük bir saygı, meleklerin ve insanların, yüreklerinde nasıl gelişir? Evrensel Egemenin yarattığı işleri ve sevgi dolu inayetinin mükemmel nitelikleri üzerinde her gün derin düşünmekle.

Yehova’nın Şahitleri, bugün hakiki Tanrı’ya tapınmakta önemsiz bir azınlık değildirler. Mukaddes Kitap bize temin ediyor ki, “bizimle olanlar, onlarla olanlardan çoktur.” (II. Kır. 6:16) Yehova’yı memnun etme çabamızda, aynı Tanrı’ya tapıma arz eden büyük bir melekler ordusuyla işbirliği halindeyiz. Bu güçlü yaratıklar, bizlere karşı şefkat dolu bir ilgi göstermektedir ve Yehova için sabit durabilmemize daima yardımcı olmağa hazırdırlar. (Mezm. 34:7) O halde, Yehova’nın tanzimine alçak gönüllülükle saygı gösteren bu Tanrı oğulları tarafından cesaret bulalım. Onlarla beraber cömertçe veren semavi Babamızın iradesine kendimizi tabi kılmağa devam edelim.