Yuhanna’nın İncili Seni Nasıl Etkilemeli?
DÖRT İNCİL neden yazıldı? Sadece İsa Mesih’in hayatının tarihsel bir kaydı olsun diye mi? Yoksa, daha derin bir gerçek mi vardı? Mesih’in, şakirtlerine verdiği son emir, bu sorulara ışık tutar: “Bundan dolayı gidin bütün milletlere mensup insanları şakirt edin, . . . . Size emretmiş olduğum bütün şeylere riayet etmelerini onlara öğretin.”—Mat. 28:19, 20, YD.
Açıkçası bu mesaj, dünya çapındaki insanları, İsa’nın örneğine uymaya sevk etmelidir. Onların, Mesih’in Kurtarıcı olduğuna gerçekten inanmaları gerekiyordu. Bu nedenle resul Yuhanna, “İsa, Allahın Oğlu Mesih olduğuna iman edesiniz, ve iman edip onun ismile sizde hayat olsun diye”, İsa’nın hayat hikâyesini yazdığını söylüyor.—Yuh. 20:31.
Tartışmalara Yol Açan Bir Giriş
Yuhanna, İsa’yı ne zamandan başlayarak bize takdim eder? İncil yazarlarından Matta ve Luka’da olduğu gibi, onun doğuşundan mı başlar? Hayır. Yuhanna, onlardan sayısız devirler geriye gider. Basit, fakat çok derin anlamlı girişleriyle bizi tüm yaratılışın başlangıcına götürür: “Kelâm başlangıçta var idi, ve Kelâm Allah nezdinde idi, ve Kelâm bir tanrı idi (YD) [Tanrısal idi, Schonfield]. O, başlangıçta Allah nezdinde idi. Her şey onun ile oldu, ve olmuş olanlardan hiç bir şey onsuz olmadı.”—Yuh. 1:1-3.
Mukaddes Kitabın diğer kısımlarını bilmeden bu giriş sözlerini anlamak zor olabilir. Örneğin, Süleymanın Meselleri 8:22-31’de, Kelâm, (Mesih’in insan öncesi varlığı) yaratma işlerinde Tanrı ile işbirliği yapan bir “ustabaşı” (YD) olarak hikmet sembolüyle geçmektedir. (Ayrıca I. Korintoslular 1:24’e bakın) Resul Pavlus, Koloselilere mektubunda, “görünmez Allahın sureti, bütün hilkatin ilk doğanı odur; çünkü . . . . bütün diğer (YD) şeyler onun vasıtası ile . . . . yaratılmıştır” diyerek, Mesih’e değinir ve bu düşünceyi onaylar. Böylece, Yuhanna’nın şu sözlerinden: “Beden olup . . . . aramızda sakin ol”an Kelâm’ın Tanrı’nın ilk yarattığı kişi olduğunu ve daha sonra, tüm diğer işlerini yerine getirmek üzere onun Babası tarafından kullanıldığını anlayabiliriz.—Kol. 1:14, 16; Yuh. 1:14.
Bu bilgiler bizi nasıl etkilemeli? Var olduğumuzdan dolayı Yaratıcı Yehova’ya müteşekkir olmalı mıyız? Ayrıca bu işte oynadığı rolden dolayı Kelâm’a minnettar değil miyiz? Tanrı, şimdi dört milyarı aşan bir aileyle sonuçlanan üreme gücünü insana bahşetmişti. Bununla beraber, Tanrı ve Oğluna karşı minnettarlık duymak için daha pek çok nedene sahibiz ve bunlar Yuhanna incilinin ışık, hayat, sevgi ve vefa olan ana temalarıyla ilişkilidir.
Işık Tarafından Nasıl Etkileniyoruz
Yuhanna, İncilinin birinci babının üçüncü ve dördüncü ayetlerinde, “Hayat onda [Kelâm] idi, ve hayat insanların ışığı (YD) idi” demekle, ilham edilmiş kaydının yapısında birbirine karıştırılan sözü geçen kilit temalardan ikisine değinir. Yuhanna, bu sözlerle acaba ne demek ister? Kelâm’ın veya Mesih’in insanlığa hem hayat, hem de ışık vermek için, Başvekil olarak Tanrı’nın vazifelendirdiği kişi olduğunu! (Res. İşl. 3:15) Yuhanna, Vaftizci Yahya’nın “her insanı aydınlatan gerçek ışık (YD) hakkında tanıklık etmek için ortaya çıktığına değinerek sözlerine devam eder. (Yuh. 1:9) Evet, her tür insanı, çünkü Mesih, sadece Yahudilere bir Maşiah olmak için dünyaya gelmedi. Bizzat söylediği gibi, tüm insanlığın yararı için geldi: “Zira Allah dünyayı [Habil’den beri insanlığı] öyle sevdi ki, biricik Oğlunu [Mesih’i, Kelâm’ı] verdi; ta ki, ona iman eden her adam helâk olmasın, ancak ebedî hayatı olsun.”—Yuh. 3:16.
Şimdi, sık sık iktibas edilen bu ayet bizi nasıl etkilemeli? Eğer Tanrı, dünyanın ruhi karanlığında bir ışık olarak hareket etmesi için Oğlunu gönderdi ise, hiç değilse, bizlerin de bu ışığı başkalarına yansıtması gerekmez mi? Tanrı’nın bu fedakâr hareket tarzı, karşılık vermek üzere yüreğimizi etkilemelidir. Çoğunluğu umursamaz olan insanlar uğruna, en sevdiğimiz birini, alçaltıcı bir ölümle feda etmek için, hangimiz istekli olurdu? Dolayısıyla, Tanrı’nın sevgisi bizi ne yapmaya sevk etmeli? İsa Mesih’e ve onun fidye kurbanlığının hayat kurtarıcı değerine canlı bir şekilde iman etmeye. İman etmek, hayatla sonuçlanacak, zira İsa şöyle demişti: “Ben dünyanın ışığıyım (YD); benim ardımca gelen karanlıkta yürümez, ve kendisinde hayat ışığı (YD) olur.”—Yuh. 8:12.
Ne Tür Hayat Sunuluyor?
Burada Yuhanna, herhangi derin bir bilgililik taslamaksızın, bilimsel prensiplerden birine değinir. Bu, hayat için gerekli olan ışıktır. Sembolik anlamda da bu doğrudur. Mesih, hayata sevk eden ışıktır. Fakat hangi türdeki hayata? Yakub’un kuyusunun başında, İsa’nın Samiriyeli kadına verdiği cevap bize bir ipucu sağlar: “Kendisine benim vereceğim suydan kim içerse, ebediyen susamaz, fakat ona vereceğim su kendisinde ebedi hayat için fışkıran su kaynağı olur. (Yuh. 4:7-15) Mesih burada, Tanrı’nın bereketi ile gelecek olan ebedi hayatı, yani “gerçekten olan hayatı” sundu.—I. Tim. 6:18.
Bu ebedi hayat nerede yaşanılacak bir hayattır? “Küçük sürü”yü oluşturan, sayıları nispeten az olanlar için İsa şöyle demişti: “Babamın evinde çok meskenler vardır; olmasaydı, size derdim; çünkü size yer hazırlamağa gidiyorum.” Burada İsa, açıkça gökteki meskenlere değindi.—Luka 12:32; Yuh. 14:2.
Fakat Mesih şunu da söyledi: “Bu ağıldan olmıyan başka koyunlarım var ki, onları da getirmeliyim, benim sesimi işitecekler; ve tek sürü, tek çoban olacak.” Yuhanna, daha önce yazdığı Vahiy kitabından, “küçük sürü”nün 144.000 üyeden oluşacağını ve Mesih’in krallık yönetimi altında yaşayacak “başka koyunlar”a “büyük kalabalık”ın ve yerdeki başka tebaaların dahil olacağını biliyordu.
Gerek gökteki ve gerekse yerdeki ebedi hayatla ilgili ümit bizi şimdi nasıl etkilemeli? “Ebedi hayat” demek kolaydır, fakat bir an dur ve bunun ne anlama geldiğini ve ne ifade ettiğini düşün. Ebediyen yaşamak! Tanrı’nın ebedi bereketiyle hayatı tümüyle yaşamak. İnsan yaşla veya, sağlıkla ilgili tüm kaygılardan uzak olacak. “Kaç yaşındasınız?” sorusu artık endişe duyulacak bir konu olmayacak.
Semavi ümide sahip olanlar, Mesih’in yerin işlerini yöneten ve itaatkâr insanlığın fiziksel ve ruhi yararı için İsa’nın kurbanının değerini uygulayan görünmez hükümetinin bir kısmı olarak yaşayacaklardır. Bu ne kadar şahane bir imtiyazdır! Şüphesiz, Yuhanna’nın İncili, bizleri, Yehova’nın hak edilmemiş inayetini takdir etmeye sevk etmeli.—Vah. 20:4-6.
Ölüler İçin Ne Ümit Var?
Şimdi ebedi hayat hediyesi ile ilgili başka bir soru doğuyor. Ölüler vaat edilen bu hayatı acaba nasıl elde edecekler? İsa, dört günden beri ölü olan yakın arkadaşı Lazar’ı ve diğer insanları gerçekten diriltmekle bu soruya ikna edici bir cevap vermiştir. Yuhanna’nın eşsiz kaydı, o olaydaki İsa’nın şu sözlerini bize iletir: “Dirilme (YD) ve hayat benim; bana iman eden ölmüş olsa da, yaşar; ve kim yaşar, ve bana iman ederse, ebediyen ölmez.” Bu konu, İsa’nın beşinci bapta değindiği şu sözlerle daha da geliştirilmiştir: “Buna hayret etmeyin; çünkü saat geliyor, o saatte hatıra kabirlerinde olanların hepsi onun [Tanrı’nın Oğlunun] sesini işitecekler; . . . . çıkacaklardır.”—Yuh. 11:1-44; 5:25-29, YD.
Bu dirilme vaadi seni nasıl etkiliyor? Çok sevdiğin, fakat şu anda hayatta olmayanları düşün. Onları tekrar görüp, kendileriyle konuşmak sana heyecan vermez mi? Yehova Tanrı böyle bir mucizenin gerçekleşeceğini vaat etti. Bunun için ölü olan Lazar’ın kızkardeşi Marta, İsa’nın, kardeşini diriltmesinden önce bile böyle bir ümit beslediğinden şöyle demişti: “Bilirim ki, son gündeki dirilmede kalkacaktır (YD).” Hakiki Hıristiyanlar olarak bu kadar kuvvetli bir inanca sahip miyiz?—Yuh. 11:24.
Mesih’in Sevgisi Seni Nasıl Etkiler?
Yuhanna İncilini sadece, tek bir kelimeyle ifade etmemiz gerekseydi, bu kelime ne olurdu? Işık mı? Hayat mı? Dirilme mi? Hayır, bu kelime SEVGİ olurdu. Neden? Çünkü tüm diğer nimetler Tanrı’nın sevgisinden kaynaklanmıştır. İsa bu sevgiyi ilan etmiş ve yansıtmıştır. Bu nedenle, şöyle demişti: “Babam beni sevdigi gibi, ben de sizi sevdim; benim sevgimde durun. Eğer emirlerimi tutarsanız, benim sevgimde durursunuz.” İsa’nın verdiği en göze çarpan emir neydi? “Benim emrim şudur: Sizi sevdiğim gibi birbirinizi sevin. Bir adamın, dostları uğruna canını vermesinden daha büyük sevgi kimsede yoktur.”—Yuh. 15:9-14.
Acaba bizzat Mesih bu sözleri gerçekleştirdi mi? Dostları uğruna üstün bir sevgi gösterdi mi? Yuhanna’nın ayrıntılı kaydı, Evet! diye cevap verir. 18, 19 baplardaki kayıt, İsa’nın nasıl tutuklandığını ve daha sonra bir takım sorgular ve işkenceler için Yahudi ve Romalı yetkililerin eline nasıl verildiğini anlatır. Bütün bu kötü işlemler boyunca, İsa, Tanrı’nın Krallığıyla ilgili bir şahadet verdi. Şöyle tanıklık etti: “Benim kırallığım bu dünyadan değildir . . . . benim kırallığım buradan değildir.” Babasına ve insanlığa karşı olan sevgisi, rahat bir kurtuluş yolu aramayacak veya mesajını hafifletmeye çalışmayacak kadar kuvvetli idi. “Ben bunun için doğmuşum . . . . ki, hakikate şahadet edeyim.” Şaşkınlık içinde olan Pilatus sadece şu karşılığı verebilmişti: “Hakikat nedir?”—Yuh. 18:36-38.
Dinsel liderler tarafından kışkırtılan Yahudi kalabalık da onu reddetti. Böylece İsa ölüme mahkûm edilip, bir işkence direğine çivilendi. Bir direkte büyük utançla ve lanetlenmiş olarak ölmekle, büyük ıstırap çekmiş oldu. (Tesn. 21:22, 23; Gal. 3:10-13) Oysa, zafer onundu. Dirilmekle ilgili imanı doğru çıktı. Üçüncü günde ölümden diriltildi. Bir şakirdi olan Mecdelli Meryem, onu gördü ve onunla konuştu. “Rabbi gördüm” diye şakirtlere haber getirdiği zaman, ne kadar heyecanlı olduğunu düşünebiliyor musun?—Yuh. 20:18.
O halde, Mesih’in kurbanlığı ve diriltilmesi bizi nasıl etkilemeli? Bunlar, bizi güçlü inanç, ümit ve coşku ile doldurmamalı mıdır? İncil’in tarihsel kaydına dayanarak Mesih hakkındaki hakikati biliyoruz. Bu kayıt, faaliyette olan sevginin bir kaydıdır. O halde biz de üstün olan bu Hıristiyan sevgisini göstererek başkalarına Krallık mesajını sunmaya sevk edilecek miyiz?—Yuh. 20:31; Mat. 24:14.
Yuhanna’nın kaydını son bir defa gözden geçirince başka hangi dersi çıkarabiliriz? Vefa ile ilgili dersi, yani Mesih’in, Babasının dava konusuna karşı gösterdiği vefa; kendisini terk etmelerine rağmen, takipçilerine karşı da vefa gösterdi. (Mar. 14:50; Yuh. 18:15-27) İlkin 12 resulü de kendisine vefa göstermişti. Birçok şakirdi İsa’yı terk ettikleri zaman, İsa’nın dokunaklı “yoksa siz de mi gitmek istiyorsunuz?” sorusuna karşı, Petrus’un cevabı da ne kadar etkileyicidir: “Ya Rab, biz kime gideceğiz? ebedî hayatın sözleri sendedir. Biz de iman ettik, ve biliyoruz ki, Allahın Kuddûsu sensin.”—Yuh. 6:66-69.
İsa’nın “Allahın Kuddûsu”, “Allahın Oğlu” olduğuna inanıyor musun? Eğer inanıyorsan, o zaman sen de hayata giden ışıkta yürüyebilirsin. Sen de, Yehova Tanrı’ya ve Mesih’in yönetimindeki krallığına karşı sevgi ve vefa gösterebilirsin. Sen de, canlandırıcı Yuhanna İncilinden yararlanabilirsin.—Yuh. 20:31.
[Sayfa 25’teki resim]
İsa, ebedi hayat veren suyu takdim etti.