Mukaddes Ruhun Ne Olduğunu Saptamak

MUKADDES ruhun, her birimizin hayatını etkilemekte olduğunu biliyor muydunuz? Hayatınızda büyük ve yararlı değişiklikler yapabileceğinin de farkında mıydınız? Bunu öğrenmek sizi şaşırtabilir. Bu nedenle şöyle sorabilirsiniz: ‘Mukaddes ruh kimdir veya nedir?’

Hıristiyan âleminin kiliselerinden birinin üyesiyseniz, herhalde bir papazın bir bebeği, “Baba ve Oğul ve Ruhülkudüs (mukaddes ruh) ismile” vaftiz ettiğini duydunuz. (Matta 28:19) Ancak, mukaddes ruhu tanımlamalarını istediğinizde, papazların çoğu hemen şu cevabı verirler: ‘Mukaddes ruh, Üçlük’ün Baba Tanrı’ya ve Rab İsa Mesih’e her yönden eşit olan üçüncü kişisidir.’

Oysa, Milattan Sonraki yüzyıllarda herkes bu görüşü kabul etmiyordu. Bununla ilgili şu örnek verilebilir: İsa Mesih’in resullerinin ölümünden yaklaşık üç yüz yıl sonra, Nazianzuslu Gregory şunları yazdı: “Bazıları [mukaddes ruhun] bir güç (energeia), diğerleri bir yaratık, başkaları ise, bizzat Tanrı olduğunu kabul ediyor, ancak bazıları, bunlardan hangisi olduğuna karar veremiyorlar.”

Bugün, Hıristiyan âleminin kiliselerinin çoğunluğu, mukaddes ruh hakkında Üçlük ile ilgili görüşü kabul eder. Fakat Mukaddes Kitap bu görüşü destekler mi? Yoksa Üçlük sadece geleneğe dayanan bir inanç mıdır? Aslında Mukaddes Kitap, mukaddes ruha asla Tanrı ve İsa’ya değindiği gibi değinmez. Örneğin, Mukaddes Kitapta mukaddes ruhun özel bir ismi yoktur.

Bu, sadece önemsiz bir ayrıntı mıdır? Hayır, çünkü Mukaddes Kitapta isimler önemlidir. Tanrı, şunları söylediğinde kendi özel ismini önemle vurguladı: “Ben Yehova’yım, ismim odur; ve izzetimi bir başkasına, ve hamdimi oyma putlara vermiyeceğim.” (İşaya 42:8) İsa Mesih’in isminin önemi, doğumundan önce bir melek tarafından Meryem’e belirtildi. Melek şöyle dedi: “Adını İsa koyacaksın.” (Luka 1:31) Babanın ve Oğulun isimleri bu kadar önemli ise, neden mukaddes ruhun özel bir ismi olmasın? Şüphesiz sadece bu gerçek, mukaddes ruhun gerçekten Babaya ve Oğula eşit olup olmadığının sorulmasına yol açabilir.

Kutsal Yazılar ve Mukaddes Ruh

İbranice Mukaddes Yazılar veya “Eski Ahit”, “mukaddes ruh” ve “Ruhum [Tanrı’nın]” ifadelerine değinir. (Mezmur 51:11; Yoel 2:28, 29) Mukaddes Kitapta, insanın mukaddes ruhla dolabileceğini, ruhun birinin üzerine gelip, onu sarabileceğini okuyoruz. (Çıkış 31:3; Hâkimler 3:10; 6:34) Ayrıca birinde bulunan Tanrı’nın mukaddes ruhunun bir kısmı ondan alınıp başkasına da verilebilir. (Sayılar 11:17, 25) Mukaddes ruh, bir kişinin üstünde faal olarak işleyerek, onun insanüstü işler yapabilmesini de sağlar.—Hâkimler 14:6; I. Samuel 10:6.

Böyle ifadelerden mantıken hangi sonuca varılabilir? Şüphesiz, mukaddes ruhun bir kişi olduğu sonucuna varılamaz. Bir insanın bir kısmı ondan alınarak, nasıl başka birine verilebilir? Bundan başka, İsa yeryüzünde bulunduğu zaman, sadık Yahudilerin mukaddes ruhu Baba’ya eşit bir şahıs olarak gördüklerine dair hiçbir delil yok. Onlar, kesinlikle mukaddes ruha tapınmadılar. Onların tapınması, sadece, İsa’nın da “benim Babam” ve “benim Tanrım” dediği Yehova Tanrı’ya yöneltilmişti.—Yuhanna 20:17.

Mukaddes Kitabın, Eski Ahit olarak bilinen kısmı gibi, Yunanca Mukaddes Yazılar veya “Yeni Ahit” diye adlandırılan bölümü de, bir insanın mukaddes ruhla ‘dolabileceğini’ veya bir kişinin “üzerinde” olabileceğini söyler. (Resullerin İşleri 2:4; Luka 2:25-27) Mukaddes ruhun ‘verildiği’, ‘üzerine döküldüğü’ ve ‘dağıtıldığı veya hibe edildiği’ yazılıyor. (Luka 11:13; Resullerin İşleri 10:45; İbraniler 2:4) M.S. 33 yılının Pentikost gününde, resuller, Tanrı’nın ruhunun “bir kısmını” aldılar. (Resullerin İşleri 2:17) Kutsal Yazılar, ayrıca, mukaddes ruhla vaftiz edilmek ve onunla meshedilmekten de bahseder.—Matta 3:11; Resullerin İşleri 1:5; 10:38.

Mukaddes Kitaptaki bu tür ifadeler, mukaddes ruhun bir şahıs olmadığını ispatlamaktadır. Mukaddes ruhun kişiliği olmayan başka şeylerle birlikte sayıldığını gördüğümüzde, bu sonuç doğrulanmaktadır. Örneğin, Mukaddes Kitap, İstefanos’un “iman ve Ruhülkudüsle (mukaddes ruhla) dolu” olduğunu söyler. (Resullerin İşleri 6:5) Resul Pavlus da kendisini “nezahette (ahlaksal temizlikte), bilgide, tahammülde, iyilikte, Ruhülkudüste (mukaddes ruhta), riyasız sevgide” Tanrı’nın hizmetçisi olarak tavsiye eder.—II. Korintoslular 6:4-6.

Gerçi, zaman zaman Tanrı’nın Sözü, mukaddes ruhu bir şahıs gibi gösterir. Örneğin, İşaya bazı asilerin, ‘Tanrı’nın mukaddes ruhunu incittiklerini’ söyler. (İşaya 63:10) Pavlus, mukaddes ruhun ‘mahzun edilebileceğini’ yazar. (Efesoslular 4:30) Birçok ayet de, mukaddes ruhun öğrettiğini, yol gösterdiğini, konuştuğunu ve şahadet ettiğini belirtir. (Yuhanna 14:26; 16:13, 14; I. Yuhanna 5:7, 8) Ancak Mukaddes Kitap, hikmet, ölüm ve günah gibi, diğer yaşamayan şeyleri de şahıslaştırır. (Süleymanın Meselleri 1:20; Romalılar 5:17, 21) Bu, aslında Kutsal Yazıların, fikirleri ifade etmek için kullandığı canlı bir yöntemdir.

Bugün biz de, Mukaddes Kitabın bir şey anlattığını veya bir prensip öğrettiğini söylediğimiz zaman, benzer şekilde konuşuruz. Böyle ifadeler kullanmakla, Mukaddes Kitabın bir kişi olduğunu söylemek istemeyiz, değil mi? Aynı şekilde Mukaddes Kitap da, benzer ifadeler kullandığı zaman, mukaddes ruhun bir şahıs olduğunu söylemek istemez.

Öyle ise, mukaddes ruh nedir? Bu ruh bir şahıs değildir. Daha ziyade, Tanrı’nın, iradesini yerine getirmek için kullandığı kendi faal kuvvetidir. (Tekvin 1:2) Ancak hayatımız mukaddes ruh tarafından nasıl etkilenebilir? Onun faaliyetinden kişisel olarak nasıl daha çok yararlanabiliriz?

Tanrı’nın Ruhu Sizi Nasıl Etkileyebilir

“BAŞLANGIÇTA Allah gökleri ve yeri yarattı. Ve yer ıssız ve boştu; ve enginin yüzü üzerinde karanlık vardı; ve Allahın Ruhu suların yüzü üzerinde hareket ediyordu.” (Tekvin 1:1, 2) Kutsal Yazılardaki bu ifade, yaşayan herkesin mukaddes ruhtan nasıl önemli bir şekilde yararlandığına dikkat çeker. Bu ruh, yaratılış süresince faaldi ve onun faaliyeti sayesinde yeryüzü insanlık için çok hoş bir mesken haline geldi.

Fakat insanlar, mukaddes ruhtan daha fazla yararlanabilirler. İlham edilmiş bir mesel şöyle demektedir: “Ben tedip ederken geri dönün; işte, üzerinize ruhumu dökeceğim; size sözlerimi bildireceğim.” (Süleymanın Meselleri 1:23) Bugün, Tanrı’nın bir araya getirilmiş “sözlerini”, “Ruhülkudüs (mukaddes ruh) tarafından sevkolunarak Allahtan söyle”yen erkeklerin yazdığı Mukaddes Kitapta buluyoruz. (II. Petrus 1:21; Markos 12:36; II. Timoteos 3:16) Alçakgönüllü bir insan Mukaddes Kitabı okuduğu zaman, mukaddes ruhun gücünden yararlanır.

Mukaddes Ruh ve Vaaz Etme İşi

Yehova’nın Şahitlerinden biri, gökteki Krallıkla ilgili iyi haber hakkında konuşmak için sizi evinizde ziyaret ettiği zaman, mukaddes ruh, hayatınızı başka bir şekilde etkileyebilir. Bunu nasıl biliyoruz? İsa Mesih, iyi haberi vaaz etmeye başladığında, İşaya peygamberin sözlerini kendisine uygulayarak şöyle dedi: “Rabbin (Yehova’nın) Ruhu üzerimdedir; çünkü fakirlere müjdeyi (iyi haberi) vâzetmek için o beni meshetti; Rabbin (Yehova’nın) makbul yılını ilân etmeğe gönderdi.” (Luka 4:18, 19; İşaya 61:1, 2) Evet, İsa iyi haberi vaaz etmek için mukaddes ruh tarafından meshedilmişti.

Bundan başka, İsa, iyi haberin kendi ölümünden sonra da vaaz edilmeye devam edeceğini önceden bildirdi. Şöyle peygamberlik etti: “Krallığın bu iyi haberi, bütün milletlere bir şahadet maksadıyla bütün meskûn yerde vaaz edilecektir; ve son o zaman gelecektir.” (Matta 24:14) Göğe çıkmasından kısa bir zaman önce de, İsa, takipçilerine şu görevi verdi: “Siz gidip bütün milletleri şakirt edin, onları Baba ve Oğul ve Ruhülkudüs (mukaddes ruh) ismile vaftiz eyleyin; size emrettiğim her şeyi tutmalarını onlara öğretin.” (Matta 28:19, 20) Böylece Mesih’in göğe çıkmasından sonra, resulleri, mukaddes ruh tarafından yetkilendirildikleri bu vaaz etme ve öğretme işine devam ettiler. Bugün Yehova’nın Şahitleri, dünya çapında vaaz ederek ilk yüzyıldaki resulleri örnek alıyorlar.

Vaftiz ve Mukaddes Ruh

İsa, iyi habere olumlu karşılık veren bir kişinin “Baba ve Oğul ve Ruhülkudüs (mukaddes ruh) ismile” vaftiz edilmesi gerektiğini söyledi. Böylece yeni şakirtler, mukaddes ruhtan çok derin şekilde etkilenirler. “İsmile” ifadesi, gerçekte “yetkisi ile” veya “mevkiini kabul ederek” demektir.a Bundan dolayı, Baba’nın ismi ile vaftiz edilmek, Tanrı’nın hayatımızdaki egemenliğini kayıtsız şartsız kabul etmek anlamına gelir. Oğul’un ismi ile vaftiz edilmek, İsa’yı Kurtarıcı, Örnek ve Kral olarak kabul etmek demektir. Mukaddes ruh ismi ile vaftiz edilmek ise, ruhun yardımına güvenmeyi ve onun gücüne tabi olmayı kapsar.b

Sizin Hayatınızda Mukaddes Ruh

Ne yazık ki, “Hıristiyan” olduğunu söyleyen ülkelerde gördüğümüz sahtekârlık, ahlaksızlık, şiddet ve kanuna yaygın şekilde itaatsizlik, Hıristiyan olduğunu iddia edenlerin büyük çoğunluğunun aslında mukaddes ruha karşı durduklarını gösteriyor. Fakat bu ruha tabi olanlar çok bereketleniyorlar. Çünkü ilham edilmiş Mukaddes Kitapta okuduklarını ciddiye alıp, hayatlarında uyguluyorlar. Böylece hikmet, anlayış, doğru karar verme, basiret, bilgi ve düşünme yeteneğine sahip oluyorlar. (Süleymanın Meselleri 1:1-4) Yaşadığımız bu sıkıntılı günlerde, bu nitelikler çok değerlidir.

Aynı zamanda mukaddes ruh, ona böyle tabi olan kişilerin zor sorunların üstesinden gelmelerine de yardım eder. Eski zamanlarda, Tanrı, kavmine çok zor bir görevi nasıl başarabileceklerini gösterdi. Yehova, bu işin ‘kudretle (askeri güçle) değil, kuvvetle değil, ancak [onun] Ruhuyla’ yapılabileceğini söyledi. (Zekarya 4:6) Tanrı’ya ve onun ruhuna tabi olursak, hizmetimizi başarmak ve bizim için gerçekten çok büyük olan engelleri aşmak için yardım göreceğiz.—Matta 6:33; Filipililer 4:13.

Bundan başka, Tanrı’nın ruhu, dünyanın genellikle bilmediği bir özgürlüğü tatmaya da yardım eder. Resul Pavlus şöyle yazdı: “Rabbin Ruhu nerede ise, hürriyet oradadır.” (II. Korintoslular 3:17) Tanrı’nın ruhuna tabi olanlar, sahte dinden, batıl itikatlardan, gelecekle ilgili korkulardan ve insanları esir eden daha birçok baskıdan kurtuldular. Tanrı’nın ruhu, gerçekten insanların iyiliği için çalışan bir güçtür! Hatta insanları değiştirebilir. Mukaddes Kitap şunları söylerken, bu noktaya değinir: “Ruhun semeresi sevgi, sevinç, selâmet (barış), tahammül, lûtuf (inayet), iyilik, sadakat (iman), hilim, zaptı nefstir; bu gibi şeylere karşı şeriat (kanun) yoktur.” (Galatyalılar 5:22, 23) Herkes Tanrı’nın ruhunun etkisine tabi olsaydı, dünyamız çok farklı olurdu!

Bir grup olarak, İsa’nın hakiki takipçileri “selâmet (barış) kaydında Ruh birliğini” de tadıyorlar. (Efesoslular 4:2) Bugün, birlik ve barış çok ender olarak görülür. Bununla birlikte, Tanrı’nın ruhunun faal olduğu yerde bunlar bulunur. Aslında Yehova’nın Şahitleri arasındaki her ırktan, dilden ve milletten olan insanları gerçek “kardeşlik” içine sokan, mukaddes ruhun birleştirici bağıdır.—I. Petrus 2:17.

Tanrı’nın Ruhu ve Siz

Tanrı’nın hikmetine sahip olmanın ve gerçek özgürlükten zevk almanın yararlarını görüyor musunuz? Sorunları çözerken Tanrısal yardım ve sevgi, sevinç, barış, tahammül, inayet, iyilik, iman, hilim ve zaptı nefs geliştirmek harikulade bir şey olmayacak mı? Öyle ise, Tanrı’nın mukaddes ruhunun gücüne tabi olun. Ancak bunu nasıl yapabilirsiniz?

Tanrı’nın Sözü olan Mukaddes Kitabın zihninizi ve yüreğinizi etkilemesine izin verin. Mukaddes ruhun hayatlarını etkilemesine izin verenlerle bir araya gelin. Şimdi Tanrısal iradeyi öğrenmek ve uygulamak için adımlar atın. Böylece, “Ruhülkudüsün (mukaddes ruhun) kudretile ümitte artmanız için ümit Allahı sizi iman etmekte bütün sevinç ve selâmetle (barışla) doldursun.”—Romalılar 15:13.