ve büyük miktarda parayı, zamanı ve yaratıcılık yeteneklerini, öldürücü ve harap edici korkunç silahları icat etmek için kullanarak Tanrı’nın kanunlarını çiğniyorlar.

Davanın Halledilmesi

Tanrıtanımazlardan ve yenilik taraftarlarından başka sayısız insan, Tanrı’nın egemenliğini reddeder. Bugün, insanların büyük bir bölümü Tanrı’ya inandıklarını iddia eder ve 1,7 milyardan fazla kişi Hıristiyan olduğunu söyler. Yüzyıllar boyunca Hıristiyan âleminin kiliseleri, ayinlerinde, Tanrı’ya alenen hamt ettiler. Fakat bu 1,7 milyar kişinin çoğu, Tanrı’nın egemenliği konusunda gerçekten hangi tarafta duruş aldı?

Hem bireyler, hem de milletler, Tanrı’nın kesin emirlerine karşı gelerek bu mesele ile ilgili kayıtsızlıklarını gösterdiler. Hıristiyan olduğunu iddia eden milletler, insanlık tarihinin en kötü iki savaşına katılmak da içinde olmak üzere, Tanrı’dan korkmaz biçimde şiddet hareketlerinde bulundular ve her iki tarafta bulunan “Hıristiyan” ruhaniler, bu savaşları takdis ettiler! Böyle bir ikiyüzlülükle, Tanrı’yı çok kötü tanıttılar. Mukaddes Kitabın söylediği gibi: “Allahı bildiklerini ikrar ederler; fakat işlerile onu inkâr ederler.”—Titus 1:16.

Bununla birlikte Tanrı “Kendi kendini inkâr edemez.” (II. Timoteos 2:13) Tanrı’nın, Kendi amacıyla uyum içinde olarak bu egemenlik davasının tüm yönlerini çözeceği vakit gelecek. Amacıyla ilgili, Tanrı şöyle der: “Bilecekler ki, ben Rab’im (Yehova’yım).” (Hezekiel 38:23) Ancak Tanrı neden bu kadar uzun süre bekledi? Egemenlik davası en sonunda nasıl halledilecek? Bu çok önemli meselede nasıl doğru kararlar verebilirsiniz?

Davayı Halletmek İçin Neden Bu Kadar Uzun Süre Geçti?

GÜNÜMÜZDEN 6.000 yıl önce, Tanrı’nın egemenliği hakkında bir dava yoktu. Harikulade yaratma işlerini bitirdiğinde, “Allah yaptığı her şeyi gördü, ve işte, çok iyi idi.” (Tekvin 1:31) Ondan sonra Tanrı uzun bir “istirahat” dönemine girdi. Tabii, fiziksel açıdan yorgun olduğu için değil, yüce amacının tam bir başarıya ulaşacağından emin olarak, yerle ilgili yaratma işlerini bitirdiği için istirahat etti.—Tekvin 2:1-3; İşaya 55:11.

Bu amaç neydi? Yehova, ilk insan çiftini Aden bahçesi diye adlandırılan bir yere koydu. Onların ilk görevi, cennet gibi olan meskenlerine ve orada yaşayan çeşitli hayvanlara bakmaktı. Ayrıca çocuklar meydana getirip onları yetiştireceklerdi. Zamanla, aileleri büyüdükçe, Cenneti yerin uçlarına kadar genişletip, Tanrı’nın emrine itaat ederek ‘yeryüzünü tabi kılacaklardı.’ Böylece yeryüzü, sonunda gökteki Babalarına hizmet eden birleşmiş mutlu bir aile ile dolu harika bir yer olacaktı. Tanrı’nın başlangıçtaki amacı işte buydu.—Tekvin 1:27, 28; 2:8, 15, 20-22.

Âdem ile Havva bu yüce amacı tam olarak yerine getirmekte kendilerine düşeni yapacak mıydı? Bu, Yaratıcılarına itaat ederek, O’nun amacıyla işbirliği yapmaya devam etmelerine bağlıydı. Onlardan, düşünmeden, kör bir şekilde itaat etmeleri talep edilmedi. Onlar hür iradeye sahipti, çünkü Tanrı,