intihara niyetlendiklerini anlattılar. Her ikisi de Mukaddes Kitabı tetkik etmeye başladı ve kadın geçenlerde vaftiz edildi. Amerika Birleşik Devletleri’nde Yehova’nın Şahitlerine karşı önyargılı olan bir kadın, onlardan biriyle karşılaştıktan sonra şunları söyledi: “Aslında ne hakkında konuştuğumuzu hatırlamıyorum, fakat hatırladığım, onun bana karşı ne kadar nazik, ne kadar konuksever ve alçakgönüllü olduğuydu. İnsan olarak ona çekildiğimi hissettim. Onun dostluğuna hâlâ değer veriyorum.”

22. İsa’nın hayatını inceledikten sonra onunla ilgili hangi sonuca varırız?

²² İsa’nın yaptığı işleri onun yaptığı şekilde yaparak sevgisine karşılık verdiğimiz zaman, ne şahane nimetlere sahip olabiliriz! İsa’nın büyüklüğü son derece etkileyicidir ve açıkça ortadadır. Romalı vali Pontuslu Pilatus’un: “İşte, o adam!” sözlerini yankılanırcasına tekrarlamaya yöneltiliyoruz. Evet, “o adam” gerçekten dünyada yaşamış en büyük adamdır.—Yuhanna 19:5.

Nasıl Cevaplandıracaksın?

◻ İsa’nın sevgisi ne derece büyüktür?

◻ İsa’nın sevgisi bizim kimi sevmemize yol açmalı ve ne yapmaya bizi zorlamalı?

◻ İsa bizim hangi işi yapmamızı istiyor?

◻ İsa nasıl zengindi ve neden fakir oldu?

◻ İsa’nın insanlara hizmet etme tarzını nasıl örnek almalıyız?

Günahkâr Eğilimlerini İnkâr mı Ediyorsun?

“ÖYLE ise, ben şu kanunu bulurum; iyilik yapmak isterken benim için kötülük hazırdır. Çünkü Allahın şeriatinden (kanunundan) derunî adama göre hoşlanıyorum; fakat ben azamda başka bir kanun görüyorum ki, fikrimin kanunu ile muharebe ediyor, ve azamda olan günah kanununa beni esir ediyor.”—Romalılar 7:21-23.

Yukarıdakileri kabul etmek, resul Pavlus için alçakgönüllülük gerektirdi. Ancak böyle yapması nakâmil eğilimlerinin onu yenmesini önlemeye yardımcı oldu.

İsa’nın hakiki takipçileri için de bugün durum benzer şekildedir. Mukaddes Kitap hakikatinin tam bilgisine eriştiğimizde, Yehova’nın standartlarına uyarak, yaşam tarzımızda gerekli değişiklikleri yaptık. Buna rağmen, günahkâr eğilimler hâlâ kaldı, “çünkü adamın yüreğinin tasavvuru (eğilimi) gençliğinden beri kötüdür.” (Tekvin 8:21) Üzerimizde baskı yaratan belirli eğilimlerimiz olduğunu kendi kendimize kabul edecek kadar dürüst müyüz? Veya belki ‘bunlar diğerleri için sorun olabilir fakat benim için değil’ diye karar vererek böyle eğilimlerimiz olduğunu inkar mı ediyoruz?

Kendimizi böyle aldatmak vahim sonuçlar doğurabilir. Mukaddes Kitaba dayalı bir benzetme, günahkâr eğilimlerimizi kabul etme ve onları kontrol altında tutma ihtiyacını takdir etmemize yardım edebilir.

İnkâr Neden Vahimdir?

Mukades Kitabın yazıldığı dönemlerde, birçok şehir surlarla korunurdu. Çoğunlukla tahtadan yapılmış kapılar, şehrin iç surlarının nispeten zayıf kısımlarıydı, bu yüzden onlar büyük gayretle savunulurdu. Şehir halkı, ancak barış dönemi boyunca işleyen trafik için gerekli sayıda kapı inşa ederdi. Tahta kapılar ateşten doğacak hasara dayanması için genellikle metalle kaplanırdı. Surların içine kuleler inşa edilirdi, böylece bunların üzerinde görevli olan nöbetçi yaklaşan düşmanı belirli bir uzaklıktan görebilirdi.

Şimdi düşün: Bir şehrin sakinleri, şehir kapılarının zayıflığını inkâr edip, bu nedenle yeterli korunmayı sağlamasaydı ne olurdu? Düşman askerleri şehre çok kolay bir geçit bulur ve bu da şehrin yenilgisine yol açardı.

Bizim için de durum aynıdır. Bizim kişisel açıdan zayıf olduğumuz noktaları Yehova biliyor. “Onun nazarında belli olmıyan bir mahlûk yoktur; fakat işimiz kendisile olan zatın gözlerine her şey çıplaktır ve açılmıştır.” (İbraniler 4:13) Şeytan da gerçeği