Büyük Yaratıcımız ve O’nun İşleri

NE GÖRKEMLİ! Kolorado’nun veya Hawaii’nin muazzam kanyonları, gürleyen İguaçu veya Niagara şelaleleri, Norveç’in veya Yeni Zelanda’nın göz alıcı fiyortları, evet, bu doğa harikaları insanda ne büyük bir hayranlık uyandırıyor! Ama bunlar sadece Doğa Ana’nın rastlantı sonucu oluşturduğu eserler midir? Hayır, bundan daha fazlası söz konusudur. Onlar sevgi dolu bir semavi Babanın, büyük bir Yaratıcı’nın nefes kesen işleridir. O’nun hakkında hikmetli Kral Süleyman şöyle yazdı: “O her şeyi vaktinde güzel yaptı; onların yüreğine de ebediyeti koydu, fakat şöyle ki, insan Allahın yaptığı işi baştan sona kadar bulup çıkaramaz.” (Vaiz 3:11) Gerçekte, Yaratıcımızın evreni dolduran tüm şanlı işlerini araştırmak insanların sonsuza dek uğraşmasını gerektirir.

Ne büyük bir Yaratıcımız var! Ayrıca mutlak güce sahip bu Tanrı’nın, “bu günlerin sonunda bize her şeye varis tayin ettiği ve vasıtası ile âlemleri yarattığı kendi Oğlunda söyledi”ğinden dolayı da ne kadar sevinçliyiz! (İbraniler 1:2) Bu Oğul, yani İsa Mesih, Babasının yarattığı sevimli şeyleri takdir etti. Babasının amaçlarını mesellerle anlatarak ve dinleyicilerini teşvik ederek bu işlere sık sık değindi. (Matta 6:28-30; Yuhanna 4:35, 36) Birçokları yaratılış harikalarının “Allahın sözü ile teşkil olundu”ğunu “imanla” kavradılar. (İbraniler 11:3) Günlük yaşamımız böyle bir imanı yansıtmalıdır.—Yakub 2:14, 26.

Tanrımızın yaratma işleri gerçekten görkemlidir. O’nun hikmeti, kudreti, adaleti ve sevgisini harikulade bir şekilde yansıtırlar. Örneğin, Tanrı yerküremizi eksenini eğik duruma getirip güneşin etrafında bir yörüngeye yerleştirdiğinden, ilerde yaratacağı insan, mevsimlerin hoş özelliklerinden zevk alabilecekti. Tanrı şöyle dedi: “Yerin bütün günlerinin devamınca, ekme ve biçme, soğuk ve sıcak, yaz ve kış, gündüz ve gece kesilmeyecektir.” (Tekvin 8:22) Ayrıca Tanrı yeryüzümüzü değerli minerallerle cömertçe donattı. Özellikle, O’nun bol bol sağladığı su, yerdeki tüm hayatın temel bir bileşeni ve destekleyicisi olacaktı.

Her biri binlerce yıl süren altı ‘yaratma gününün’ düzenli sıralanışıyla “Tanrı’nın faal kuvveti” yeryüzünü insanın oturmasına hazır duruma getirdi. Görmemizi mümkün kılan ışık, soluduğumuz hava, üzerinde yaşadığımız kuru toprak, bitkiler, gündüz ve gecenin devamı, balıklar, kuşlar ve diğer hayvanlar—hepsi Büyük Yaratıcımız tarafından insana hizmet etmesi ve zevk vermesi için sırasıyla meydana getirildi. (Tekvin 1:2-25) Muhakkak ki, Mezmur yazarının şu haykırışına katılabiliriz: “Ya RAB (Yehova), işlerin ne çoktur! Onların hepsini hikmetle yaptın; yer senin servetinle dolu.”—Mezmur 104:24.

Tanrı’nın Yaratma İşlerinin Şaheseri

Altıncı yaratma “günü” sona ererken, Tanrı erkeği ve ondan sonra yardımcısını, yani kadını yarattı. Onlar, Tanrı’nın daha önce meydana getirdiği tüm fiziksel şeylerden çok daha harikulade olan yaratıklardı; yerle ilgili yaratılışın şahane bir doruğuydular. Mezmur 115:16 bize şu bilgiyi verir: “Gökler RABBİN gökleridir; fakat yeri âdem oğullarına verdi.” Buna göre, Yehova insan canlar olan bizleri, yeryüzünde daha önce yarattığı şeylerden hoşlanacak ve yararlanacak biçimde tasarladı. Etrafımızdaki renkli dünyayı algılayabilen ve en iyi kameradan daha karmaşık olan gözlerimiz nedeniyle ne kadar müteşekkir olmalıyız! Sohbet, müzik ve kuşların melodili ötüşlerinden sevinç duymamızı mümkün kılan ve insan yapısı herhangi bir ses düzeninden daha iyi olan kulaklarımız vardır. İçimizde, çok yönlü işlevi olan dilimizi de kapsayan bir konuşma mekanizması vardır. Koku alma duyumuzla beraber, dildeki tat alma tomurcukları sonsuz çeşitteki yiyecekleri yerken lezzetlerini duymamızı sağlar. Uzanan bir elin sevimli dokunuşunu da ne kadar takdir ederiz! Muhakkak ki, şu sözleri söyleyen Mezmur yazarı gibi, Yaratıcımıza teşekkür etmeliyiz: “Sana şükreylerim; çünkü heybetli ve şaşılacak surette yaratılmışım; işlerin aciptir; ve canım bunu pek iyi bilir.”—Mezmur 139:14.

Yaratıcımızın Sevgi Dolu İnayeti

Mezmur yazarı şöyle yazdı: “RABBE şükredin; çünkü iyidir; . . . . yegâne büyük harikalar yapana; çünkü (sevgi dolu) inayeti ebedîdir.” (Mezmur 136:1-4) Söz konusu sevgi dolu inayeti şimdi O’nu, yukarıda anlattığımız tüm yaratma işlerinden daha büyük olan harikulade şeyleri yapmaya yöneltiyor. Evet, maddi şeyler yaratmaktan istirahat ederken bile, ruhi anlamda yaratmaya devam etmektedir. Bunu, Kendisine küstahça yöneltilen kötü bir meydan okumaya karşılık olarak yapmaktadır. Nasıl mı?

İlk erkekle kadın, Aden adlı izzetli bir cennete konuldular. Böyle olmakla birlikte, sapmış bir melek olan Şeytan kendisini bir tanrı haline getirdi ve ilk insan çiftini Yehova’ya isyan etmeye yöneltti. Tanrı onları haklı olarak ölüme mahkûm etti. Bunun sonucu, çocukları olan tüm insan ırkının günahkâr, ölümlü bir durumda doğmasıydı. (Mezmur 51:5) Mukaddes Kitabın Eyub hakkındaki kaydı, Şeytan’ın, hiçbir insanın deneme altında Tanrı’ya karşı bütünlüğünü koruyamayacağını iddia ederek O’na meydan okuduğunu belirtiyor. Fakat Eyub Şeytan’ın büyük bir yalancı olduğunu gösterdi. Mukaddes Kitabın yazıldığı zamanlardan ta günümüze kadar Tanrı’nın birçok sadık hizmetçisi aynını yaptı. (Eyub 1:7-12; 2:2-5, 9, 10; 27:5) İsa, kâmil bir insan olarak, bütünlüğünü eşsiz şekilde koruyan bir örnek oldu.—I. Petrus 2:21-23.

Böylece İsa şöyle diyebildi: “Bu dünyanın reisi [Şeytan] geliyor; ve bende onun hiç bir şeyi yoktur.” (Yuhanna 14:30) Böyle olmakla beraber, bugüne kadar “bütün dünya şerirdedir (kötü olanın kudretinde bulunmaktadır).” (I. Yuhanna 5:19) Yehova’nın egemenliğinin haklılığı konusunda şüphe uyandıran Şeytan’a, insanlık üzerindeki hükümdarlığının başarılı olup olamayacağını göstermesi için yaklaşık altı bin yıl verilmiştir. Kötüleşen dünya durumlarının göstermeye devam ettiği gibi, Şeytan ne acı bir başarısızlığa uğradı! Sevgi dolu Tanrımız Yehova, yakında yeryüzü üzerindeki haklı egemenliğini teyit ederek bu bozuk dünya toplumunu ortadan kaldıracaktır. Böylelikle, barışçı, adil bir hükümdarlığı özleyen insanlara, mutluluk dolu ne büyük bir ferahlık gelecektir!—Mezmur 37:9-11; 83:17, 18.

Fakat hepsi bu kadar değil! Tanrı’nın sevgi dolu inayeti, İsa’nın Yuhanna 3:16’daki şu sözlerine dayanılarak daha da gösterilecektir: “Allah dünyayı öyle sevdi ki, biricik Oğlunu verdi; ta ki, ona iman eden her adam helâk olmasın; ancak ebedî hayatı olsun.” İnsanlığa yeryüzünde ebediyen yaşama beklentisinin geri verilmesi yeni şeylerin yaratılmasını içerir. Bunlar nelerdir? Ah çeken insanlığa nasıl yarar sağlarlar? Gelecek makalemiz bunu anlatacaktır.

Yeni Yaratılış Meydana Getiriliyor!

HİKMETLİ Kral Süleyman bir zamanlar şöyle dedi: “Güneş altında yeni bir şey yok.” (Vaiz 1:9) Bu sözler yaşadığımız fiziksel dünya için doğrudur, ama Yehova’nın meydana getirdiği ruhi yaratılışın geniş ülkesi için ne denilebilir? O ülkede, Süleyman’dan daha büyük, evet, dünyada yaşamış olan en büyük adam, göze çarpan yeni bir yaratılış oldu. Bu durum nasıl meydana geldi?

M.S. 29 yılında, kâmil insan olan İsa, Erden Nehrinde Yahya tarafından vaftiz edilmek üzere kendisini takdim etti. “İsa vaftiz olunup hemen sudan çıktı; ve işte, gökler açıldı, ve Allahın Ruhunun [mukaddes ruhun] güvercin gibi inip üzerine geldiğini gördü; ve işte, göklerden bir ses dedi: Sevgili Oğlum budur, ondan razıyım.” (Matta 3:16, 17) Böylece, insan olan Mesih İsa, Tanrı’nın iradesini yapmak üzere meshedilerek yeni bir yaratılışın ilki oldu. Daha sonra, kurban niteliğindeki ölümüne dayanarak İsa, Tanrı ile seçilmiş bir insan grubu arasında kesilen yeni bir ahdin Meyancısı oldu. Bu insanlardan her biri, Gökteki Krallığında Mesih ile hüküm sürmek bekleyişiyle Tanrı’nın ruhu tarafından semavi bir ümide tevlit edilerek, birer “yeni hilkat [yaratılış]” oldu.—II. Korintoslular 5:17; I. Timoteos 2:5, 6; İbraniler 9:15.

Yüzyıllar boyunca İsa’nın bu meshedilmiş, ruhla tevlit edilmiş takipçileri, bizzat yeni bir yaratılış olan hakiki cemaati olarak Mesih ile birlik içinde bir araya getirilmişlerdir. Tanrı resul Petrus’un belirttiği şu amaç uğrunda onları bu dünyadan çağırdı: “Sizi karanlıktan kendisinin şaşılacak nuruna çağıranın faziletlerini ilân edesiniz diye, siz seçme nesil, mülûkâne [kraliyet] kâhinlik, mukaddes millet, has kavmsınız.” (I. Petrus 2:9) Tanrı’nın ilk meydana getirdiği yeni yaratılış olan Mesih İsa gibi, daha sonra meydana gelen bu yeni yaratılışın da temel bir yükümlülüğü iyi haberi vaaz etmektir. (Luka 4:18, 19) Üyelerinin nihai sayısı 144.000 olan bu bireyler, ‘Tanrı’nın iradesine göre hakiki adalet ve vefada yaratılmış olan yeni kişiliği giymelidirler.’ (Efesoslular 4:24; Vahiy 14:1, 3) Bu da onların Galatyalılar 5:22, 23’te tanımlanan ‘ruhun meyvelerini’ oluşturmalarını ve kâhyalıklarını sadık bir şekilde yerine getirmelerini gerektirmektedir.—I. Korintoslular 4:2; 9:16.

Günümüzde bu yeni yaratılış hakkında ne söylenebilir? Mukaddes Kitabın zaman cetvelinin gösterdiği gibi, 1914 yılında Vahiy 11:15’teki şu sözler gerçekleşti: “Dünyanın kırallığı Rabbimizin [Yehova’nın] ve onun Mesihinin oldu; ve ebetler ebedince saltanat sürecektir.” Tahta yeni geçirilen kral olarak Mesih’in ilk harekâtı, Şeytan’ı ve onun cin meleklerini gökten yeryüzü dolaylarına atmaktı. Böylece I. Dünya Savaşı ve onun getirdiği sıkıntılar şeklinde ‘yere vay’ geldi.—Vahiy 12:9, 12, 17.

Bu aynı zamanda, yeni yaratılışın yeryüzündeki artakalanlarının, İsa’nın şu peygamberliğinin yerine gelmesine katkıda bulunmaları gerektiğini belirtti: “[Kurulmuş] krallığın bu iyi haberi tüm milletlere bir şahadet maksadıyla bütün meskûn yerde vaaz edilecektir; ve son o zaman gelecektir.” Bu “son” nedir? İsa bunu devamen şöyle açıklamaktadır: “O zaman büyük sıkıntı olacaktır ki, dünyanın başlangıcından şimdiye kadar olmamıştır, ve hiç olmıyacaktır. O günler kısaltılmamış olsaydı, hiç bir adam kurtulmazdı; fakat seçilmiş olanlar uğrunda o günler kısaltılacaktır.”—Matta 24:3-14, 21, 22.

Yehova’nın ruhu, O’nun yaptığı yeni yaratılış olan bu meshedilmiş kişileri yeryüzünde gerçekleşecek en büyük vaaz etme işiyle meşgul olmaya yöneltti. Gökteki Krallığın bu gayretli müjdecilerinin sayısı 1919’da birkaç bin iken, 1930’ların ortasında yaklaşık 50.000’e kadar çıktı. Peygamberlik edilmiş olduğu gibi, “onların ahengi (sesi) bütün dünyaya, ve sözleri yerin uçlarına varmıştır.”—Romalılar 10:18.

Yeni yaratılışın artakalanları kurtuluş için toplanacak tek grup mu olacaktı? Hayır, çünkü peygamberlik sözüne göre, Tanrı’nın melekleri sadece göğe gidecek olan bu ruhi İsraillilerin değil, aynı zamanda “her milletten ve sıptlardan ve kavmlardan ve dillerden, kimsenin saymaya kadir olmadığı büyük kalabalık”ın da toplanma işinin bitmesine kadar büyük sıkıntının rüzgârlarını tutacaklardı. Sonuncuların akıbeti ne olacaktı? Onlar bir cennet yeryüzünde ebediyen yaşamak üzere “büyük sıkıntıdan” yara almadan geçeceklerdi!—Vahiy 7:1-4, 9, 14.

Çok şükür ki, 229 ülkeden toplanmış olan bu büyük kalabalık sayıca artarak 4.400.000’i aşkın faal Şahit haline geldi. 1992 yılının 17 Nisan’ında, İsa’nın ölümünün Anılmasında 11.431.171 kişinin hazır bulunması, daha birçoklarının gelmekte olduğunu gösteriyor. Bütün bu milyonlarca kişi içinden, yeni yaratılışın artakalanları olduğunu söyleyen sadece 8.683 kişi Anma sembollerinden aldı. Bu küçük gruptakiler, bugün yapılmakta olan bu büyük vaaz etme işini asla kendi başlarına başarmış olamazlardı. Büyük kalabalığı oluşturan milyonlar, şimdi bu işi yerine getirmek amacıyla onlarla omuz omuza çalışmaktadır. (Tsefanya 3:9) Üstelik, büyük kalabalığın iyi eğitilmiş üyeleri, şimdi, ruhi İsrail’in meshedilmiş Yönetim Kurulunun yanında yöneticilik yapmakta ve sorumluluk gerektiren başka işleri yerine getirmektedirler; tıpkı İsrailli olmayan Netinimlerin Yeruşalim’in duvarlarını onarmakta ve kâhinlerle birlikte çalıştıkları gibi.—Nehemya 3:22-26.

“Yeni Gökler ile Yeni Yer”in Yaratılması

Bu toplama işi ne büyük sevinçle yapılmaktadır! Durum tıpkı Yehova’nın olacağını söylediği gibidir: “Çünkü, işte, ben yeni gökler ile yeni yer yaratmaktayım; ve önceki şeyler anılmıyacak, ve fikre gelmiyecek. Ancak yaratmakta olduğumla mesrur olacaksınız, ve ebediyen sevinçle coşacaksınız; çünkü, işte, ben sevinç olarak Yeruşalimi, ve meserret olarak onun kavmını yaratıyo rum. Ve Yeruşalimle sevinip coşacağım, ve kavmımla mesrur olacağım; ve artık onda ağlayış sesi, ve figan sesi işitilmeyecek.” (İşaya 65:17-19) Yehova’nın yarattığı yeni gökler, en sonunda İsa Mesih ile, geçen 19 yüzyıl boyunca insanlık arasından satın alınmış, yeni yaratılışın diriltilen 144.000 üyesinden oluşacaktır. Bu yeni gökler, Süleyman’ın saltanatından bile, evet, yeryüzündeki Yeruşalim’de hüküm sürmüş olan herhangi bir hükümetten çok ve çok daha izzetlidir. O, Vahiy 21. bapta tüm çarpıcı güzelliğiyle tanımlanan semavi bir şehir olan Yeni Yeruşalim’i de içermektedir.

Yeni Yeruşalim, Mesih’in ölüp diriltilmelerinden sonra gökte Güveylerine katılan 144.000 meshedilmiş takipçisinden oluşan ruhi gelinidir. Onlar Vahiy 21:1-4’te, “gökün içinden Allahtan inmekte”, yani yeryüzünde yaşayan insanlığa nimetler yağdırmak üzere, O’nun tarafından kullanılmakta olarak tasvir edilmektedir. Böylece şu peygamberlik gerçekleşir: “İşte, Allahın çadırı insanlarla beraberdir, ve kendisi onlarla beraber oturacaktır, ve onlar kendi kavmları olacaklar, ve Allah kendisi onlarla olacaktır; ve gözlerinden bütün gözyaşlarını silecek; ve artık ölüm olmıyacak; ve artık matem ve ağlayış ve acı da olmıyacak; çünkü evelki şeyler geçtiler.”