kendisini yeryüzüne gönderirken yapmasını amaçladığı her işi başarmıştı. Acaba biz de ölürken ya da Armagedon geldiğinde, Yehova’ya bize tahsis edilen görevle ilgili: “Tamam oldu” diyebilecek durumda olacak mıyız?

22. Yehova hakkındaki bilginin hangi boyutta yayılacağını ne gösterir?

²² Ne olursa olsun, Yehova’nın belirlediği, hızla yaklaşan zaman geldiğinde, “sular denizi nasıl kaplıyorsa, dünya da RAB bilgisi ile dolu olacak.”—İşaya 11:9.

Hatırlıyor Musun?

◻ Tanımak ve bilgiye sahip olmak ne demektir?

◻ Yehova’nın merhameti ve bağışlayıcı olması, Sözünde bize nasıl gösterilir?

◻ İbrahim, Yehova ile konuşma serbestliğini nasıl kullandı?

◻ Neden İsa’ya bakarak, Yehova’nın niteliklerini görebiliriz?

Disiplini Kabul Ederek İtaati Öğren

SANKİ gerçekten dünyanın tepesinde olduğun duygusuyla dolu şekilde, yüksek bir dağda sarp bir kayanın üzerinde durduğunu gözünde bir canlandır. Ne sevinçli bir özgürlük duygusu!

Bununla beraber, senin özgürlüğün aslında oldukça sınırlıdır. Yerçekimi kanunu her hareketini ciddi biçimde kısıtlar; bir tek yanlış adım felaketle sonuçlanabilir. Öte yandan, aynı yerçekimi kanununun uzaya çaresizce sürüklenmeni engellediğini de bilmek ne denli hoşnutluk yaratır. Bu nedenle, bu kanunun senin iyiliğine olduğu açıktır. Yerçekimi kanununun bulunduğun bu sivri kayanın üzerindeki hareketlerine koyduğu sınırlamaları kabul etmek, yararlı, hatta hayat kurtarıcıdır.

Evet, kanunlar ve onlara gösterilen itaat zaman zaman özgürlüğümüzü kısıtlayabilir, fakat bu husus itaati arzu edilmeyen bir nitelik haline mi getirir?

Tanrı’nın İtaate Bakışı

Yehova, “Büyük Yaratıcı” olarak “hayatın kaynağı”dır. Bu nedenle tüm yaratıkları haklı olarak O’na itaat borçludurlar. Mezmur yazarı, bu uygun tutumu göstererek şöyle yazdı: “Gelin secde kılalım, ve iğilelim; bizi Yaratan RABBİN (Yehova’nın) önünde diz çökelim. Çünkü o Allahımızdır ve biz kendi otlağının kavmı ve elinin koyunlarıyız.”—Vaiz 12:2; Mezmur 36:9; 95:6, 7.

Yehova, yaratıklarından ta başlangıçtan beri itaat istedi. Âdem ve Havva’nın cennette bulunmaya devam etmeleri itaate bağlıydı. (Tekvin 2:16, 17) İnsanlardan daha üstün bir yaşamları olan meleklerden bile, benzer şekilde itaat beklenirdi. Bu ruh olan yaratıklardan bazıları, “Nuhun günlerinde . . . . Allahın sabrı beklediği zaman, itaatsiz” olduklarından dolayı, “hüküm için hıfzolunmak üzre . . . . karanlık zincirlerine teslim” edilerek cezalandırıldı.—I. Petrus 3:20; II. Petrus 2:4.

Açıkçası Tanrı, itaate, Kendisinin tasvibini kazanmak açısından zorunlu bir nitelik olarak bakar. Şöyle okuyoruz: “RAB (Yehova) kendi sözünün dinlenmesinden hoşlandığı kadar yakılan takdimelerden ve kurbanlardan hoşlanır mı? İşte, itaat etmek kurbandan, ve dinlemek